Relaxen op 3300 meter hoogte; Termas Papallacta

Maandag was het Galapagos sprookje weer over en vlogen we terug naar Quito. Hier hebben we nog een aantal dagen, tot zaterdag. Quito is de mooiste stad in Zuid Amerika die ik tot nu toe bezocht heb, maar we hebben het vorig jaar al uitgebreid bekeken. Daarom gingen we nu eerst voor twee dagen naar Termas Papallacta, op slechts 1.5 uur rijden van het vliegveld. http://www.termaspapallacta.com/  is een warmwaterbronnen-complex oftewel thermen tussen de Andes toppen, op 3300 meter hoogte. Het hotel is heel mooi; we zitten in één van de zeven bungalows, gebouwd om een aantal baden met natuurlijk warm (soms zelfs heet) bronwater. Er is ook een uitgebreid badencomplex met grote zwembaden, maar wij zijn we al erg tevreden met de kleinere baden direct voor de deur van ons huisje. Volgens mij zijn wij één van de weinige toeristen hier op dit moment. We hebben nog geen andere persoon in “onze” kleine baden gezien, dus we zien het een beetje als ons prive-complex.

De lucht hier is ijl en koel, dus zijn de warme baden heerlijk. Overdag kijk je hoe de wolken de Andes toppen boven je raken. ’s Avonds heb je vanuit je warme badje een mooi zicht op de sterren. Het hotelletje met restaurant en bar is in een leuke lokale stijl gebouwd en heeft prima eten op de kaart staan.

Helaas was Isabelle dinsdagochtend niet zo lekker. Waarschijnlijk had ze last van hoogteziekte; iets wat niet zeldzaam is onder toeristen uit de lage landen op ruim 3000 meter hoogte. De kids vermaakten zich prima, en ’s middags was Isabelle weer opgeknapt, zodat ik de bergen in kon trekken voor een uitgebreide wandeling. Ik liep vanuit het badencomplex verder omhoog, naar het nationale park Cayambe Coca op ruim 3700 meter hoogte. https://en.wikipedia.org/wiki/Cayambe_Coca_Ecological_Reserve. Vanuit daar liep ik nog een stuk verder, naar een aantal mooie bergmeren. Het uitzicht was uiteraard formidabel en het aantal watervallen was uitendelijk niet op twee handen te tellen.

Enig nadeel van dit gebied is dat je regelmatig een buitje krijgt dankzij de stijgingsregens. Het is dus een heerlijk plekje voor twee dagen, maar voor ons niet voor langer.