September

Zo’n eerste “normale” schoolweek na een lange Noord-Amerikaanse vakantieperiode van ruim tweenhalve maand geeft altijd gemengde gevoelens. Het is goed voor het gezin om weer terug te zijn in een vaste structuur; de kinderen waren erg blij weer naar school te gaan en hun klasgenootjes te zien. Maar het benadrukt ook hoe snel te tijd gaat; de zomer lijkt alweer een beetje voorbij, we hebben geen vakanties meer dit jaar (met uitzondering van een lang weekend Thanksgiving in oktober) en de kinderen worden zo snel groot. En we zitten hier alweer drie jaar; de tijd is omgevlogen!

Het is met name de dalende nachttemperatuur die de benauwdheid heeft weggenomen en die aangeeft dat de herfst eraan zit te komen. Nu is de herfst misschien wel het mooiste seizoen hier in Canada, maar daarna komt weer die lange koude winter…

Winter of niet, we blijven blij met ons oude feesthuis. Op dit moment zwemmen we nog en maken we gebruik van de vuurkorf; maar de kinderen kijken er al weer naar uit om de sauna te gebruiken en de grote openhaard aan te doen. We hebben zowiezo geleerd dat size doesn’t matter; dit huis, waarin we nu een jaar zitten, is zoveel gezelliger dan ons grotere nieuwere huis aan Coldstream (de eerste twee jaren in Toronto). Laat dit een leerpunt zijn voor onze nieuwe buren; want naast ons wordt een megagroot huis neergezet. Echt ongeloofelijk wat een woonoppervlak – met vijf slaapkamers. Ben benieuwd wat voor gezin daarin komt wonen. Als het een gezinnetje is zoals dat van ons, dan raak je elkaar echt kwijt in zo’n pakhuis.