Ondanks dat we
hier hoog in het noorden zitten, is er geen sneeuw meer op de grond, met
uitzondering van enkele sneeuwresten hier en daar. Dit is de periode van
slechts enkele weken dat het hier in de Canadeese Arctic sneeuwvrij is. Een
interessante periode, want in deze paar weken bloeien hier de bloemetjes,
plantjes en zelfs een klein superlaag boompje. Er zijn hier en daar grassen.
Maar het grootste gedeelte is steen; het is hier een chaos aan stenen. Je ziet
de effecten van erosie (door water en weer) op de rotsen, die langzaam helemaal
afbrokkelen tot stenen en verder tot gruis.
Maandagochtend
maakten we een wandeling door dit landschap. We bekeken bloemetjes en plantjes
dichtbij en eindigden de wandeling bij een prachtige waterval.
In de middag
reden we met ATVs (all terain vehicles)
door het terrein. We kwamen op een strandje, waar de beluga walvissen op twee
meter voorbij zwommen. En aan het einde hadden we uitzicht op enkele
ijsschotsen. Daar zagen we met verrekijkers ook twee ijsberen.
Dinsdag maakten
we een wandeling naar de “meeuwen-canyon”. Maar eerst kwamen we een kudde
musk-oxen tegen. We slopen verdekt langzaam naar de kudde toe. Voor het eerst
zag ik deze harige wilde oer-koeien in het wild. We bleven deze beesten op een
gezonde afstand bekijken, want ze kunnen behoorlijk agressief zijn.
Voordat we de
meeuwenkloof inliepen, zagen we een havik en even later ook een valk. De canyon
was diep en indrukwekkend en er broeden inderdaad meeuwen hoog en veilig tussen
de rotsen. De grote hoeveelheid meeuwen heeft hier voor iets bijzonders
gezorgd; met dank aan de meeuwenpoep is deze diepe rotsige kloof wel een van de
groenste plekken die ik hier heb gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten