Tja voor de geeks en freaks onder ons; ik had een unieke reis
met zes verschillende luchtvaartmaatschappijen en vliegtuigtypes. Vorige week zondagavond
vloog ik met een British Airways B747 van Toronto naar London. Dinsdagavond
vloog ik met een Aeroflot A320 van London naar Moskou. Woensdagochtend vloog ik
met een B737-500 van Nordavia van Moskou naar Murmansk. Donderdagochtend vloog
ik met een A319 van Rossiya van Murmansk naar St Petersburg. Helaas, want
volgens de planning had het een unieke Rusische Antonov An-148 moeten zijn,
maar die stond zeker kapot langs de kant... Vervolgens met een A321 van
Lufthansa naar Frankfurt, en door met een B777 van Air Canada naar huis. Ik
krijg wel eens de vraag of ik bang ben voor Rusisiche luchtvaartmaatschappijen.
Ach, ik ben lang niet zo angstig tijdens deze vluchten als in het traditionele
wilde taxiritje van het vliegveld van Murmansk naar de stad...
In Engeland had ik een belangrijke presentatie, want ik mocht het Quark
succesverhaal presenteren aan Peter Long, de CEO (allerhoogste baas) van TUI.
Dat ging lekker, dus dat gaf echt een kick. Na met mijn baas geborreld te
hebben, vloog ik via Moscou naar Murmansk om de partners van Atomflot te
ontmoeten, de eigenaren van de nucleaire ijsbreker 50 Years of Victory. En deze meeting vond wederom plaats op de Lenin, de allereerste nucleaire
ijsbreker ter wereld, nu een museumstuk. Over Murmansk heb ik de vorige keer
uitgebreid geschreven; http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/06/bezoek-aan-murmansk.html. Het is een beetje een troosteloze stad, maar wel
indrukwekkend omdat het zich met 300.000 inwoners ruim boven de poolcirkel
bevind. En dat alles mogelijk gemaakt door het kleine laatste staartje van de
warme golfstroom.
Met de terugvlucht donderdag naar huis sloot ik een hele drukke periode van
reizen, verhuizen, belangrijke presentaties, meetings en etentjes af. De
komende weken mag ik weer het normale leven oppakken en gaan genieten van het
gezin en ons nieuwe huisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten