Even een anekdote over onze Aimée. Zij klaagt vaak dat ze
het ’s nachts koud heeft. Dat is ook geen wonder, want ze schopt altijd haar
dekens weg. Echt altijd. Het is zelfs zo dat aan het einde van de avond, als
Isabelle haar nog even gaat kussen voor het slapen gaan, ze opnieuw toe- en
ingedekt wordt. Als ik vijf minuten later ga kijken, kan ik weer opnieuw
beginnen. En ik ben nog niet de kamer uit, of ik hoor haar zich al weer
loswoelen. We zullen maar extra dikke pyama’s kopen voor de koude Canadese winter.
Over slapen en dromen gesproken; tijdens de week van de
Terry Fox run http://en.wikipedia.org/wiki/Terry_Fox_Run moest Aimee haar dromen uitbeelden op school. Aimée’s droom? Ze wil graag
juf worden. En voor in het weekend een danseres.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten