Hallo Hangzhou

Na een overstap in Guangzhou kwam ik woensdagmiddag op de plaats van bestemming aan; Hangzhou. Ik had nog niet eerder van deze stad gehoord. Het schijnt een relatief rijke stad te zijn, op een dikke twee uur rijden van Shanghai. Zeg maar het Wassenaar van Shanghai. Maar dan een Wassenaar met ruim zes miljoen inwoners; dat is dik twee keer Toronto. Er wonen in China 1.5 miljard mensen en meer dan 200 steden hebben meer dan een miljoen inwoners. Elke keer als ik China bezoek, ben ik verbaasd over de grootte van alles. Bij aankomst al, het vliegveld van Hanghzou is geen klein regionaal vliegveldje, maar een modern, enorm complex dat duidelijk op de groei is ingesteld. Inmiddels is KLM één van de eerste Europeese maatschappijen die op deze stad vliegt.

Bij de taxirit van het vliegveld door het chaotische drukke verkeer zie je overal de grootste bouw- en ontwikkelingsprojecten. China is nog altijd één grote bouwput. De groei heeft uiteraard ook negatieve kanten; er was veel vieze smog bij aankomst, het zicht was slecht. Hangzhou staat ook bekend als een mooie stad, vanwege de ligging aan het prachtige West Lake in een groene omgeving. Mijn kamer in het hotel had uitzicht op het meer, maar ik kon er bijna niets van zien door de smog.

Langs het meer was de lucht relatief goed te doen, dus ondanks de smog besloot ik te gaan rennen. Het was heerlijk om even te sporten en de gezellige Chinese drukte om het pitoreske meertje te bewonderen.

Tegen de avond kwamen mijn collega Van Perry van International Expeditions (ja, van onze fantastische Galapagos trip) en onze Chineese partners uit Beijing aan. Uiteraard begonnen we met een etentje samen met een aantal zakenmensen uit Hangzhou. Zaken doen in China is lunchen en dineren. Ik kan er al redelijk mee omgaan; op een gegeven moment moet je stoppen met eten en zeggen dat je genoeg hebt, anders blijven ze eten uitserveren. We maakten kennis met wat lokale gerechten. Meest bijzondere was wellicht lotusbloemwortel in zoete honingsaus. Het mooie West Lake heeft veel lotusbloemen en de wortel is dus eetbaar. Maar ook gestoomde kip in lotusbloembladeren (‘bedelaarskip’) was heerlijk.