Nieuwe burgermeester

Dag Ford, hallo Tory. Het is eindelijk zover; we hebben een nieuwe burgermeester! Als je gelooft dat slechte PR ook nuttig is, dan heeft Rob Ford goed werk verricht door de stad wereldwijd op de kaart te zetten. Rob is een aantal keren voorbij gekomen in dit blog. Al bij zijn verkiezing vier jaar geleden waren er twijffels over hoe ethisch Rob was http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2010/10/politiek-intermezzo-over-cohen-en.html. Wel bleek Rob een leuk nichtje te hebben die aan lingerie-football deed http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/05/in-het-nieuws-shes-ready-to-laceem-up.html

Het werd er echter niet beter op, en al gauw braken de schadalen los http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2013/11/burgermeester.html. En het werd triester en  komischer tegelijk http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2014/01/komiek-rob-ford.html. En nu is Rob dus weg. En ook een verwoede poging van zijn broer Doug haalde de eindstreep (net) niet. Hij  kwam hij uiteindelijk op de tweede plaats, met slechts 60.000 stemmen verschil met winnaar John Tory.

En wat zeggen de fans van de gebroeders Ford? Dit verlies voelt alsof ISIS de stad overneemt. Nee ik verzin het niet, ze zeggen het echt. http://www.huffingtonpost.ca/2014/10/28/ford-nation-john-tory-isis_n_6062932.html. Is er een psychiater in de zaal?

Nachtvorst en wasberen

Maandagochtend werden we buiten twee keer verrast; ten eerste hadden we voor het eerst dit jaar nachtvorst gehad, dus moesten we de auto’s ijsvrij krabben. Ten tweede hadden wasberen onze Halloween-pompoenen aangevallen en er één leeg gegeten. In het voorjaar werden we vaak bezocht door een wasberenfamilie, met vaak wat kleinere exemplaren http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2014/04/meer-film-meer-wasberen.html. Of we nu te maken hebben met nieuwe diertjes, of dat de zomer erg goed was met veel eten, of omdat de beestjes simpelweg gegroeid zijn; de wasberen die we nu af en toe zien zijn bijzonder groot en dik. Ongelooflijk eigenlijk dat er zulke redelijk grote dieren in de stad leven. Ze slaan regelmatig onze vogelvoerders tot moes, en dus nu ook onze pompoenen.

Imax to the Max

Zondag was het weer een prima herfstdagje. Op één of andere manier heeft het koude weer van begin Oktober nog niet doorgezet. We waren al heel bang voor een hele vroege winter! De temperaturen overdag zijn nog van dien aard dat we met trui maar zonder jas naar buiten kunnen.

Zo gingen Aimée en ik zondagochtend weer samen 2.5km rennen door het park. Het is nog steeds prachtig, met de mooiste herfstkleuren. Maar het gaat nu heel hard met het verliezen van de bladeren; ik denk dat de bomen binnen één tot twee weken helemaal kaal zijn.

Zondagmiddag brachten we een bezoekje aan het science center, waar we een jaarabonnement op hebben. Lekker dichtbij en met heel veel interessant kinderpret.

We keken eerst een leuke Imax-film; Madagascar, Island of Lemurs.  http://islandoflemurs.imax.com. Een interessante maar ook grappige film over de oudste primaten op onze planeet; lemuren. Sommigen lijken een beetje op een kruising tussen aap, wasbeer en luiaard. Volgens Wikipedia: “The order Primates has traditionally been divided into two main groupings: prosimians and simians. Prosimians have characteristics more like those of the earliest primates, and include the lemurs of Madagascar. Simians include monkeys and apes.” De lemuren hebben de dinosaurustijd overleefd en komen nu alleen nog maar op Madagascar voor. Unieke diertjes dus. Madagascar staat dankzij deze film op onze ‘bucket list’ van hopelijk toekomstige vakantiebestemmingen.

De kinderen konden geen genoeg krijgen van de Imax films en wilden heel graag nog een keer naar de “Great White Shark” film. http://greatwhiteshark3d.com/. Omdat we toch een all-inclusive  abonnement hebben; waarom niet? Dus zagen we nog een keer een indrukwekkende Imax film over de grootste en meest gevreesde haai, die echter meer van ons mensen te vrezen heeft dan andersom.

Daarna bezochten we een half uurtje een tijdelijke tenstoonstelling die vandaag voor het laatst was; Science of Rock n Roll. http://www.ontariosciencecentre.ca/rocknroll. Nog een leuke, interessante en interactieve tentoonstelling, met kleine opname-studio’s en veel instrumenten die de kids konden bespelen. Het was het einde van de dag, lekker rustig, en dus bleven onze kinderen enthousiast rondrennen.

Tiger-cats vs Argonauts: Football

Zaterdagmiddag hadden we, na karate en een kinderfeestje, een uitnodiging voor een American Football wedstrijd. Bij TUI sport-reizen werkte Brian Bulcke http://en.wikipedia.org/wiki/Brian_Bulcke, een professioneel Football speler. Toen hij twee jaar geleden bij de Hamilton Tiger-Cats tekende, kwam hij bij Quark zitten om te werken, aangezien de sportreizen hier zelf geen kantoor hebben. Hamilton is een grote stad op zo’n 45 minuten rijden van Toronto, zeg maar tussen Toronto en Niagara falls in.

Brian nodigde ons uit voor een wedstrijd van de Hamilton Tiger-Cats tegen de Toronto Argonauts. Een vreemde gewaarwoording, want wij zijn uiteraard in principe voor de teams uit Toronto. Maar dit keer zaten we op uitnodiging van de tegenstander in het vak met andere Hamilton supporters. Uiteraard schreeuwden we dit keer voor Hamilton, hoewel de kids flexibel bleven…

De wedstrijd werd gespeeld in het enorme Rogers Center. Wel werd meteen duidelijk dat American Football niet de meest populaire sport in Canada is; de derde ring van het stadion bleef gesloten en toen waren er nog steeds veel plaatsen over op de 1^e en 2^e ring. Maar goed, het is in ieder geval een stuk luidruchtiger dan een Baseball-wedstrijd in een vol stadion. Man man man, wat maken Football supporters een herrie! In het Toronto vak direct links van ons zat een complete drumband met bijbehorend schreeuwkoor, die de hele wedstrijd los gingen. Het viel ons op dat de Hamilton en Toronto vakken niet van elkaar gescheiden zijn. Er was een behoorlijk portie goed bedoeld verbaal ‘geweld’ tussen de supportersgroepen, maar agressief was het zeker niet. Voetbalsupporters, neem er aub een voorbeeld aan.

In de rust kwam Brian nog even langs voor een fotomoment met de kinderen, inclusief handtekening. Hij speelt helaas zelf op dit moment niet vanwege een armblessure. Ook konden de kids in de rust op de foto met de cheerleaders. Die waren wel van de Toronto Argonauts, maar wat maakt het uit als ze mooie pompons hebben?

American Football zal niet onze favoriete sport worden vanwege de vele onderbrekingen. Maar gelukkig zagen we een hele spannende wedstijd die eerst de ene en toen de andere kant op leek te vallen, dankzij twee teams die niet veel voor elkaar onder deden. Toronto trok uiteindelijk aan het langste eind door met 26-24 nipt te winnen. Jammer voor Hamilton, fijn voor Toronto... Moeten we nu blij zijn of niet? In ieder geval hadden we dankzij Brian een leuke middag, many thanks Brian Bulcke!

Pinguin in Toronto

Voor diegen die me volgen op Twitter https://twitter.com/hanslagerweij was het al een tijdje bekend; ik moest ik een keer als Pinguin verkleed Toronto door. Reden was een weddenschap met het Quark Expeditions marketing team. Ik dacht dat ze zo’n 60.000 tot 80.000 “likes”op Facebook konden halen, ze gingen zelf voor 100.000 likes. En bij 100.000 zou ik als penguin verkleed door Toronto dansen. Deal! https://www.facebook.com/QuarkExpeditions?ref=ts&fref=ts

De teller staat inmiddels op bijna 106.000, dus ik moest mijn belofte nakomen. Vrijdagochtend gingen we, ondersteund door chauffeur Isabelle, Toronto door, langs een aantal belangrijke bezienswaardigheden. Inclusief de collega-concurrenten van G-Adventurers, die vrolijk meededen. De video volgt!

100 boekenlijst

In grade 1 (groep 3) krijg je aan het begin van het jaar een 100-boekenlijst-uitdaging. Om het lezen te stimuleren, kan je een samen met je kind een boeklijst bijhouden, en bij 100 boeken krijgt het kind een presentje en erkenning. Nu, nog geen twee maanden na het begin van het schooljaar, heeft Aimée al haar 100 boekenlijst al vol. Ze is daarmee niet alleen de eerste in haar klas, maar volgens de school ook de vroegste “100 boeken club” boekenwurm ooit. En dat moet gevierd worden met speciale aandacht; tijdens de wekenlijkse schoolbijeenkomst (assembly), mocht ze voorkomen om het certificaat in ontvangst te nemen. En wat blijkt? Ons podiumbeest, die in groepen altijd helemaal uit haar dak gaat, heeft alleen een klein beetje podiumangst. Want voor het eerst wordt ze gevraagd om er alleen te staan. Go verlegen Aimée! https://www.youtube.com/watch?v=cOSmH1Ekqlw&feature=youtu.be

En dan nu echt jarig

Dinsdag was Kevin echt jarig en werd er nogmaals ijstaart gegeten. Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=tfiem5OG1jA&feature=youtu.be. Een van zijn kadootjes is een Ninja Turtles en/of Minecraft outfit voor Halloween, om over twee weken lekker veel snoep mee op te halen. Demonstratiefilmpje! https://www.youtube.com/watch?v=B1XBQzy5C-o&feature=youtu.be

Vroeg verjaardagsfeestje

Zaterdag konden de oma’s ons eerst bekijken bij onze familie-karateles. We waren weer de enige familie die kwam opdagen, dus het was weer een prive-les. Op ons zaterdagprogramma staat ook de Columbiaanse bakkerij voor Yuka-broodjes, dus ze konden ook kennis maken met deze heerlijke glutenvrije broodjes.

We hielden een familie filmavond, waarbij we de film “Asterix & Obelix bij de Britten” keken, met ook wat aardige humor voor volwassenen. ’s Avonds trakteerden de oma’s op een diner bij de  Manderin, waar we Kevin’s verjaardag alvast vierden. http://www.mandarinrestaurant.com/

Her vieren gebeurde verder zondagochtend op grote schaal met alle vriendjes en vriendinnetjes bij Chuck E. Cheese. Hoe verrassend... We hebben het al vaak gedaan, maar de kinderen kiezen het steeds weer. Het is dan ook altijd een razend succes; de kids vermaken zich met alle speelautomaten, en het Chuck E. team praat de verjaardags-show leuk aan elkaar. Met een auto vol kadootjes reden we weer terug naar huis. Thuis ging ik voor het samen met Aimée eerst hardlopen. Al weken vraagt ze om mee te mogen gaan, en dit keer zei ik “ok!”. Ze rende dapper een rondje van 2.5km mee, niet slecht voor de eerste keer, met haar kleine beentjes.

‘End of an Era’? (Het einde van een tijdperk, of toch niet)

Dankzij Thanksgiving maandag was het een kort werkweekje. Maar voor mij niet minder intensief; integendeel, het was een week waarin heel veel gebeurde. Dinsdag maakte ik namelijk bekend dat ik aftreed als directeur van Quark Expeditions. Sinds vorig jaar juni heb ik een dubbelrol; ik leid zowel Quark Expeditions als een portfolio met andere bedrijven. Dat is leuk en afwisselend maar ook druk. Het gaf me genoeg tijd om een opvolger bij Quark Expeditions in te werken, namelijk verkoopdirecteur Andrew White http://www.quarkexpeditions.com/en/why-quark/our-people/head-office/andrew-white. En afgelopen dinsdag gaf ik het stokje officieel aan hem over. Daarmee sloot ik een tijdperk af (oftewel “the End of an Era”). Een avontuur van vier jaar met uitdagingen en vooral veel hoogtepunten, zoals het fiscale jaar dat we in September afsloten met vele bedrijfsrecords. Het geweldige passionele team is en blijft een ander hoogtepunt. Het afscheid is logisch en volledig gepland, maar toch een tikje emotioneel.

Niet getreurd, het Quark tijdperk is niet geheel ten einde, want Quark zit nog altijd in mijn portfolio. Ik ben nog steeds Andrew z’n baas en ik houd een aantal lange termijn projecten / activiteiten bij Quark, waaronder de contacten met Rusland. Als we het dan toch over het einde van een tijdperk en Russen hebben: Vorig jaar maakte het Rusische atoomschap bekend dat 2015 het laatste jaar was dat we hun nucleaire ijsbreker “50 years of Victory” konden huren voor reizen naar de Noordpool. http://heavenpublicity.co.uk/heavenly-news/tag/north-pole. Er zou te veel “regulier” werk zijn en daardoor geen tijd / capaciteit meer voor “plezier”uitstapjes. In de laatste maanden vingen we echter andere geluiden op, zodat Kapitein Petr http://www.quarkexpeditions.com/en/why-quark/our-people/head-office/petr-golikov en ik woensdag naar Rusland afreisden. Om daar inderdaad goed nieuws in ontvangst te mogen nemen (wat uiteraard met vodka werd gevierd): De Noord Pool reizen gaan nog minimaal drie jaar door. Een oude ijsbreker wordt weer in de vaart genomen om capaciteit voor onze reizen te creeren. Het “End of an era” bleek toch geen “End of an era” te zijn. Net zoals dat mijn Quark Expeditions hoofdstuk nog lang niet afgesloten is.

Thanksgiving en herfstfeestjes

Maandag hadden we een vrije dag, Thanksgiving. Rond het middaguur zetten we koers van de prachtige bossen van Ontario naar de grote stad. Wat ons opvalt van de Canadezen is dat ze een feest maken van de herfst. De herfst kent twee belangrijke evenementen; Thanksgiving (zie voor meer uitleg http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2010/10/thanksgiving-thanks-for-long-sunny.html), Halloween (zie voor meer uitleg http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2010/11/trick-or-treat.html) en vele lokale feestjes, zoals het pumpkinfest in het schattige stadje Rosseau http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2014/10/ontario-in-de-herfst-rosseau.html. Herfst is hier geen depressieve donkere overgang van de mooie zomer naar de koude winter, maar een happening. Eerlijk gezegd, het is makkelijk er een feest van te maken als het landschap op z’n mooist is met z’n rood-gele herfstkleuren en het weer eigenlijk best redelijk is. Ook hebben we te vieren dat de oogsten weer door de boeren binnengehaald worden (dat zouden we trouwens ook in Nederland kunnen doen).

Wij laten Thanksgiving nu achter ons en gaan lekker griezelen… op naar Halloween!

Parry Sound en Killbear

Zondag was het weer een geweldige herfstdag. Wel frisjes, maar droog, zonnig en weinig wind. Na het ontbijt reden we naar het plaatsje Parry Sound, waar Isabelle en de kids met Oma Dicky een enorme tweedehandsboeken winkel inging met meer dan 120.000 boeken http://www.bearlyusedbooks.ca/2009/08/welcome-to-bearly-used-books-only-place.html

In de tussentijd bracht ik met oma Nel een bezoekje aan de uitkijktoren op Tower Hill. http://museumontowerhill.com/. Dat wil zeggen, oma bleef beneden lekker in het zonnetje zitten terwijl ik de de toren beklom. Met uiteindelijk fantastische uitzichten op het herfstachtige groen-rood-gele landschap.

Na het bezoekje aan Parry Sound reden we door naar Killbear provincial park. http://www.ontarioparks.com/park/killbear. Als je de naam van dit grote park hoort, vraag je je wellicht af hoe men aan deze naam komt. Welnu, het park bevindt zich op een schiereiland. En vroeger jaagden de indianen (of “first nations” zoals deze tegenwoordig politiek correct heten) tijdens de jacht de beren het schiereiland op, tot aan de punt. Beren kunnen prima zwemmen, maar blijkbaar hebben ze toch een klein momentje van twijffel voordat ze het water ingaan. Dat momentje van twijffel op de punt van het schiereiland, Killbear point, was de kans om toe te slaan en werd menige beer fataal. Het punt heette ooit Mukwa Naosh (bear point) maar dat werd verdraaid naar Mukwa Naoshin (bear kill). Het park is nog steeds een prima plek om beren te zien, maar (helaas?) vandaag niet. Ook is het een prima park voor slangen, maar ook daar werden we niet door verrast. We moesten het met een chipmunk (grondeekhoorn) doen. We liepen door de prachtige herfstkleuren naar het puntje van het schiereiland en ook de oma’s liepen de hele wandeling mee, wat niet altijd even eenvoudig was. Dappere oma’s.

’s Middags relaxten we in het resort en ging ik met de kinderen even zwemmen. We reden nog even terug naar Parry Sound, omdat de kids vandaag McDonalds kozen als eten (hoe orgineel!). De dag werd afgesloten met kampvuur en vuurwerk. Happy Thanksgiving!

Ontario in de herfst; Rosseau

Donderdagmiddag kwam het volgende bezoek uit Nederland over; de beide oma’s. Vrijdag had ik vrij genomen, om een lang weekend (maandag is Thanksgiving) extra lang te maken. Om 1 uur haalden we de kids van school, om bijtijds naar het noorden de natuur in te gaan. Hierdoor hadden we nauwelijks file en kwamen we al drie uur later op onze bestemming aan; het idylisch gelegen Tappattoo resort http://www.grandtappattoo.com/ aan Otter Lake, dichtbij het stadje Parry Sound. Het resortje heeft een zwembad, sauna, hottub en ligt aan een prachtig meertje.

Zaterdagochtend werden we wakker met mooi weer zonder een zuchtje wind. Hierdoor was het meer een prachtige spiegel, waarin de bossen met prachtige herfstkleuren mooi weerspiegeld werden. Het nodigde uit om te gaan vissen, wat we na het uitgebreide ontbijt ook deden, helaas zonder iets te vangen.

In de middag brachten we een bezoek aan het kleine plaatsje Rosseau. In dit plaatsje hadden ze een “pompoenfestival”, oftewel een herfstfeestje. Met onder andere een roofvogeldemonstratie, spelletjes en een een leuk aangekleed dorpje. We reden na een bezoek aan het feestje nog een stukje verder door de bossen met de meest prachtige herfstkleuren en brachten een bezoek aan de watervallen van Rosseau.

Wellicht is Ontario in de herfst op zijn mooist; het is echt genieten van de meest mooie plaatjes en kleuren.

Speed visit

Maandagavond brachten zus Karin en zwager Berry on seen speedbezoek in Toronto. Speed, want ze kwamen maandagavond aan, en gingen woensdagavond weer terug. Met dank aan Berry’s broer Geert-Jan, die captain is op een KLM A330. Ze vlogen dus met hem mee heen en terug.

Dinsdagmiddag spraken we af om te lunchen in de CN Tower. Ik had dinsdagavond een etenje met mijn werk, dus de middag  was een prima mogelijkheid om even quality time met elkaar te hebben op een prachtige locatie. Het uitzicht was geweldig en het eten heerlijk.

Karin en Berry brachten verder ’s ochtends en ’s avonds veel tijd door met de kinderen , die het geweldig vonden dat er weer bezoek uit Nederland over was. Woensdagavond aten we met z’n allen thuis, en toen moest ik ze al weer naar het vliegveld brengen. Karin en Berry beleefden nog net het begin van het nieuwe hockey-seizoen, want om kwart over zeven begon de eerste wedstrijd; Toronto tegen Montreal. Of zeg maar Feyenoord tegen 020, maar dan met hockey.  

Muziek uit Canada

Canada staat niet bekend als muziekland, maar er is wel een aantal bekende artiesten, beroemd en/of berucht... De bekenste op dit moment is  Justin Bieber https://www.youtube.com/watch?v=kffacxfA7G4, maar daar is Canada nu niet echt trots op. Zijn muziek is niet echt hoogstaand en zijn gedrag is op dit moment ook niet om trots op te zijn. Wereldberoemd is ook de Frans-Canadeese Celine Dion https://www.youtube.com/watch?v=WNIPqafd4As. Een heel stuk beter, maar ook niet onze stijl.

Wel leuk vinden we uiteraard Bryan Adams; niet voor niets gebruikten we 12.5 jaar geleden een akoestisch nummer van hem voor ons trouwen (de binnekomst) in Zeist. https://www.youtube.com/watch?v=A9_CkDzkBOE. Bryan komt uit Kingston, wat net als Toronto in de provincie Ontario ligt.

Ook word ik erg blij van de volgende klassieke rocker; Neil Young, de vader van de Candese rock https://www.youtube.com/watch?v=411cTWwxFu8. En, hij komt uit Toronto. Waar men in Toronto ook trots op is de in Nederland wellicht als wat ‘nerdy’ bekend staande symphonische rock band Rush https://www.youtube.com/watch?v=l_U8sIUwgZI. Wat betreft dance-music is Toronto trots op Deadmau5 https://www.youtube.com/watch?v=F_Rg9t9KkeY, hoewel hij oorspronkelijk uit Niagara komt.

Wat betreft artiesten die hier bekend zijn maar in Nederland (nog) niet, heb ik de volgende tips. Mijn absolute favoriet is de uit Montreal afkomstige Sam Roberts  https://www.youtube.com/watch?v=71EnaOs-Xdk en https://www.youtube.com/watch?v=VojforS6qFM. Ook lekker is de klassiek klinkende blues-rock van de Sheepdogs, helemaal uit Saskoteen https://www.youtube.com/watch?v=h_5q0n2mDR8.

Aankomende Halloween en oude vliegtuigen

De herfst komt er nu echt aan in Toronto; de temperatuur daalde flink deze week. De dagtemperatuur wordt niet meer dan 12 tot 14 graden. Toen ik er zondagochtend uit ging om te rennen was het zelfs een magere acht graden, brrrr. Maar het heeft ook zijn positieve kanten; nu het Oktober is, mogen de huizen voor Halloween (31 oktober) alvast aangekleed worden. Isabelle en Aimée hebben hier al hun best voor gedaan, dus hebben we een ‘griezelig’ versierd huis. Voor kinderen is Halloween altijd één van de hoogtepunten van het jaar: Trick or Treating en dus snoep, snoep en nog meer snoep! De goed bedoelde manderijntjes die er soms tussen worden gevonden, worden toch niet echt gewaardeerd.

Zaterdag gingen we uiteraard weer naar familie-karate. En wederom waren we de enige familie, dus werden we in onze privé-les flink onder handen genomen. Zaterdagnamiddag hadden de kinderen een feestje met trampoline-springen. Ze kwamen dolenthousiast thuis en hadden ook weer leuke loot bags. Deze “buit-tasjes”zijn typisch Noord-Amerikaans; de kinderen krijgen een zakje met kleine kadootjes en snoepjes mee aan het einde van het feestje. Dit keer hadden ze lichtgevende jojo’s (‘yo-glows’).

Zondag hadden we een relaxte dag. We brachten een kort bezoekje aan een vliegveldje dichtbij, Markham Airport. Redelijk in de “middle of nowhere” op een half uurtje buiten Toronto. Ik kwam het toevallig tegen toen ik een artikel las over “vliegtuig-begraafplaatsen”(aircraft boneyards). Deze zijn meestal in woestijnen, maar tot mijn verbazing was Markham Airport een oude ‘begraafplaats’ voor overtollige en oude vliegtuigen van de Canadese luchtmacht. Bij aankomst bleken de meeste vliegtuigen echter onbereikbaar, maar gelukkig hadden ze voor bezoekers zoals wij vier kisten opgesteld op een prima toegankelijke plaats.

Weekje studeren

Afgelopen week had ik het tweede gedeelte van het TUI ontwikkelingsprogramma aan het uitstekende IMD instituut in Lausanne (Zwitserland). http://www.imd.org. Afgelopen april had ik het eerste gedeelte. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2014/04/weekje-terug-in-de-schoolbanken.html. Na ongeveer een half jaar kwamen we terug in dezelfde groep, om weer aangepakt en uitgedaagd te worden door enkele top-professoren. Mijn twee favorieten; de inspirerende Chinese professor Howard Yu http://www.imd.org/about/facultystaff/yu.cfm en de Poolse social media en strategie expert Mikolaj Piskorski http://www.imd.org/about/facultystaff/Mikolaj-Jan-Piskorski.cfm.

Ook moesten we op donderdag in groepjes een concreet innovatie-idee voor TUI aan de top presenteren. We hadden er de afgelopen tijd in gemixte groepjes aan gewerkt. Zo bestond mijn groepje uit de TUI directeur voor Polen en Oostenrijk, de TUI airline directeur van Engeland en het hoofd van de eigen resorts en hotels. Ons idee werd goedgekeurd en zal door het bedrijf verder uitgewerkt worden. Een mooi succes en mijn eerste bijdrage buiten het avontuurlijke reis-segment.

Het was een bijzonder intensieve week in de prachtige omgeving van het meer van Geneve. Vrijdagmiddag stapte ik dan ook moe maar voldaan op de vlucht terug naar huis.

Grijze haren

Dat Aimee soms een tikje eerlijk kan zijn naar papa(lees: kritisch) wisten we al met betrekking to scheren. Een “gladde pappa” heeft al jaren een strenge voorkeur   http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/09/het-mysterie-van-de-zachte-pipi-en-de.html

Maar nu is ze ook eerlijk over mijn grijze haren. Terwijl ze met haar handen door mijn haar ging zei ze “papa, je hebt oude haren”. Ze had ook meteen een oplossing “papa, je kan ze gewoon verven hoor”. Nee hoor, we houden het erop dat grijze slapen erg gedistingeerd staan.

Evergreen brickworks

Zondag gingen we erop uit naar de Evergreen brickworks, vlak bij ons huis maar nog nooit eerder bezocht http://www.evergreen.ca/get-involved/evergreen-brick-works?gclid=COvozOrShMECFQERaQodaUsAbw. De non-profit organisatie Evergreen, die als doel heeft “de natuur weer naar de stad te brengen”, heeft een oude steenfabriek opgekocht en ingericht als eco- en arti-belevingsgebied. Met een eco-speelplaats voor de kinderen (met veel gespetter) en een biologische markt met diverse kraampjes. Achter de fabriek liggen verschillende wandelesroutes in de Don Valley, een van de grootste “kloven” in Toronto (onder andere in de oude steengroeve, nu een mooi aangelegd wandelgebied) http://en.wikipedia.org/wiki/Don_River_(Ontario). Het was geweldig weer om te wandelen en we hadden een prachtig uitzicht over de stad en de eerste herfstkleuren van de vele bomen in en om de stad. Het bezoekje werd afgesloten met een premium organisch biologisch fairtrade ijsje.