De Lagerweijtjes

De Lagerweijtjes

zondag 13 februari 2011

Weekend met India en Indianen

Gaat de tijd in Nederland net zo hard als in Canada? Wij hebben het gevoel dat de tijd omvliegt. Afgelopen week liep het hier weer soepeltjes, ondanks kleine verkoudheden bij Aimée en Hans. Het weer maakte vreemde bewegingen. Afgelopen zondag hadden we dus dooi, daarna volgde koude dagen met een beetje sneeuw. Het einde van de week was onbewolkt met prachtig blauwe luchten, maar met temperaturen die weer naar de -20C doken. Zaterdag was het mild en vandaag (zondag) dooit het weer. Nu lijkt de dooi zich gaan door te zetten, dus gaan we er echt vanuit dat Wiarton Willie, Shubenacadie Sam en  Punxsutawney Phil gelijk hebben. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/groundhog-day-er-is-hoop-ja-maar-das.html
Aimée bereikte onverwacht een volgende mijlpaal in haar leventje. Ze is ’s nachts ook volledig zindelijk. Dit in tegenstelling tot oude broer Kevin, die we echt niet zonder Huggies Drynites in bed durven te laten stappen. Aimée is verder een blij meisje, maar af en toe heeft ze een brutale eigenwijze bui. Verder mag niemand aan haar moeder komen, inclusief haar papa. PDA (Public Display of Affection) http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/in-het-nieuws-pucker-up-ontario.html wordt niet door dit jaloerze meiske getolereerd.
Zaterdag was de dag om kleine boodschapjes te doen. Onze groene bak (voor compostafval) is weg (gestolen of ergens onder het sneeuw en ijs bedolven), dus we gingen een nieuwe halen op een locatie bij het vliegveld. Daarna kwamen we langs de Baps Shri Swaminarayan Mandir, zoals eerder vermeld. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/een-klein-stukje-india-in-toronto.html
Vervolgens was het lunchtijd. We besloten om het voor de kids een feestje te maken. Hoe je makkelijk een feestje maakt? Gewoon naar een hamburgertent gaan en een kindermenu met speeltje bestellen. Simpeler kan het niet. We stopten bij Wendy’s, nauwelijks bekend in Nederland, maar hier de nummer drie (na McDonalds en Burgerking). En ik moet toegeven: de burgers zijn hier erg lekker, vooral de Baconator van slechts 940 calorieen.  http://www.wendys.com/food/Product.jsp?family=1&product=4. Ik heb een theorie dat dit uitstekend in een dieet past: na deze burger heb je de komende 24 uur geen trek meer in een tussendoortje of volgende maaltijd dankzij de caloriebom-baksteen in je maag.
Er werd verder een bezoekje gebracht aan een speelgoedwinkel, apotheek en kledingzaak, voordat de koers naar huis werd ingezet. Thuis wachtte een hoogtepunt waarop ik me al 5 jaar lang als vader van een zoon verheug: de dichtgesealde doos met mijn Ruimtelego werd tot Kevin’s (en Papa’s) vreugde opengetrokken. Al die jaren is deze doos meeverhuisd en eindelijk was de tijd rijp om hem open te trekken.
Vandaag zijn de kids en ik er in het relatief warme weer erop uit gegaan, namelijk naar Crawfield Lake Conservation Area. http://www.conservationhalton.on.ca/ShowCategory.cfm?subCatID=1083. Dit is één van de vele kleine, relatief onbekende maar prachtige parken die op een 40 minuten rijden buiten Toronto liggen. In deze parken hebben ze vaak activiteiten. Vandaag hebben de kids eerst  van een dennenappel, wat vet en zaadjes een vogelvoer-kunstwerkje gemaakt. Daarna kregen we een rondleiding door een indianendorp. Het dorp is gereconstrueerd, maar wel op de origenele plek. Denk niet aan wigwams, want deze natives woonden in long-houses. Er werd een vuur-demonstratie gegeven (hoe de indianen vuur maakten) en Kevin en Aimée hebben ook nog mais gestampt. Tenslotte maakten we een wandelingetje om het prachtige meertje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten