Over de Rockies naar de Cowboys (24/8)

Vrijdag was de langste rijdag; we moesten namelijk van Jasper (Alberta) over de Rockies naar Kamloops (British Columbia) en zelfs een stukje verder. Tussen Japser en Kamloops is het al ruim vierhonderd kilometers door de bergen; je gaat echt door een stuk “niemandsland”; het grootste gedeelte van de dag hadden we geen bereik met onze mobiele telefoons.

Maar eerst rijd je vanuit Jasper de Yellowhead pas op. Grappig feitje; er zijn slechts drie passen (dus Oost-West verbindingen) voor autos door de Canadian rockies, en dit is er dus één. En al jaren in gebruik; vroeger ging de postkoets hier overheen. De Yellowhead pas bevindt zich als snel na Jasper; je verlaat hier Alberta en gaat British Columbia binnen. Daarmee gaat ook de klok een uurtje achteruit, want je gaat van Mountain time (Nederland -8 uur) naar Pacific (-9 uur).

Net na de Yellowhead pas hadden we weer Wildlife bingo. Dit is echt een bijzondere reis, want we zien elke keer ander wildleven, zelden iets twee keer of meer. Dit keer konden we de Moose (Canadese Eland) van ons bingo-formulier afstrepen. En hoe passend; de Moose stond naast de Moose rivier net voor Moose lake. Weer hadden we hier een dier dat rustig stond te eten en zich niet stoorde aan het observeren en fotograferen.

Vervolgens kwamen we voorbij Mount Robson, de hoogste Canedese berg in de Rockies (3954 meter). Niet de hoogste Canadese berg, want de top 18 Candese bergen liggen allemaal in het Saint Elias gebergte in Yukon, tegen Alaska. Helaas zat Mount Robson vandaag letterlijk in de wolken.

Tegen 10 uur “nieuwe” tijd (11 uur Alberta tijd) maakten we een fruit-snack stop bij de Rearguard falls. Een indrukwekkende waterval, niet vanwege z’n hoogte, maar met name door de hoeveelheid water en de kracht waarmee het gepaard gaat. Grappig feitje; dit is de verste plek waar de zalm komt vanaf zee.

Daarna volgde vooral veel kilometers maken. We maakten een lunchstop langs de Thompson rivier. Vanaf het stadje Kamloops namen we de weg westwaarts tot in het plaatsje Cache Creek. Na twee dagen stadscamping en vier dagen natuurcamping, vonden we hier weer wat nieuws; de Hat Creek Ranch. www.hatcreekranch.ca. We camperen hier op een echte historische ranch uit 1860. Ooit een tussenstop met herberg en faciliteiten voor de Cariboo Wagon road, de koets-lijn in British Columbia. Ik keek met de enthousiaste kids al even rond. Behalve oude gebouwen uit een echte Western-film, zijn hier dieren, een stromend riviertje en een plek met een verzameling indianen-woningen, van de beroemde Teepee tot een “Kekuli Pit House”, een woning half onder de grond. De campeerplekjes zijn hier klein, maar het is zowiezo een kleinschalige camping. En we staan met onze camper tegen het veld waar de paarden staan, dus wat wil je nog meer.