Vrijdagochtend
waren Isabelle en ik 12 jaar getrouwd. Ik werd echter zo’n 2400km van haar
vandaan in Miami wakker. Daar had ik eerst een leuke meeting om de
renovatieplannen te bespreken voor mijn favoriete Quark Expeditions schip de
Sea Adventurer. http://www.quarkexpeditions.com/en/our-ships/sea-adventurer. Dit is ons oudste schip, maar een ideaal
expeditieschip vanwege haar “long range”en
hoge ijsklasse. Vandaar dat we weer eens flink in haar gaan investeren.
Rond het
middaguur had ik een lunchafspraak met een mogelijke afnemer van Quark, Zegrahm
en Internal Expeditions. In een restaurant wat prima geschikt is om je trouwdag
te vieren, namelijk de Rusty Pelican
op Key Biscayne, een eilandje voor
Miami met een prachtig uitzicht op de stad terwijl de dolfijntjes om je heen
springen. http://www.therustypelican.com/rustypelicanmiami/default.aspx. Echt een aanrader.
Maar helaas, geen
vrouw, dus stapte ik om drie uur weer in de machine die me terug naar Toronto
zou brengen. Daar kreeg ik een leuke kaart voor mijn trouwdag van Isabelle.
Nieuwsgierige Aimée vroeg meteen of ze hem mocht lezen. Daarna stelde ik aan
haar voor om in plaats van het lezen van het traditionele avondboekje, ons
trouwboek te bekijken. Dat was een perfect idee, ze haalde er snel Kevin bij en
ook Isabelle werd door haar uitgenodigd; “Mama
mama, we gaan de foto’s van papa’s trouwdag bekijken”. “Goh” zei Isabelle, “daar was ik toevalig ook bij”. Het leukste vonden onze kinderen nog
om hun nu grote neven als kids te zien. Daarbij schaterden ze het echt uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten