Tweede weekje Nederland

Zaterdag begon het tweede weekje Nederland in KidzCity in Utrecht, weer samen met Kevin en Aimee’s nichtjes Roos en Sanne, en uiteraard met Gerben en Helen. http://www.kidzcity.nl. ’s Avonds werd er gezellig gegeten bij een berencafe, de Bickelbeer http://www.beren.nl/locatie/14/restaurant-eetcafe-Houten. Daarna moesten de kids afscheid van elkaar nemen, dat bijzonder zwaar was. Met twee huilende kinderen op de achterbank reden we naar Oma’s huis.

Zondag brachten we een bezoekje aan zus Karin en familie in Ermelo. Eindelijk knapte het weer op (man o man, wat een natte eerste week!). Prima weer voor een uitgebreide boswandeling met gratis frisse neus. We liepen met kinderen en oma zo’n zes kilometer, goed gedaan!

Maandag was weer een rustige dag met weinig op de planning, behalve dan het bestelde vuurwerk ophalen!

Dinsdag, Oud & Nieuw, brachten we door in Veenendaal bij zus Marijke & familie. Hier werd met de konijnen geknuffeld, spelletjes gespeeld en tenslotte vuurwerk afgestoken. Onze kinderen genoten van alle aandacht; het zijn echte familiemensjes, hoe ver ze ook van hun familie mogen wonen.

Woensdag brachten we ook grotendeels door in Veenendaal, voordat we oma en de kinderen terugbrachten naar Houten. Wij reden door naar Putten, waar we nog even met de zussen hadden afgesproken om tapas te eten.

Donderdag stond wederom niets op de planning, maar besloten we wat leuks te gaan doen met het gezin. Na een regenachtige ochtend, beklommen we om drie uur ’s middags onder een stralende zon de 465 treden van de Dom in Utrecht. Kevin and Aimee deden het perfect; zonder problemen of aarzeling kwam zelfs ons kleine meisje helemaal op eigen kracht boven. En tussendoor vonden ze de rondleiding fascinerend, met name het bezoek aan de klokkentoren, waar Kevin zelfs een van de klokken mocht laten galmen. Zo stond Kevin eindelijk dan op de top van zijn geboortestad.

Vrijdag was het tijd om naar huis te gaan... na een drukke ochtend. We gingen eerst met z’n allen naar de tandarts. Vervolgens direct door naar Schiphol, waar een Vara-reporter op me wachtte om zijn microfoon onder mijn neus te drukken. Met enkele kritische vragen over Antarctica toerisme, na het vast komen zitten van de Shokalskiy. Het beeld wat nu bij mensen onstaat is een gruwelijke ijsvlakte die schepen gevangen neemt. Echter 95% van alle trips gaat niet naar de Ross-sea, zeg maar het Antarctica gedeelte onder Australie, maar naar het schiereiland, onder Zuid-Amerika. En dit is in de huidige zomermaanden grotendeels ijsvrij met vrij mild weer. Ook wordt de trip op de Shokalskiy geleid door wetenschappers, waarschijnlijk met specifieke doelstellingen. Toeristische expedities worden simpelweg verlegd naar gebieden waar minder ijs is. Uiteindelijk haalde niet alleen ik Radio 1, maar ook Kevin en Isabelle.

Na het interview en het inchecken gingen we met Oma Nel nog wat drinken als afscheid. Met een klein paniekmoment; opeens was Aimee’s pinguinkoffertje (met daarin haar lievelingspinguinknuffel ‘Pipi’) weg. Wij zoeken en zoeken. Totdat we hoorden dat de security een gevonden kinderkoffertje apart hield voor onderzoek. Hoe het koffertje weg is gerold van onze tafel (Aimee? andere kinderen?) blijft een raadsel, maar we kregen het gelukkig terug voordat de explosieven-opruimingsdienst zich ermee ging bemoeien. ;-)

Om twee uur trok onze KLM boeing B747 zijn wielen op richting Toronto. Na een heerlijk sociaal vrienden- en familievakantie kunnen wij er weer even tegenaan aan de andere kant van de grote plas!