Wij hadden nog één lang
weekend in Canada en hiervoor hadden we al lang geleden een cottage geboekt.
Toevallig genoeg naar dezelfde plek als ons eerste cottage weekend in Canada,
namelijk Rice Lake. De belangrijkste
reden om terug te gaan naar Rice Lake was het vissen. Dit is het meest visrijke
meer van Ontario, en daarmee leuk vissen voor ongeduldige kinderen. Wij vingen
zaterdagdagochtend dan ook twintig vissen, waaronder vijf grote en interessant
uitziende “Cat Fish”, die heel
voorzichtig van het haakje afgehaald dienden te worden, vanwege een bijzonder
pijnlijk grote stekel op de rug.
De vorige keer dat we hier
waren, schreef ik over dit gebied onder de titel “Op bezoek bij de Hiawatha’s”. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/07/bij-hiawatha-op-bezoek-geschreven.html
Reden hiervoor is dat de
cottage tegenover het “first nations” (oftewel Indianan in
niet-politiek-correct Nederlands) reservaat van de Hiawatha’s ligt. Een voor
ons herkenbare naam vanwege Hiawatha uit
de Donald Duck. De vorige keer waren we niet letterlijk op bezoek bij de Hiawatha’s, maar dit keer wel!
Na de lunch gingen we naar een
bijeenkomst van de Hiawatha’s.
Normaal gesproken is er in een “first
nations” reservaat voor buitenstaanders niet zo veel te zien. De huidige
generatie woont in een gewoon huis, gewoon met een auto of truck voor de deur.
Maar één keer per jaar hebben de Hiawatha’s
hun culturele festival, een zogenaamde “Pow
Wow”. Dan stellen ze het reservaat open en is iederen welkom om de in alle drukke
kleuren uitgedoste “strijders” te zien dansen op drummuziek en originele “first nations” zang. Een festival dat
niet zo zeer gericht is op toeristen, maar meer op andere “first nations” stammen die ook uitgenodigd worden. Het is een
cultureel festival, maar volgens mij ook een dating-feest om first nations jongeren aan elkaar voor te stellen.
Er werd vaak even benadrukt dat bepaalde “stijders” en “dansers” in de
cirkelvormige arena nog vrijgezel waren. Op een gegeven moment was er ook een
optreden van “black pete”, oftewel
Zwarte Piet. Het is hier nog niet doorgedrongen dat Zwarte Piet uiteraard puur
racisime is.
Een ander interessante
ontdekking in het reservaat is dat de Canadese belastingen (BTW en accijnzen) er
niet van toepassing zijn. Zo kon ik bij de plaatselijke merkloze pomp mijn auto
volgooien voor 98.5 cent per liter (Candese dollar cent, dus zo’n 70 eurocent).
Ook interessant voor de rokers; er is een aantal “rookshops” waar zeer goedkoop
sigaretten verkocht worden. Alcohol ontbreekt
in het belastingvrije assortiment van de Hiawatha’s;
dit reservaat is, zoals de meeste, volledig “drooggelegd”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten