Dan toch.....Muskoka.

Iedereen was dus wel naar Muskoka afgereisd op zaterdag. Want hadden we onze cottage gehuurd. Muskoka is zeer populair voor de stedelingen uit Toronto. Het is een groot merengebied, uiteraard met prachtige natuur (heel groen) op slechts twee uur rijden ten noorden van Toronto. Het wordt ook wel cottage country genoemd, want er zijn hier heel cottages en cabins. Wij zitten hier ook in een cottage van een particulier (gevonden via Kijiji, de Candeze marktplaats). Het huisje is ca 15km van Gravenhust, een centraal vakantiestadje waar iedereen inkopen kan doen. Het is  op een heuvel aan het meer gelegen, dus met prachtig uitzicht. Het huisje zelfs is wat rommelig, klein, maar compleet (o.a. afwasmachine en in elke kamer een TV.......). Er liggen kano’s, banden en een surfplant voor gebruik. Dus prima vermaak. Ik was dan ook blij dat ik me maandagmiddag weer kon aansluiten bij de familie, ook al ging dat wel met de nodige telefoontjes en mailtjes in de rest van de dagen.

Dinsdagmiddag maakten we nog een wandeling in een conservation area hier dichtbij, genaamd Torrance Barrens  http://www.experience-muskoka.com/torrance_barrens.html. Voor het eerst hier in Canada kwamen we bordjes tegen die waarschuwden voor wilde beren. Helaas (of gelukkig) kwamen we geen beren tegen. Er was zo wie zo weinig wild behalve muggen en horzels. Toch was het een prachtige wandeling, in een gebied met een rare combinatie tussen moeras en rots-plateaus.

Deze week lopen de belevenissen in dit blog ongeveer gelijk met dat van mijn nichtje Tanya, dus je kan een andere kant van het verhaal lezen op http://boclau.punt.nl/?home=1

Boodschapper in Anchorage

In plaats van met zus marijke en gezin op Zaterdag naar een cottage in Muskoka te gaan, zat ik noorderlijk in Anchorage, Alaska. De reden was een vervelende; de Rusische eigeneren van een schip van ons konden op het laatse moment het schip niet met de juiste papieren leveren. Dus moesten we een aantal cruises annuleren. Voor de eerste cruise waren al passagiers ingevlogen naar Anchorage. Ik besloot om samen met onze verkoopdirecteur de moeilijke boodschap te brengen en ter plaatse direct vluchten voor onze klanten naar huis te regelen. Uiteraard was men teleurgesteld, maar er was ook veel begrip voor de situatie en respect voor de manier waarop we onze klanten persoonlijk kwamen helpen. Ik heb sinds het weekend twee bedankbrieven van klanten gehad en zelfs een kadootje. Het laat zien dat je zelfs vervelend nieuws kunt gebruiken om je klantgerichtheid te tonen. Het werd dus een weekendje hard werken. Pas maandagochtend landde ik weer in Toronto.

Warshaw Caves Conservation Area

Het verhaal van het lange heerlijke weekend was nog niet af, want we hadden de zondag nog te goed.

Zondagochtend maakte ik met de kids een boottochtje, terwijl Isabelle ging inpakken. Na de lunch reden we weg met het plan op ergens nog een mooie wandeling te maken. Hiervoor hadden we genoeg keuze; er zijn in de omgeving van Rice Lake een tiental conservation areas en een paar provincial parks. De conservation areas zijn meestal kleiner, maar als je geen wandelingen van tientallen kilometers wil maken, groot genoeg.

We bezochten uitendelijk Warshaw Caves Conservation Area. http://warsawcaves.com. Het bijzondere van dit park is dat de Indian river er doorheen loopt, opeens ophoudt, en even verder weer doorloopt. Het ‘geheim’ zit erin dat de rivier ondergronds doorgaat. Dit heeft in de loop van de tijd grotten, rare holen en kanalen in en onder de grond gevormd. De grotten zijn alleen te bezichtigen voor diegenen die geen claustorfobie hebben en bereid zijn om met een zaklamp door nauwe openingen te kruipen. Wij dus niet met twee kleine kids.  Maar ook zonder bezoek aan de grotten is dit park prachtig; we maakten een wandeling van een vijf kilometer. Aimee ging half mee in de draagzak, maar halverwege wilde ze zelf lopen. En dat deed ze. Perse op kop, waarbij ze de hele tijd riep “follow me, follow me” .

Uiteindelijk stopten we een lange tijd op de plek waar de Indian River ophoudt. Het water was ondiep, niet te koud en met veel niet-scherpe stenen. Dus de kinderen vermaakten zich prima. Een beetje steentjes oprapen en gooien. Toen Kevin onder de stenen rivierkreeftjes ontdekte werd het helemaal mooi. En Isabelle en ik zaten heerlijk in het zonnetje op een steen te genieten van de rust, de natuur en het mooie schouwspel dat de kleintjes ons gaven.

Relaxen @ wildwood cottage (geschreven 02/07/2011).

We zitten hier in cottage nummer 3 direct aan het 'strand'. Nou ja strand, een strook zand dat bovenaan het heuveltje 10 meter breed is en aan de rivier slechts 1 meter. Officieel is dit het strandje van alle 5 de cottages, maar verder zitten hier alleen mensen die met hun bootjes de hele dag gaan vissen. Dus is het ons prive strandje. De kids vermaken zich uitstekend in het zand en in het water. Er is zelfs een kinder-picknicktafeltje dat door de kids graag gebruikt wordt om aan te snacken.

25 meter van onze cottage vandaan is een speeltuintje met als grootste attractie een trampoline. Deze werd met veel plezier door de kids gebruikt; helaas leidde dat ook tot een klein ongelukje. Aimée belandde met haar hoofd op een hard stuk aan de rand van de trampoline. In eerste instantie bloedde het behoorlijk en dachten we dat we naar het ziekenhuis konden voor een hechtinkje. Nadat we het goed schoongemaakt hadden, bleek het sneetje in haar voorhoofd toch niet zo diep en hield het bloeden gelukkig snel op. Wel zal het waarschijnlijk haar eerste littekentje worden, midden op haar voorhoofd.

En zo breng je, afgewisseld met een beetje varen, zwemmen, vissen en BBQ'en, hier een dag door. Heerlijk ontspannend. Zo'n cottage aan een prachtig Canadees meertje is het helemaal. De Canadezen hebben groot gelijk.  

Bij Hiawatha op bezoek (geschreven 01/07/2011).

Jullie zullen wel denken dat ik weer zit te dollen als ik zeg dat we aan de overkant van het indianenreservaat van de Hiawatha's zitten. Geloof me, ik spreek de waarheid. Tegenover ons aan de andere kant van de rivier ligt echt het reservaat van de Hiawatha's.

We zitten dan ook aan de Otonabee rivier op een breed stuk net voordat die uitmondt in het Rice lake. Een meer dat inderdaad zoals de naam suggereert is genoemd naar de wilde rijstvelden die hier lagen.

En het is hier prachtig. Uiteraard groen, midden in de natuur. En vandaag de eerste dag, was het ongelofelijk mooi weer. Perfect dus om eerst een boottochtje te maken met ons motorbootje, inbegrepen bij de huur. Leuk was dat we op een gegeven moment een bever tegenkwamen die de rivier overstak. Bij terugkomst gingen we zwemmen voor onze cottage. Ik was heel bang dat het water nog ijskoud zou zijn, want drie maanden geleden lag er nog overal ijs. Maar de watertemperatuur is heerlijk! Erich kwam een kijkje nemen en vroeg of Kevin en ik wilden vissen. Vervolgens haalde hij twee hengels en een doosje wormen te voorschijn. Kevin en ik dus vissen van de stijger. Ik hielp eerst Kevin met zijn hengel voordat (was het plan) ik mijn eigen hengel zou klaarmaken en ingooien. Echter, het eerste half uur kwam ik daar niet aan toe omdat Kevin de een na de andere vis aan de haak sloeg. Dat was geweldig vissen voor een ongeduldig vijfjarig jochie; je gooit je hengel erin en je hoeft maar een paar seconden te wachten of je hebt beet. Erich kwam met een goedkeurende blik de vangst bekijken en vertelde dat onze vissen echt heerlijk waren om te eten. Dus kreeg ik van hem les in vissen schoonmaken en fileren. Zo konden we 's avonds naast een paar steaks van de BBQ genieten van Kevin's visjes. Hij at zelfs nog het meeste vis, erg goed na een lange tijd dat hij slecht at door zijn virusje.

 

Het feestmaal werd afgesloten door Ben & Jerry's ijs. Maar dat was voor de kleinste snoepkont niet genoeg. Heel tactisch werd gevraagd; als ik mijn bordje (met alleen nog maar ijs!) leegeet, krijg ik dan marshmallows? ‘Tuurlijk, het is feest. Aimée helemaal blij, want wat volgde was een ode aan de Marshmellows; "Happy Marshmellow to you", jawel op de melodie van happy birthday.

De Canadian Way; Cottage life (geschreven 01/07/2011).

Wij kwamen dus donderdagavond pas na tienen aan in onze cottage. We vonden dit cottage parkje van slechts 5 huisjes gewoon toevallig via internet. www.wildwoodcottageresort.ca.Eigenaren zijn de (voormalige) Zwitsers Karen en Eric, die dit al 9 jaar runnen.

Bij aankomst werden wij stadsmensen ontvangen in de donker door Erich. Op de vraag of wij een zaklantaren hadden meegenomen, konden wij stadsyuppen alleen maar antwoorden. "uuhh we hebben een flashlight app op onze Iphones". Er werd uitgelegd dat het water uit een eigen bron komt, maar uitstekend drinkbaar is en dat het afvalwater allemaal naar een sceptische tank gaat. Tenslotte werd ons de sleutels gegeven met de woorden dat deze helemaal niet nodig zijn hier, maar dat cityfolks nu eenmaal van sleutels houden. OK het was duidelijk, we zitten hier in de middle of f.. nowhere.

Prachtig waren de vuurvliegjes bij aankomst. Zielig was vervolgens dat bij de muggenjacht in de cottage ook een vuurvliegje het loodje moest leggen. Een interessant experiment want een geplet vuurvliegje geeft een bijna radioactieve groene smurrie.

Canada Day (geschreven 30/06/2011)

Hiep Hiep hoera, het is vrijdag en het is een feestdag; Canada Day. Een dag dat we de ‘geboorte’ van  Canada vieren. Een opmerkelijk land. Gisteren stonden nog wat leuke feitjes in de krant;

-       Canada is het op een na grootste land ter wereld. Het grootste land is Rusland. Dus verrassing; Canada is in oppervlakte groter dan de VS en China!

-       Canada heeft de langste kustlijn ter wereld.

-       Canada heeft slechts 34 miljoen inwoners. Dus slechts twee keer zoveel inwoners als ons kleine Nederland.

-       Dus logische conclusie is dat Canada een van de dunst bevolkte landen ter wereld is.

-       Echter dit is ook weer een vertekend beeld, want 90% van de Canadezen woont in een langgerekt maar relatief smalle strook - binnen 160km van de Amerikaanse grens.

-       Met andere woorden; Canada bestaat voor het grootste gedeelte uit leegte.

 

Om een lang verhaal kort te maken; wij hebben feest dus een dag vrij. En wat doen Canadezen in de zomer met een lang weekend? Allemaal de natuur in naar een cottage. Dus wij ook in het teken van onze integratie. Een nadeel; als op donderdagavond heel Toronto besluit om naar zijn cottage te rijden, dan krijg je dus massale files. Een ritje van 1,5 uur koste ons ruim 2,5 uur. Bestemming was een cottage bij Rice lake, in de buurt van het stadje Petersborough, ten noordoosten van Toronto.