Disney California Adventure

Vrijdag deden we met onze driedaagse pas het tweede park van Disney in LA aan, genaamd Disney California Adventure. Het is een park wat op dit moment voor een groot gedeelte in de stijgers staat. Het krijgt deze zomer namelijk een nieuw centraal gebied (Buena Vista Street) en Carsland.

Er viel nu ook genoeg te doen. We begonnen speciaal voor Aimee met The Little Mermaid  - Ariel’s Underwater Adventure. Wellicht de allermooiste attractie voor onze kleine meid; in een schelpwagentje ga je door het sprookje van de kleine zeemeermin. Isabelle bleef dan ook met Aimee even hangen om deze atractie nog drie keer te doen, terwijl Kevin en ik naar Goofy’s Sky School gingen, een grappig achtbaantje. Weer als gezin bij elkaar bezochten we de kleine maar leuke attracties Jumpin Jellyfish (stoeltjes die omhoog en omlaag dansen) en Golden Zephyr, vliegende raketjes.  Daarna bezochten we het reuzerad, Mickey’s Fun Wheel. Een reuzerad met een grappig nieuwtje; de wagentjes zitten niet vast maar bewegen langs een reling, waardoor ze ook behoorlijk schommelen.

Na de lunch gingen we op Kevins’ verzoek naar California Screamin’. Deze mega-grote achtbaan was de grote test voor Kevin; gelukkig houdt hij van snelheid en wilde attracties, dus hij genoot ervan! Het enige wat Kevin niet leuk vindt, zijn attracties in het donker met harde geluidseffecten; vandaar deden we nog geen Space Mountain. Maar de ultieme achtbaan, koning van de Coasters, vond hij alleen maar enorm gaaf. Gelukkig mocht hij er ook in; hij haalde maar ook net de vereiste 1.22m. Ik deed een ritje met hem, terwijl Isabelle en Aimee in de King Trito’s Carousel zaten. Daarna ging Isabelle met Kevin de achtbaan in. Filmpje van het wegschieten....het gaat snel, let op het allerachterste wagentje. http://www.youtube.com/watch?v=wWJ8tXGd6q4

Na de achtbaan lol volgde natte lol; de Grizzly River Run. Voor de mensen die de Efteling kennen; een soort Piranha, maar dan groter. Eerst ging ik met Kevin; daarna Isabelle terwijl Aimee en ik nog maar twee ritjes in The Little Mermaid maakten. Na dit avontuur deden we de Redwood Creek Challenge trail, een padvinder-uitdagingenpad geinspireerd door de film Up. Kevin en Aimee verdienden hier hun padvinderbadges, dus konden we door naar “A Bugs Land”. De eerste attractie, 4D voorstelling “It’s tough to be a Bug” is meteen het hoogtepunt van dit land. Een 3D film met ook veel geluid, vloeistoffen, reuk- en voel-effecten. De andere attracties in de land zijn wat kleiner, zoals het kleine simpele treintje Heimlich’s Chew Chew Train, de kleine vliegende ballonntjes van Flik’s Flyers en de enorm langzame botsautootjes van Tuck and Roll’s Drive ‘Em Buggies.

Tijd dus weer voor wat hoogtepunten. In het land Hollywood Picturers Backlot gingen we naar Monsters Inc. Mike & Sulley To The Rescue! Een leuk ritje door het land van Monsters Inc. Met Isabelle in het gezelschap is het onmogelijk om de Muppet Vision 3D over te slaan; een 3D show met de Muppets. In de Sorcerer’s Workshop hadden we wat kleine interactieve spelletjes, waarbij we zelfs aan het zingen gezet werden. De afsluiting van de dag werd ook meteen het hoogtepunt; Soarin’ Over California. Een geweldige atractie. Denk aan een Imax-bioscoop met beelden geschoten tijdens een vlucht over Californie. Maar je zit niet in een bioscoopstoeltje, nee je hangt vrij hoog boven de grond in een zitje, dat ook meebeweegt. Compleet met lucht-effecten, krijg je het gevoel echt te vliegen. Fenominaal!

De American dream was deze dag nog niet compleet zonder een hamburger gegeten te hebben bij Fuddruckers. http://www.fuddruckers.com. Ik verzin de naam van dit restaurant niet; het is zelfs een oude bekende, want ik heb er ooit eerder gegeten in Columbia, SC, toen ik zo’n twintig jaar geleden bij zus Marijke op bezoek was. De world’s greatest hamburger is de slogan van dit restaruant, en het is zowel qua omvang als smaak helemaal waar. Het kost je heel wat calorieen, maar dan heb je ook wat... Een aanrader, 1 keer per jaar max!

Tweede dag Disneyland

Aangezien we de eerste dag het noord-oosten van het park bezochten, besloten we nu in het uiterste westen te beginnen. We namen het stoomtreintje van Mainstreet station naar New Orleans Square. Daar liepen we meteen door naar het westelijkste puntje, Critter Country, waar we de Many Adventurers of Winnie de Pooh bezochten. Een ritje door de (droom)wereld van Winnie, een van Aimee’s favoriete attracties. Hierna wilde ik naar de grootste attractie van Critter Country, Splash Mountain, maar de rest van het gezin had nog geen zin om waterdruppels over zich heen te krijgen in de iets wat koele ochtend. Dus liepen we terug naar New Orleans Square, waar we Pirates of the Carribean bezochten. Een absolute topattractie wat aankleding en visuele effecten betreft.  Onder andere een nepwaterval, gemaakt door een een gordijn van waterdamp, waar je doorheen vaart. Op deze waterdamp worden dan weer gezichten van piraten geprojecteerd.

Vanuit New Orleands Square liepen we Frontierland in. Daar trokken we een paar fast passes (voorrangskaartjes) voor Big Thunder Mountain Railroad, het beroemde mijnwerkerstreintje dat op hol slaat. Voordat we de fast passes konden gebruiken, maakten we een tochtje met de stoomboot Mark Twain riverboat. En bezochten we een kinderboerderijtje; Big Thunder Ranch. Het treintje was een groot succes voor Kevin; maar nog iets te veel voor Aimee.

Vanuit Frontierland trokken we Adventureland in. Waar Isabelle en de kids Tarzan’s Treehouse bezochten en beklommen, terwijl ik fast passes ging halen voor Star Tours, de attractie gebaseerd op Star Wars. Na de boomhut van Tarzan, namen we de Jungle Cruise. Inderdaad;  een boottochtje door de jungle. Daarna gingen we terug naar Critter Country. Kevin en ik vonden het tijd worden voor Splash Mountain, zeker een geweldige attractie. Een ritje in een boomstambootje, die eindigt met een enorme duik de berg af het water in. Bijna het hele vijf minuten durende ritje filmde ik  http://www.youtube.com/watch?v=pLotyytF4HM. Isabelle en Aimee hadden tijd om vijf (!) keer de attractie Many Adventurers of Winnie de Pooh te doen. Iets wat Kevin na de splash ook nog een keertje wilde doen.

Daarna aten we sateetjes bij de Bengal Barbecue in Adventureland. Vervolgens bezochten we Pirate’s Lair on Tom Sawyer Island, een avonturen-eiland waar je met een pontje heenvaart. Daar kunnen kinderen klauteren, klimmen en spelen; door grotten, over hangbruggen, en in boomhutten. Een prima uitraasgebied.

We lieten het westen van het park achter ons en namen de stoomtrein naar Tomorrowland. Op groot verzoek van Kevin; want die wilde heel graag de Star Tours attractie doen. Maar zijn grootste wens was om de Jedi Academy opnieuw te bezoeken en hopelijk uitverkoren te worden om mee te doen. Dus zaten we om half drie weer op het Tomorrowland terrace. Waar Kevin ondanks zijn Star Wars shirt en zijn enthousiaste gespring niet gekozen werd om mee te doen. Even viel Kevin’s wereldje in duigen; grote tranen biggelden van zijn wangen. Enige troost konden we bieden door de spectaculaire attractie Star Tours te bezoeken; een 3D flight-simulator. We besloten daarna nog een keer de Jedi Adacemy te proberen, en tot grote opluchting van Isabelle en mijzelf, en enorme blijdschap van Kevin, werd hij dit keer wel uitgekozen.

Mastercard heeft een mooie marketingcampgane omtrent onbetaalbare gebeurtenissen en ervaringen. Voor de rest kan je Mastercard gebruiken. Dit was precies zo’n gevalletje; je kan de grootste en duurste attracties hebben met de meest waanzinnige speciale effecten. Echter het kunnen aantrekken van een bruine cape, het krijgen van een plastic laserzwaard, het getraind worden tot Jedi Padawan en het uiteindelijke gevecht met Darth Vader was de aller- allermooiste ervaring voor onze kleine man. Veel filmpjes hebben we gemaakt, te beginnen met de trainingssessies. http://www.youtube.com/watch?v=dmxVNF0Z-AM, http://www.youtube.com/watch?v=SY2u31Mju6Y, http://www.youtube.com/watch?v=54Scx2HV0qM. Toen deed opeens Darth Vader zijn entree http://www.youtube.com/watch?v=Gy01NxFX0bM. Kevin wees het aanbod van Darth Vader af om  zich bij de Dark Side aan te sluiten, dus moest er gevochten worden! http://www.youtube.com/watch?v=WfAA90FShzw. Dit leidde uiteindelijk tot de Jedi graduation http://www.youtube.com/watch?v=2CNMks-iR9U. En trotse ouders. En zus. http://www.youtube.com/watch?v=HKJ-fI0iPwc.

Nadat we een Jedi Padawan in het gezin rijker waren, gingen we nog een keer tuffen met de autootjes van Autopia. Tot groot plezier van Aimee, die dit helemaal geweldig vond. Let op de vrolijke enthousiaste geluidjes. Filmpjes! http://www.youtube.com/watch?v=_sW4nldL3RM en http://www.youtube.com/watch?v=os-IlRj5cAE.

Na Autopia namen we het treintje terug naar New Orleands Square, met een korte tussenstop in Main Street om weer een stukje parade mee te pakken. We hadden fast passes voor Indiana Jones Adventure. Eerst ging ik met Kevin (Aimee mocht hier niet in. En gelukkig maar...). Dit is een attractie die compleet anders is dan in Disneyland Parijs; het is geen achtbaan. Je scheurt hier met een jeepwagentje door een oude tempel heen, met wederom de meest geweldige speciale effecten. Een absolute topattractie. Na afloop ging Kevin nog een keer, dit keer met Isabelle. Ik ging met Aimee naar de Enchanted Tiki Room, een muziekshow van zingende vogels, bloemen, mooie lichtjes en een fontijn. Prima afsluiting voor een meisje van bijna 4.

We namen een buffetje tegenover de ingang van Disneyland, voordat we de shuttlebus terugnamen naar ons hotel. Het was voor onze kinderen een enorm indrukwekkende dag, en helemaal gesloopt legden we ze in hun bedjes.

Eerste dag Disneyland

Om half 7 waren de kids helaas al wakker ondanks de late aankomst. Jawel, toch een jetlag, want het tijdsverschil met Toronto is drie uur. Altijd spannend om met kids, die te kort geslapen hebben, op pad te gaan. Maar het ging verbazingwekkend goed.

Om kwart over tien wandelden we Disneyland in. We namen meteen de stoomtrein naar de andere kant van het park, namelijk Mickey`s Toontown. Een dorpje met zogenaamd het huis van Mickey en het huisje van Minnie. Eerste attractie was Roger Rabbit`s Car Toon Spin, een wagentje dat kon ronddraaien, rijdend door met cartoons uitgedoste settings. Ook vrij donker en met harde geluiden, iets waar onze kids snel bang van worden. Je kan Kevin beter in een snelle achtbaan zetten. Wat we ook deden, want er was in dit gedeelte ook een kinderachtbaan, Gadget`s Go Coaster genaamd. Daarvoor bezochten we nog Goofy`s playhouse en Donald`s boat, simpele attracties maar leuk aangekleed en heel belangrijk, met veel knopjes en dingetjes die de kids zelf kunnen doen. Na het achtbaantje gingen we naar Mickey`s huis, en uiteraard op de foto met Mickey. En toen konden we voor Aimee niet achterblijven; dus werd ook het huis van Minnie bezocht. Inclusief foto met de muizendame. Filmpjes van onze kids in het huisje. http://www.youtube.com/watch?v=06LtQjxlZeM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2&feature=plcp en http://www.youtube.com/watch?v=gwtcgoqOHiM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp

Vanuit Mickey`s Toontown liepen we Fantasyland binnen. Daar gingen we in de draaiende theekopjes. Die zijn echt overal precies hetzelfde. (Mad Tea Party, nee dit gaat niet over Sarah Palin of Michele Bachmann http://en.wikipedia.org/wiki/Tea_Party_movement). Vervolgens maakten we een boottochtje met de Storybook Land Canal Boats. Voordat we weer eens gebrainwasht werden met It`s a Small World After All. Jawel, deze vrolijke muzikale poppenshow was een hoogtepunt voor Aimee. Filmpjes! http://www.youtube.com/watch?v=u7VMiIOKxjM, http://www.youtube.com/watch?v=qj4YamC0uOE (Holland, Holland!) en http://www.youtube.com/watch?v=DkFW6aNQJSM

We lunchten bij de Disney Princess Fantasy Fair in de Troubadour Tavern. Bratwurst met sauerkraut en gevulde gepofte aardappel – het is weer eens wat anders dan een hamburger met patat. We zagen ook nog eens Assepoester (Cinderella), tot groot plezier van Aimee. Via het kasteel van Doornroosje (Sleeping Beauty) liepen we vervolgens Tomorrowland binnen. De eerste attractie was meteen een hele leuke; Autopia, oftewel kleine raceautootjes. Na Autopa bezochten we een Jedi trainingssessie op het Tomorrowland Terrace. Helaas werd Kevin niet uitgekozen om mee te doen aan de trainingsessie die ook nog bezocht werd door Darth Vader die probeerde zieltjes te winnen onder de net getrainde Jedi`s. Wat ik leuk vind is dat de Star Wars characters nu net zo populair zijn onder kinderen als de `traditionele` characters. Ondanks dat veel jonge kinderen (waaronder Kevin) waarschijnlijk nog geen Star Wars film hebben gezien.

Na het oefenen met de light sabers konden we laserpistolen schieten bij Buzz lightyear Astro Blasters. Wat ook nog in een wedstrijdje resulteerde tussen Isabelle en mij, dat ik glansrijk won. Na Buzz bezochten we Innoventions, een grote ruimte met een soort interactieve tentoonstelling over wetenschap en innovatie. En gelukkig voor de kinderen veel spelletjes. Filmpjes! http://www.youtube.com/watch?v=kd_3FOQkKQk, http://www.youtube.com/watch?v=QugyQ0BWQuc en http://www.youtube.com/watch?v=YlZHsHcEuvw

De eerste dag werd afgesloten met een ritje met de stoomtrein van Tomorrowland naar Main Street. Voor Kevin een hoogtepunt, want op dit traject doet de stoomtrein een dinossaurussengrot aan.

Terug in Main Street pakten we het staartje van de optocht mee, voordat we vroeg (om vijf uur) koers terugzetten naar het hotel. Na de vermoeiende reis maakten we het dus niet te laat. Avondeten hadden we bij een van onze favoriete steakrestaurants, Outback. Waar Isabelle een complimentje kreeg, omdat haar een pilsje geweigerd werd, aangezien ze haar leeftijd niet kon aantonen (haar rijbewijs lag in het hotel). Nou ja, we kregen wel een gratis toetje... De kinderen bleven goed wakker en heel erg lief. Kevin maakte een schoolrekenopdracht (hij heeft wat extra huiswerk meegekregen, want school gaat gewoon door). Aimee zat in het restraurant druk te kleuren. Zeer zelfbewust en met alle zelfvertrouwen, want toen we haar een complimentje gaven, zei ze`Weet ik, dit kan ik heel goed`.

City of Angels

Aangezien Isabelle volgende week woensdag met een nieuwe baan begint (marketing manager business development bij Mother Parker’s, een Noord-Amerikaans koffie- en theebedrijf), profiteerden we daarvoor nog even van enkele dagen extra vakantie. Op Canadees contract heb je slechts drie weken aan vakantiedagen, dus moet je bij wisseling daar even gebruik van maken. Zeker omdat deze Nederlander zelf zijn vakantiedagen niet opkrijgt.

We besloten weer eens gebruik te maken van de verzamelde frequent flyer mijlen. Isabelle wilde graag naar Disney voor de kinderen; ik wilde graag naar “iets nieuws’. Dus werd Orlando overgeslagen en kozen we Los Angeles uit als bestemming. Apart is dat bij American Airlines alle Amerikaanse bestemmingen hetzelfde aantal mijlen kost. Dus hoewel Los Angeles best ver weg ligt (ruim vijf uur vliegen), koste het niet meer mijlen dan Orlando.

Nederlandse spaarzin sponsorde de reis nog meer, want de Disney tickets konden we gedeeltelijk met Airmiles betalen. Met gebruik van de interne TUI kortingssite voor hotels boekten we vier nachten hotel in Anaheim (vlak bij Disneyland) en drie nachten in Hollywood.

Dinsdag hadden we een normale dag tot drie uur. Toen haalde Isabelle de kinderen en mij op en zetten we koers naar het vliegveld. Reizen naar de VS is even wat meer gedoe, omdat je in Toronto met koffers en al eerst door de Amerikaanse douane gaat. Maar kijk; onze kids zijn inmiddels ervaren reizigers geworden. Kevin rolde ook een koffer achter zich aan en bij de controles hoeven we niets meer uit te leggen. Om 7 uur stegen we op, om pas vijf en half uur later weer te landden in LA.

De landing in LA was indrukwekkend. Het was een prachtig heldere nacht. En LA is een enorm uitgestrekte stad. Overal waar je kon kijken zag je een zee van lichtjes. We zijn met Toronto aardig wat gewend, maar wat een enorme grote stad is dit!

Ook het vliegveld is groot, kwamen we achter..... We kwamen op een uithoek van het vliegveld te staan, en hadden een lange busreis naar de terminal. We kwamen uiteindelijk 12 uur ’s nachts plaatselijke tijd in ons hotel aan, het Radisson Suites hotel in Buena Park. http://www.radisson.com/buena-park-hotel-ca-90620/cabuena. Een prima hotel met ruime kamers en goede faciliteiten, zoals zwembad en gratis shuttle naar Disney.

Het Axe effect

Al jaren gebruik ik als man uiteraard Axe deodorant. Met het sterke geloof dat er ooit een dag zal komen, dat het Axe-effect echt zal werken. Dat er een leger vrouwen voor mijn deur staat die maar één ding willen; mij! Die in grote groepen achter me aan rennen. Hard gaan gillen als ik ergens binnenkom. Die zich naakt aan mijn voeten werpen. Jawel, het Axe effect!

En wat doet Axe nu? Ze komen met een lijn producten voor……….vrouwen!?! http://www.nytimes.com/2012/01/09/business/media/axe-adds-fragrance-for-women-to-its-lineup.html. Maar wacht even, hoe kan dat nu? Jarenlang beloof je als merk aan mij dat je het geheime wapen bent om elke vrouw te verleiden. En dan opeens “loop je over”….verrader!

Iets zegt tegen mij dat Axe helemaal geen wondermiddel is om vrouwen te versieren. Dat het gewoon een simpel marketingpraatje is van één of andere brand director. Die nu is overgeplaatst naar een ander productcategorie. Zoals margarine. En is opgevolgd door een nieuwe brand director. Die denkt; hoe kunnen we dit merk nog verder stretchen……..Axe voor vrouwen! Maar dat zal wel te cynisch gedacht zijn van mij.

Ik stap wel over naar Dove. For Men. Komt uit dezelfde fabriek. Gevalletje “Same shit different package.”?

Eitjes zoeken op Puck’s Farm

Na matig weer op zaterdag, was het zondag weer prachtig zonnig. ’s Ochtends werd doorgebracht in de Martial Arts school en in de tuin. ’s Middags gingen we weer eens naar een speelboerderij. De zoveelste die we bezochten in de afgelopen anderhalf jaar; maar elke boerderij heeft wel iets speciaals. Deze, Puck’s Farm, http://www.pucksfarm.com, had een paas-special. Belangrijkste activiteit; eieren zoeken. Zowel chocolade-eitjes, door de paashaas in een hooischuur verstopt, als plastic eieren, die over de hele boerderij verstopt lagen, en die later voor chocolade-eitjes ingeruild konden worden. Maar er was nog veel meer; ook konden de kinderen op pony’s ritjes maken. Zeer populair zowel bij Aimée als bij Kevin. Er was uiteraard een doolhof. We hebben een ritje gemaakt door het prachtige heuvelachtige boerenland met een paardenwagen. En er waren grote springkussens en draaimolentjes. Kortom; onder een stralende zon hadden de kids een perfecte dag. Of zoals Aimée zei “Weeeeeeeeeeee”. Filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=23g6f2NKkWo

Films en afzwemmen

Na een zomersweekje met temperaturen tot een belachelijke 26 graden, was het vrijdagavond weer tijd voor onze vaste vrijdagfilmavond. Met dit keer een Nederlandse film; de Bende van Oss,  over een roerige tijd in Oss. http://www.debendevanossfilm.nl. Met nog steeds verbindingen naar het heden; de slachterijen uit de film zijn nu van Unox/Unilever. De bende van Oss bestaat nog steeds en volgens sommigen heet die nu de SP, met hetzelfde principe; stelen van de rijken om zogenaamd terug te geven aan de armen. En een interessant feitje dat de positie van minister Goseling van Justitie in 1939 ter discussie komt te staan; in de film probeert hij het onderzoek naar de bende te dwarsbomen; in het echt probeerde hij het onderzoek naar misbruik door de kerk te dwarsbomen. Ook tegenwoordig nog een thema. Kortom een prima gespeelde film met een boeiend verhaal.

Zaterdagochtend zwom Aimee af. Zij haalde haar volgende diplomaatje; de Salamander, van het Canadese rode kruis. http://www.redcross.ca/cmslib/general/ap_ws_4_rcspnews_salamander.pdf. Filmpjes! http://www.youtube.com/watch?v=xKlnXv-q7vo&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp en http://www.youtube.com/watch?v=iWN2KL3wCjI en http://www.youtube.com/watch?v=iMycvjUOzWA.

We vierden haar volgende diplomaatje met een ijsje van http://www.baskinrobbins.ca.

Het was zaterdag de slechtste dag sinds weken, met een koude wind en wat regen. Dus keken we ’s middags met de kids een leuke film; Tintin, oftewel Kuifje. http://www.us.movie.tintin.com. Een film geproduceerd door Steven Spielberg, dus spectaculair en ook leuk voor ouders. Na afloop van de film moest ik snel mijn oude Kuifje boekjes tevoorschijn halen voor de kids.

De dag werd afgesloten in een etentje bij http://www.mezzettarestaurant.com. We werden door de Oma’s getrakteerd en die wilden graag tapas eten. Dus vonden we dit mediterrane tapas restaurant met een Iranese kok. Een restaurantje wat weer op de lijst “uitstekend – goedgekeurd” mag.

Toegangspoort Miami

Dinsdagavond vloog ik voor een dagje naar Miami, waar het deze week niet veel warmer was dan in Toronto. Miami is nog altijd het centrum van de cruise-industrie ter wereld, dus hier zitten leveranciers, scheepseigenaren en klanten. Behalve het cruisecentrum is Miami ook de Amerikaanse toegangspoort naar het Caribische gebied en Zuid Amerika. Als je langs de diverse gates loopt, zie je genoeg bestemmingen waarbij je denk “daar zal ik nog wel eens heen willen”. Bahamas, Bermuda, Cayman eilanden. En er zijn nu zelfs directe vluchten naar Cuba. Uiteraard nam ik braaf het vliegtuig naar huis, naar Toronto. Waar ik drie uur later een prachtige landing maakte, op een heldere en zonnige dag. Jawel, ik moest maar weer een landingsfilmpje maken! http://www.youtube.com/watch?v=E9D6j220YAU

Nu toch echt: even spammen

Vorige maand werd ik nog onterecht van spam beschuldigd. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/02/spam.html.

En nu ga ik het toch echt even doen. Spammen dan. Want lezers, wat een geweldige promotievideo hebben we gemaakt, naar aanleiding van de start van de BBC serie Frozen Planet. Dus nu allemaal even kijken. En mondje dicht tegen meneer Google. Filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=o9p7blgSO40&feature=youtu.be

Fotosessies, Maple siroop feestjes en carnivoren

Zaterdag hadden we na Aimée’s zwemmen als eerste een fotosessie met het gezin bij een professionele fotograaf. En gelukkig; onze kids vonden het ook erg leuk en gedroegen zich als perfecte fotomodelletjes. Dat leverde mooie plaatjes op; binnenkort verwacht op het blog!

De fotostudio was in de Fairview mall in het Noord-Oosten van Toronto. Een goede mogelijkheid om eens een kijkje te nemen in de East Don Parkland, een ravijn met de Don rivier, nu een prachtig maar nog even kaal parkje. Erg mooi waren de rode vogeltjes die hier rondvlogen.

Zondag gingen we na de martial arts lessen van de kids naar Bonte Creek provincial park. http://www.brontecreek.org. Een groot beschermd natuurgebied bij Oakville. Oorspronkelijk stonden hier een aantal boerderijen; nu zijn de huisjes en schuren in dienst als museum of in het geval van de schuur als speelplaats. En zijn de landerijen omgezet in natuurgebied. Het is maart, dus weer Maple-tijd; de sappen worden nu gewonnen uit de Maple bomen, waaruit weer Maple syrup gemaakt wordt. En hiermee maken ze weer snoepjes en Taffy’s; door ijs gestolde Maple siroop aan een stokje. Het was een prachtige bijna zomerse zonnige dag. We hebben de hele middag heerlijk buiten doorgebracht terwijl de kinderen speelden en renden.

’s Avonds vierden we Isabelle’s verjaardag nog één keer; wederom in Copacabana, het Braziliaanse steakhouse, walhalla voor carnivoren.

Canada? Niet doen! GEVAARLIJK!

Vorige week dinsdag zou ex-vicepresident van Amerika Dick Cheney een bezoekje brengen aan Toronto. Maar hij annuleerde zijn tripje, want……..Toronto is gevaarlijk. G.E.V.A.A.R.L.I.J.K. Wat? Echt waar, het staat er echt. http://www.latimes.com/news/nation/nationnow/la-na-nn-dick-cheney-canada-20120313,0,1051974.story. Nu is het zo dat Oom Dick niet de populairste persoon in Canada is. Canadezen houden van vijfsterren resorts op Cuba en activiteiten zoals waterskien. Oom Dick houdt van kamperen met prikkeldraad op Cuba en activiteiten zoals waterboarding. http://en.wikipedia.org/wiki/Waterboarding. Dus wellicht dat er een aantal boze protesteerde Canadezen aanwezig is, waar Oom Dick komt. Maar gevaarlijk? Laat me niet lachen.

Maar goed, Oom Dick komt nu eenmaal van een politieke partij die zo wie zo wel wat vreemde denkbeelden heeft over het buitenland. Zo wist huidig presidentskandidaat Santorum de lachers op zijn hand te krijgen, door doodserieus te beweren dat wij Nederlanders onvrijwillige euthanasie plegen op ouderen om onze ziektekosten te drukken. En dat ouderen in Nederland dus letterlijk en figuurlijk doodsbang zijn om naar een ziekenhuis te gaan, omdat ze wellicht met een beetje help van de overheid het ziekenhuis nooit meer verlaten. En ik benadruk maar nog even: Santorum is een Amerikaanse presidentskandidaat, niet een stand-up-comedian. http://thelede.blogs.nytimes.com/2012/02/22/dutch-puzzled-by-santorums-false-claim-they-practise-forced-euthanasia/?src=tp.

Curling

Vrijdagmiddag gingen we met het Quark team een potje curling spelen. Jawel Curling, dat vreemde spelletje waar mensen hard het ijs bezemen. Een nieuwe ervaring; er is voor alles een eerste keer. We hadden een uitje gepland na het behalen van een recordresultaat na afloop van het Antarctica seizoen.

Curling is misschien nog het beste te vergelijken met jeu de boules, maar dan op het ijs. Alleen is er geen klein balletje waar je naar toe moet, maar een soort roos.  Je schuift de stenen richting de roos. En ja schuiven, niet duwen of gooien Hans, het is geen bowling! De stenen zijn zwaar en een leuk feitje; alle wedstrijdstenen over de wereld komen van dezelfde rots in Schotland. http://en.wikipedia.org/wiki/Curling.

Maar waarom dan dat rare vegen? Grappig leerpunt; het ijs van de Curling baan is niet te vergelijken met een prachtig gladde schaatsbaan. Het is wat bubbelig, met kleine bobbeltjes. Door hard te vegen, smelt het bovenste laagje ijs met de bobbeltjes dus gaat de steen sneller. Hiermee kan je dus de snelheid van de steen beïnvloeden.

Mijn team maakte uiteindelijk het andere collega-team in met 3-1, jawel ook met een Nederlands punt van ondergetekende. Het spel werd nog eens grondig geëvalueerd in de kroeg na afloop.

March break camp

Afgelopen week was de eerste week van March Break, oftewel voorjaarsvakantie. En voorjaar werd het! Na het nieuwe record van 17 graden van vorige week zondag, bleef het langzaam stijgen. De 19 graden afgelopen vrijdag, toen de Oma’s aankwamen, was opnieuw een nieuw record. Erg lekker, maar je vraagt je wel af of er niets iets mis is. Het is niet normaal.

Isabelle en ik hadden dinsdagavond gepland om nog een avondje te skiën. Dus; Renee geregeld, kids geïnformeerd. Maar geen sneeuw. Dat werd dus een avondje bioscoop, waarbij we de gewelddadige film Act of Valor keken. http://actofvalor.com

Kevin ging deze week naar March break camp. Dat zijn dagkampjes, dus zonder overnachten of kamperen, maar het heet dan toch “camp”. Hij had twee verschillende kampjes; koken en dansen, in het Italiaanse Columbus Center, waar ook Aimée’s creche is gevestigd. Italiaans dus, dus koken werd: verse pasta maken, verse pasta maken, verse pizza maken, verse pasta maken. En ook koekjes en cake. Kevin vond het heel erg leuk. Dansen vond hij ook leuk, ook al was hij de jongste. Eerlijk gezegd waren wij behoorlijk onder de indruk van wat hij liet ziet; behoorlijk beheerste motoriek en coole moves! http://www.youtube.com/watch?v=tg6lgYUKsQE&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp Dansen had één ander voordeel; …meisjes. Blijkbaar vonden de wat oudere meisjes Kevin wel een grappig ventje, dus maakte hij een tekening met hartjes voor hen. Die onder luid ooooohhhhh werd aangenomen. Casanova-filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=8XTr7wVn3M8&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp. Kevin; “dat rechter meisje vind ik echt echt echt heeeel erg leuk”.

Daylight saving time

Bij ons is de zomertijd afgelopen zondag al ingegaan, dus is het tijdsverschil nu heel even slechts vijf uur. Overigens noemt niemand het hier “summertime”; de prachtige naam hier is daylight saving time. Daglicht-bespaar-tijd. Want je spaart wat daglicht voor de avond. Overigens lijkt het argument dat zomertijd energieconsumptie reduceert, niet geldig. http://en.wikipedia.org/wiki/Daylights_Savings_Time

Men kent hier dus niet de uitdrukking summer time of winter time. Een andere uitdrukking die niet gebruikelijk is, maar die ik in het begin wel gebruikte, is “Toronto time”. Je spreekt niet over Toronto time, maar EST, Eastern Standard Time. EST is de belangrijkste tijdszone in Noord-Amerika, met Toronto, Montreal, Ottawa, Detroit, Boston, New York, Washington, Atlanta, Orlando en Miami allemaal in dezelfde strook. Bij Chicago begint Central Standard Time, en gaat de klok dus één uurtje vooruit. Mountain Standard Time begint bij Calgary, Edmonton, Denver, Salt Lake City; het verschil met Toronto is twee uur. En Vancouver, Seattle, San Francisco en Los Angeles hebben Pacific Standard Time met een verschil van drie uur.

Groeiende kinderen

Ik ben de afgelopen weken veel van huis geweest. Als je dan na vijf dagen weer thuis komt, merk je gewoon dat je kinderen weer zijn veranderd. Aimée is de laatste paar maanden heel hard gegroeid, zo hard dat het babyvet er nu echt af is. Het mollige peutertje is verandert in een leuk kleuter poppetje. Ze is nog altijd ons zonnetje in huis, meestal super vrolijk, vaak zingend, altijd bijzonder nadrukkelijk aanwezig, een hartelijk knuffeldier en een gezellig feestbeest. En ja, soms een beetje vermoeiend omdat ze graag aan mensen “plakt”en een enorme kletskous is.

Kevin wordt een behoorlijk ventje. Hij heeft mentaal een super ontwikkeling doorgemaakt, wat blijkt uit het zoveelste uitstekende rapport. Alleen luisteren tijdens Franse les gaat nog niet zo goed… komt me op één of andere manier bekend voor ;-). Verder is Kevin een absolute spelletjesfan. Uiteraard computerspelletjes op zijn Wii of DS. Maar ook bordspelletjes en hamertje tik. Of sociale spelletjes, zoals hij aan mij bijzonder enthousiast uitlegt: Rock, Paper, Scissors (http://en.wikipedia.org/wiki/Rock-paper-scissors).  En Double-o-Seven (jawel, van 007, alias Bond, James Bond). Filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=sBrWi7MC35Q&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp

Zomerse skidag

Zondag was de eerste warme lentedag; het was windstil, onbewolkt, zonnig, en daarmee liep de temperatuur op naar 17 graden. Dat trekt de komende week door tot zelfs twintig graden op donderdag. Ik durf nog niet te zeggen dat de winter echt ten einde is; daarvoor is het hier te onvoorspelbaar. Vorig jaar hadden we tot en met half april winters weer.

De deur naar de tuin ging vandaag open, de jassen gingen uit….en er werd geskied! Kevin en ik hadden onze laatste skiles en ze hadden toch de baan nog begaanbaar gemaakt. Het was geen ijs, geen sneeuw maar slush. Heerlijk in het zonnetje, in het park, terwijl verderop mensen al aan het BBQen waren. Heel raar die tegenstelling. Dus, kom maar Kevin!   http://www.youtube.com/watch?v=NpU7MF8_zXI&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=3&feature=plcp. Kom maar uit de lift http://www.youtube.com/watch?v=XYitOuPPK5M&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2&feature=plcp. Ga maar in je klasje en ga niet op de grond zitten http://www.youtube.com/watch?v=KjWCaaFVAZA

Pizza en fietsen

Vrijdagavond was ik net voor het eten thuis. Isabelle had pizza’s besteld. Dit keer niet bij onze vaste Pizza Pizza, maar bij Pizza Nova, die ook glutenvrije pizza’s heeft. Het werd een groot succes en ik denk dat Pizza Pizza een vaste klant kwijt is; de Pizza’s van Pizza Nova zijn zo veel lekkerder en zo veel beter belegd. Mmmmm.

Isabelle had op vrijdag trouwens nog contact gehad met onze makelaar in Nederland. Vreemd leerpunt; ons oude huis staat te koop, maar iedereen wil het huren. Ons nieuwe huis staat de huur, maar iedereen wil het kopen. Sinds het verhuurbord in de tuin staat van ons nieuwe huis hebben zes mensen geïnformeerd of ze het kunnen kopen. Het bevestigt alleen maar ons vermoeden dat dit huis met zijn unieke ligging een bijzondere kans was, die we hebben gegrepen.

Vrijdag en zaterdag was het nog koud in Toronto, zo rond het vriespunt, maar de sneeuw is hier inmiddels helemaal weg en met temperaturen die volgende week zelfs gaan oplopen naar twintig graden lijkt de winter nu echt voorbij. Een bijzonder warme en gematigde winter voor plaatselijke begrippen.

In plaats van de sleetjes kwamen daarom op zaterdag de fietsjes weer te voorschijn. De bandjes werden opgepompt, de zadeltjes en stuurtjes verhoogd (want er zijn weer wat centimeters kind bijgekomen). En we gingen fietsen. Filmpje, met fietsend fotomodelletje! http://www.youtube.com/watch?v=mCgMUQ4Ey6Y

Parijs en Berlijn

Zo, het was weer een reisweekje. Voorlopig gelukkig even de laatste..... in maart staat verder alleen nog een “dagje” Miami gepland.

De airmiles werden deze week ‘gemaakt’ naar Parijs en Berlijn. In Parijs werden een aantal nieuwe agenten bezocht. Frankrijk was nooit een land waar Quark Expeditions erg actief was, maar nu we een Frans schip hebben vastgelegd met een uitstekende naam in het land, dan laat je een kans liggen als je daarmee niks doet. Er werd dus gewerkt - helaas kwam het er niet van om ook Parijs te bewonderen, alhoewel het prachtige opera gebouw een aantal keer voorbij werd gereden. In tegenstelling tot de Opera is het vliegveld Charles De Gaulle een drama. Ik heb zo’n hekel aan dit vliegveld; het is krap, nauw, met weinig faciliteiten na de veiligheidscontrole. De Lufthansa lounge in terminal 1 is weggewerkt in een kelder, waarbij je het gevoel hebt in een bunker te zitten. Charles De Gaulle moet er zogenaamd futoristisch uitzien, maar is ontworpen zonder enige visie op klantvriendelijkheid.

Dinsdagavond kwam ik met collega Francesco aan in Berlijn. Over vliegvelden gesproken; we kwamen aan op het oude vliegveld van Berlijn, want komende zomer moet er een gloednieuw vliegveld opengaan. Dinsdagavond borrelde ik eerst met onze grootste klant in Duitsland voordat we naar een receptie gingen van een andere klant. Daar verwachtten we eten, maar er waren slechts kleine hapjes, zodat Francesco en ik hongerig als wolven om tien uur ’s avonds nog een steak aanvielen in een steakhouse.

Woensdag was de eerste dag van de ITB, de internationale reisbeurs van Berlijn. Enorm groot. We hadden dertien afspraken die dag ingepland, en spraken nog een aantal andere agenten die spontaan langskwamen. ’s Avonds hadden we een leuk etentje bij een prima Italiaan, waar Francesco de wijn kon uitkiezen. Francesco is zelf Italiaan en wijnliefhebber, dus daar kan je het uitzoeken van een heerlijk flesje prima aan overlaten. We werden bij het etentje vergezeld door Rene Andersen. Wellicht een bekende naam, want onder andere dankzij hem is het hele Toronto verhaal voor mij begonnen; hij was mijn Deense collega die Quark interim tijdelijk managde, voordat ik het overnam. Geweldige man, superervaren en gewoon gezellig.

Donderdag volgden er nog eens 12 afspraken, gevolgd door een zakenetentje met onze Russische agent. Gedurende de dag zag ik nog heel even Floris en Jan van Sawadee. En Joost en  Arjen van Thika, ooit tijdens de Sawadee tijd concurrenten, maar nu gerespecteerde partners in de Nederlandse markt.

En zo stapte ik vrijdag weer moe maar voldaan in het vliegtuig terug naar huis. Voorlopig hebben we weer genoeg airmiles opgedaan.

Martial arts en skiën

Vanaf deze zondag heeft Kevin geen zwemmen meer; aangezien hij goed kan zwemmen en hij het niet leuk meer vond, zijn we geswitcht naar Martial Arts. En Aimée hebben we ook een testlesje gegeven. Dus vanochtend ging ik eerst met Aimée naar Martial Arts. Lang beloofde het niets te worden; Aimee had geen interesse in judo en was een beetje schuchter en verlegen. Maar toen het kickbox gedeelte begon leefde ze op; boxen en schoppen vond ze juist wel enorm leuk. Opeens veranderde ze van een verlegen meisje in een fanatieke warrior-girl. Helaas zijn er geen filmpjes of foto, want de ouders doen ook mee. Wij zijn het doelwit, of lijdend voorwerp van alle Martial agressie. Een uurtje later ging ook Kevin en Isabelle; Kevin vond het gedeelte met zijn moeder erg leuk, maar durfde niet met ervaren jongens te oefenen. Ook sloegen ze het boxen over; de leraar doet dit wel met 4 jarigen, maar niet met zesjarige jongens, omdat ze wel al hard kunnen slaan maar nog geen controle hebben.

’s Middags hadden Kevin en ik skiles; Aimée had geen zin en al twee weken geen les. Dus daarom gingen de mannen alleen! We waren lekker op tijd, en daarom konden we eerst drie keer samen de heuvel af. Daarbij maakte ik het volgende filmpje van Kevin. http://www.youtube.com/watch?v=L5lte2qRuwA&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2&feature=plcp. Later hadden we beide les en kwamen we elkaar regelmatig op de heuvel tegen. Hier gaat Kevin z’n klasje naar beneden. http://www.youtube.com/watch?v=UEv6DSWhRjM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp. Kevin doet het leuk en hij vroeg zelfs al of hij volgend jaar mag snowboarden.

Het skiën eindigde met een grote crash van mezelf. Ik viel voor het eerst op topsnelheid en kwam vier meter voorbij mijn ski’s met mijn neus in de sneeuw terecht. Gelukkig met nog alles helemaal heel.

Indiaas en Thais

Donderdagmiddag kwam ik terug uit Helsinki. Voor de avond hadden we Renee geregeld, zodat we eens met z’n tweeën uit eten konden. We besloten om Indiaas te gaan eten, met name omdat de kids Indiaas eten (nog) niet kunnen waarderen. We vonden een klein populair Indiaas restaurantje op Bayview Avenue genaamd Amaya. http://www.amayarestaurant.com. Een uitstekende keuze, wat de chef is geweldig en de bediening buitengewoon goed. Het eten is echt Indiaas, dus bijzonder kruidig. We kozen voor het tasting menu, een uitgebreid menu met verschillende kleine hapjes. Hoogtepunt was de Lamb Biryani, de lekkerste lamskoteletjes die ik ooit heb gegeten.

Vrijdagavond was het weer filmavond in Huize Nederland. We keken naar Johnny English Reborn, met Rowan Atkinson (Mr. Bean) als geheim agent. http://johnnyenglishreborn.com/home/entry. Voorspelbare humor, soms een beetje flauw, maar toch gegarandeerd een vrolijke avond.

Zaterdag hadden we de eerste vroege lentestorm. Isabelle had weer skiën, maar de sneeuwkwaliteit begint nu echt slecht te worden. Ook al hebben we officieel nog les tot en met volgende week, dit kan wel eens het laatste skiweekend zijn geweest, aangezien temperaturen komende week gaan oplopen naar dertien graden. Ik maakte de Canadese belastingaangifte af; niet het meest opwekkende taakje van het jaar, maar het moet toch gebeuren. We sloten de dag af met een etentje bij de Thai; dit keer een ander Thais restaurant, namelijk Royal Elephant op Eglinton http://www.royalelephant.ca. Lekker eten, maar niet zo voortreffelijk als het kleine Thaise restaurantje op Bathurst (Thai Plate) of Amaya van eerder deze week.

Assembly Day

Op woensdag heeft Kevin meestal Assembly Day; tijdens de middag komt de school in de sporthal bijeen voor allerlei activiteiten. Soms gebeurt dat in klas-, soms in dispuutverband. Het is ook meestal de enige dag in de week dat hij zijn “nette” schooluniform aanmoet met jasje-dasje.

Afgelopen woensdag werd er druk geoefend voor het lenteconcert. Filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=0gUrc_vMu7k&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2&feature=plcp. Ook werd er touwtje gesprongen voor het goede doel. http://www.youtube.com/watch?v=NdojYWyiGRk&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1&feature=plcp

Hide and Seek

Waar Kevin het liefst met zijn papa “stoeit”, daar houdt Aimee niet zo van drukke agressieve spelletjes. Een echt meisje zullen we maar zeggen. Maar wat ze wel leuk vind om te doen met mij is “hide and seek”, oftwel verstoppertje. Ze kan er niet genoeg van krijgen.

Erg grappig is dat ze altijd hetzelfde plekje neemt om zich te verstoppen. Zonder uitzondering. Als ik ’s avonds binnen kom, dan kruipt ze onder het kleine bureautje in de keuken. En moet ik haar dus zoeken.

Als ik uiteindelijk na “lang” zoeken onder het bureautje kijkt, dan komt ze niet meer bij van het lachen. En wilt ze het meteen nog een keer doen, waarbij ze gewoon op hetzelfde plekje blijft zitten. Tja, zo is haar vinden dus niet moeilijk.

Boven heeft ze een beter plekje gevonden; ze zit altijd in onze inloopkast, achter de jassen. Een goed plekje, want op een meter afstand kan je haar niet zien. Maar toch weet je dat ze er zit, want ze zit daar altijd!

Helsinki en Suomenlinna

Er werd weer gereisd deze week naar Helsinki. Daar ontmoette ik de directeuren van Atomflot, het Rusische staatsagentschap dat de nucleaire vloot beheert. En dus de echte eigenaren van Quark’s nucleaire ijsbreker, de 50 years of Victory http://www.quarkexpeditions.com/our-ships/50-years-of-victory. Uiteraard gaat onze eigen Rusische Quark kapitein Petr Golkov mee naar bespreking met Russen. Dus net zoals vorig jaar in Seoul, Moscou, St Petersburg en Moermansk was ik weer met Petr op stap wat altijd een belevenis is, omdat hij zoveel te vertellen heeft uit zijn enorme ervaring. Petr is inmiddels 66 en was jarenlang zelf de kapitein op de Kapitan Khlebnikov. http://www.quarkexpeditions.com/why-quark/our-people/management-team/petr-golikov. Hij weet niet alleen alles over ijsbrekers, maar kent ook nog eens elk ijsbergje in Antarctica en in de Arctic. Bij wijze van spreken dan.

Toen ik in Helsinki aankwam op dinsdag, sneeuwde het enorm. In tegenstelling tot Canada strooien ze geen zout in Finland, waarschijnlijk uit milieu-oogpunt. Dus proberen ze alle sneeuw aan de zijkant te schuiven en strooien ze kleine steentjes tegen de gladheid. Lang niet zo effectief als zout, maar het mooie witte winterse landschap blijft zo wel behouden.

Woensdagochtend had het weer een metamorfose ondergaan. Weg waren de sneeuwbuien, weg waren de wolken; wat overbleef was een blauwe hemel en een winterzonnetje. Aangezien de heren van Atomflot pas ’s middags aankwamen, gingen Petr en ik op stap om Helsinki te verkennen. Eerlijk gezegd op het eerste gezicht niet zo’n bijzondere stad. De kathedraal is imposant en prachtig wit, maar binnen kaal want protestants. Mooier aangekleed is de rusische orthodoxe kathedraal.

We besloten echter met het pontje een trip te maken naar de fort-eilanden Suomenlinna. Een echte aanrader, want het staat ook nog eens op de UNESCO erfgoedlijst. En niet voor niks. De eilandjes zijn prachtig. In plaats van de grote apparementencomplexen van Helsinki, vind je hier schattige huisjes, impossante forten en kleurrijke gebouwen. En dat in een mooi heuvelachtig landschap. In het hoogseizoen kan je hier waarschijnlijk over de toeristen rollen, maar op woensdagochtend in de winter leek er bijna niemand te zijn. Het prachtige winterlandschap maakte het plaatje compleet. Dus ben je ooit in Helsinki, zet dan Suomenlinna bovenaan je prioriteitenlijstje.