Vervolg in Melbourne

Woensdagochtend vloog ik met een korte vlucht van ruim een uur door naar Melbourne. Nog steeds volledig in jetlag. Australië is een geweldig land, het lange reizen naar het land toe is prima te doen als je deze kan doorbrengen in een uitstekende business class zoals die van Air New Zealand (flatbeds, met echt matras en dekbed). Maar de jetlag, omdat je volledige systeem onderste boven wordt gegooid (downunder), went niet snel. Daarbij vergeleken is reizen tussen Noord Amerika en Europa een eitje.

In Melbourne volgende weer vier meetings met Quark partners, twee verkooptrainingen aan verkopers van twee agenten en nog een jobinterview. En tijdens het laatste etentje, op donderdagavond, ontmoette ik weer expeditiestaf; David “Dutch” Willmott http://www.quarkexpeditions.com/why-quark/our-people/expedition-leaders/david-dutch-willmott, de zeer sympathieke expeditieleider die ik op mijn eerste Quark trip naar Spitsbergen had  http://spitsbergen-met-sawadee.blogspot.com. En ook Mette Sofie Eliseussen, samen met haar partner John Rodsted, een winnaar van de Nobelprijs voor de vrede. http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/11/dag-9-drake-lake.html. John zelf was op dat moment weer bezig in Cambodja in zijn strijd tegen mijnen en clusterbommen.

Vrijdag mocht ik weer tijdreizen. Ik vloog via Auckland (Nieuw Zeeland), dit keer naar Vancouver. En het was een tijdreis, want ik vertrok vrijdagavond 8 uur uit Auckland en kwam vrijdagmiddag om twaalf uur aan in Vancouver. Met dank aan de internationale datumlijn, die uiteraard een kleine bump gaf toen we erover heen vlogen. Dankzij de uitstekende service en flat beds van Air New Zealand, kwam ik vrijdagavond verrassend fris en uitgerust thuis.