Voetbal en taalgebruik

Zondag hadden we, net zoals de rest van de Nederlanders in de wereld, een drama wedstrijd. Het was even zoeken om het juiste sportkanaal te vinden. Alle normale Canadese sportzenders hadden Duitsland-Denemarken. Gelukkig vonden we een Italiaanse sportzender met Nederland-Portugal. En stonden we na 10 minuten te juichen. Tja, daarna werd het wat minder.

Grappige momenten waren er toch ook. We komen er achter dat onze kinderen op nette scholen zitten. Want daar waar Isabelle (jawel zelfs zij) en ik ons door de wedstrijd lieten grijpen en soms Engelse scheldwoorden van vier letters gebruikten, werden we elke keer netjes gecorrigeerd door onze kinderen. Heel apart, in “normale” gezinnen is het andersom, toch?

Over taalgebruik gesproken; Aimee’s Nederlands gaat hard achteruit. We hebben alle hulp tijdens onze bezoekjes aan Nederland nodig; weiger alsjeblieft Engels met haar te praten.

Er werden zondag nog twee mijlpalen bereikt; Kevin leerde eindelijk veters strikken met twee paar nieuwe schoenen. En hij las ’s avonds zelf een boekje in plaats van het voorlezen aan ons – of wij voorlezen aan hem. Super spannend natuurlijk ‘werewolves don’t go to summer camp’…