Sinds maandag hebben de kids twee
weken March-break vakantie. Een mooie
tijd om even de warmte op te zoeken in het zuiden. Onze voorjaarsvakantie gaat dit
jaar naar het kleine midden-Amerikaanse land Belize, net onder Mexico. Een reis
die wederom is samengesteld in overleg met de vrienden van International Expeditions.
Belize is geen makkelijk te
bereiken bestemming, eigenlijk heeft het alleen goede verbindingen met enkele
Amerikaanse steden zoals Miami, Atlanta, Houston en Dallas. Dinsdag gingen we
er via Houston heen. Op het vliegveld in Toronto, waar je al door de
Amerikaanse douane gaat, liepen we tegen een klein probleempje aan. Ik had voor
alle reizigers vooraf netjes ESTA aangevraagd (toestemming om naar Amerika te
reizen). Behalve voor mezelf, omdat ik een Amerikaans visum en werkvergunning
heb. Mis! Regeltjes zijn regeltjes; ik heb inderdaad toestemming om in de VS te
werken (iets wat niet makkelijk te verkrijgen is), maar ik heb geen toestemming
om naar of via de VS te reizen voor vakantie... Dus werd ik teruggestuurd naar
een kiosk in de hal om nog snel even
ESTA aan te vragen. Een kwartiertje later konden we alsnog met z’n allen
verder.
Bij de veiligheidscontrole hadden
we een ander klein probleempje. Men wilde om onduidelijke reden Aimee’s kleine
speelgoedpinguin even goed bekijken. De veiligheidsmeneer zag al meteen dat het
niets bijzonders was, maar nam de pinguin even mee naar zijn collega om te
laten zien het geen probleem was. Dat werd verkeerd geinterpreteerd door Aimee,
die dacht dat haar favoriete knuffeltje werd afgenomen, en dus begon te huilen
totdat ze ‘m gelukkig snel terugkreeg.
Maar verder ging alles zonder
problemen. Het overstappen in Houston ging makkelijk en ook de douane in Belize
ging redelijk vlot. We gingen verder naar ons hotel op het eilandje Ambergris Caye per ‘gemotoriseerde postduif’,
een kleine Cessna 208 Caravan. Die had eerst wat technische probleempjes
(oeps...) dus hadden we tijd om de winkeltjes op het vliegveld uit te checken.
Wat meteen opvalt zijn heel veel verschillende hete sausjes als souveniers. De
eerste smaakte prima op plantain
chips. Na een kort vluchtje van 20 minuten over de Carraibische zee konden we
andere hete sausjes uitproberen in n van de plaatselijke restaurantjes,
dit keer met nachos en steak. Ja, ze weten hier hoe je lekker pittig kan eten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten