Via Petroglyphs Provincial Park terug naar huis

Eén van de aantrekkelijke momenten in onze cottage aan Cashel Lake was ’s avonds. Door het tropische weer stonden de deuren en ramen, uiteraard met anti-insekten-horren, lekker open. Het geluid van de kikkers uit het moeras achter het huis, de krekels in de bomen en de ganzen op het water was overweldigend. Het leek wel of we in de jungle zaten.

Maar aan alle mooie uitstapjes komt een eind. Maandag pakten we in en na de lunch reden we terug richting huis. Dit deden we met een stop in Petrogyphs Provincial Park http://www.ontarioparks.com/english/petr.html. Dit is een bijzonder park; voor de oorspronkelijke bewoners (First Nations, oftewel Indianen) is het nog bijzonderder. Het is voor hen één van de meest heilige plaatsen in Canada. Midden in de prachtige groene bossen, tussen blauwe heldere meertjes, kwamen ze hier samen voor hun rituelen en maakten tekeningen in de rotsen. Nu zijn deze tekeningen uitstekend beschermd tegen de invloed van de natuur door middel van een groot gebouw; het is echter geen museum maar nog steeds heilige grond. Dit park ligt nog steeds in hun reservaat (van Curve Lake) en de plek wordt nog altijd gebruikt om rituelen uit te voeren. Levend bewijs is een klein primitief altaartje, met onder andere tabak wat er geofferd wordt. Fotograferen is er helaas verboden.

Interessant voor mij was de overeenkomst met de Inca’s tijdens mijn bezoek aan Peru. http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/10/van-llulluchapampa-naar-chaquicocha.html. Zowel de First Nations van Canada als de Inca’s aanbidden moeder natuur, met verbazingwekkend veel overeenkomsten, zoals in muziek, offers en rituelen, ondanks de enorme afstand tussen deze twee volken.