Nieuwe mijlpalen

Zondag was het uiteraard weer judo, waar Kevin een nieuwe mijlpaal behaalde door z’n oranje band binnen te slepen.  Aimee doet het ook erg goed en het trainen met haar is een perfect wekelijks vader-dochter momentje.

Het is inmiddels een gewoonte dat Aimee met mij boodschappen doet wanneer Kevin traint. De supermarkt is om de hoek en Aimee vindt boodschappen doen leuk, vooral de “taste-tests”(proef-product-kraampjes)…

Toen we Kevin ophaalden, was er op Bathurst Street (tussen judo en de supermarkt, middenin de Joodse buurt) in een Bagel-shop een grote brand uitgebroken. Er waren maar liefst zeventien (!) brandweerwagens op afgekomen plus uiteraard de nodige politie,  andere hulpverleners en veel journalisten en cameramensen. http://www.thestar.com/news/gta/article/1320686--toronto-firefighters-battling-blaze-at-renowned-haymishe-bagel-shop. Met Kevin moesten we er naar gaan kijken, want “hij had nog nooit zo’n grote brand gezien”. Ik had nog nooit zoveel brandweerauto’s bij elkaar gezien. Ramptoerisme ja, sorry!

Thuis volgde nog een mijlpaal; zakgeld. Onze kinderen krijgen vanaf dit weekend elke week zakgeld. Tja voor alles is een eerste keer.

En we stonden zondag ook nog eens voor het eerst deze winter op de schaats; in het kleine Cheltenham parkje dichtbij ons huis hebben ze een klein schaatsbaantje aangelegd. Erg hobbelig want op een ondergelopen grasveldje, maar toch leuk.

Geniet van de seizoenen!

Het was deze week dus echt Canadees  winterweer; en net zoals wij van de warme Canadese zomers genieten kunnen we  ons ook erg goed vermaken met de Canadese winters. Neem gewoon een voorbeeld aan de kinderen, die bij een eerste sneeuwvlokje uit hun dak gaan. En de koude temperatuur? Daar kan je je op kleden. Liever een koude heldere zonnige dag, dan een grauwe grijze dag met regen!

Vrijdagavond was het door sneeuwval wel spiegelglad, wat vervelend is voor Isabelle die met de auto toch een flink stuk moet rijden. En een ander nadeel is dat ik met temperaturen lager dan -10C niet meer naar huis terugren van het werk.

Zaterdag gingen we dan voor het eerst skieen in een compleet winter-wonderlandschap. Het was een heerlijke zonnige dag met voor het eerst deze week een temperatuur warmer dan -10c. Terug thuis ging ik met de kids nog even met de sleetjes erop uit. En de dag buiten werd afgesloten met een sneeuwballengevecht.

Opwarmen deden we met heerlijk pittig Thais eten bij http://www.thaioneon.com. Prima eten, maar bagger service en niet een heel erg sfeervol restaurant. Thuis warmden we ons nog verder op met behulp van onze gezellige open haard.

Lampen-mysterie

Naast winters weer was er nog een bijzonderheid deze week; het lampen mysterie. Of eigenlijk moet ik zeggen het buitenlampenmysterie. We wonen in een oud huis met ontzettend veel lichtpuntjes en -knopjes. Het was een enorme puzzel om door te krijgen welke lamp reageerde op welk knopje. Maar afgelopen maandagavond hadden we opeens een nieuwe lamp ontdekt; een felle buitenlamp aan de zijkant van het huis, net naast Aimee’s kamer. Op een mooie maandagavond stond deze opeens aan. En we wisten niet hoe we hem uit moesten krijgen.

Woensdagavond waren we het zat en ondernamen een grote speurtocht door het huis. En uitendelijk vonden we het aan- en uitknopje; in de bezemkast, nota bene precies aan de andere kant van het huis. Met meteen de verklaring waarom deze was aangesprongen; de schoonmaakster had de bezem tegen de knop aan gezet.

Werken in Engeland, Winter in Toronto

Zondagavond moest ik naar Engeland. “Gelukkig” was mijn vlucht behoorlijk vertraagd en gelukkig wist ik dat al thuis, waardoor ik een gewone zondagavond had en pas om half elf ’s avonds de deur achter me dichttrok. Daarvoor had ik met Isabelle nog een bijzonder film gezien; Savages. http://savagesthemovie.co.uk. Een boeiende gewelddadige film van Oliver Stone, met een sterke cast zoals JohnTravolta en Salma Hayek.

In Engeland had ik maandagmiddag een meeting op het hoofdkantoor, gevolgt door een etentje. Op dinsdag had ik nog een lange meeting en lunch met onze verzekeringsexperts plus verzekeraar in hartje London, voordat ik weer op het vliegtuig stapte naar Toronto. In Toronto kwam ik eindelijk aan in de echte Canadese winter. Deze week komt de temperatuur niet boven de -10C uit en de gevoelstemperatuur zakt weg naar -25C, wat je met name ’s ochtends wel even voelt. Toch heb ik niks tegen deze koude winterdagen; meestal is het verrassend zonnig, met een helder blauwe hemel. Gewoon warm aankleden en er geen punt van maken. Maar goed aankleden, dat is bijzonder belangrijk. Als je een paar minuten zonder handschoenen buiten ben (bijvoorbeeld om te bellen met je telefoon in je hand), dan doen je handen echt pijn. Een muts strak over je oren is onmisbaar. En eigenlijk trekt de kou door elke broek heen, behalve een skibroek (“snow pants”).

Het lijkt erop dat deze winter strenger wordt dat het slappe wintertje van vorig jaar; maar de drie maanden kou, sneeuw en ijs van twee jaar geleden zijn zover nog niet gehaald.

Weer skieen

Zaterdagochtend werden we wakker met de geur van Idiaase kruiden. Die geur zat overal – in de keuken, in de woonkamer maar ook in onszelf.

Het onvoorspelbare Toronto-weer had weer iets vreemds gedaan; was het de dag ervoor nog -16 graden, nu was het weer plus vijf. Dus was alle gevallen sneeuw (wat zo wie zo niet veel was) weer weg.

Maar inmiddels weten we dat ze de skibaan op Earl Bales wel redelijk goed krijgen. Dus konden we toch weer lekker skieen. En zo kon Isabelle weer eens voorzichtig op de lange latten staan. http://www.youtube.com/watch?v=IX_4qV01t6E&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=3.

Konden we met z’n drieen in de stoeltjeslift zitten https://checkin.ba.com/travel/checkin/public/en_ca?eId=173006&journeyID=1&sectorID=1&source=COS.  Of konden we even later Kevin’s klasje filmen uit de stoeltjeslift http://www.youtube.com/watch?v=sjWZ2uQxp6Q. En konden we Aimee door een poortje heen zien skieen – en vervolgens de hekken in … ach, een kleine vooruitgang op vorig jaar toen ze helemaal nog niet bleef staan http://www.youtube.com/watch?v=XeAMGeNlZPg&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

Thuis werd er opgewarmt in de sauna en hadden we weer eens bezoek van ons wasbeertje in de tuin. Ons vogelvoerbakje trekt overdags acrobatische eekhoorntjes; ’s nachts gaat de wasbeer er compleet aan hangen, staand op zijn achterpoten en met z’n voorpootjes aan het bakje. Jammer dat je dit niet goed kan filmen, want het is een prachtig gezicht.

Bezoekweekje

Het was een druk maar leuk weekje op het werk voor mij. Woensdag had ik collegas over van twee zusterbedrijven; Edwin (mijn oude Financial Director, hij switchte afgelopen zomer) van Zegrahm Expeditions http://www.zegrahm.com, en Van Perry van International Expeditions http://www.ietravel.com.  We bespraken een aantal interessante mogelijkheden om intensiever samen te werken.

Donderdag hadden we nog belangrijker bezoek. Onze grootste klant uit China kwam op bezoek. Kenneth en zijn vrouw Karen (hun westerse namen) kwamen een volgende volle charter tekenen voor de Ocean Diamond, ons grootste schip. Dat werd donderdagavond gevierd met een etentje in de CN-tower. Prima eten, maar helaas viel het uitzicht wat tegen omdat het die avond sneeuwde.

Vrijdagochtend hadden we de koudste ochtend tot nu toe. Met minus zestien graden vroren de passagiersdeuren van onze auto dicht (de auto was net gewassen, niet zo slim als het vriest dat het kraakt weten we nu), dus moesten we de kinderen ‘s ochtends via de voorstoelen naar binnen laten.

’s Avonds hadden we Kenneth en Karen bij ons thuis uitgenodigd, netzoals onze accountmanager en verkoopdirecteur. We hadden catering besteld bij ons favoriete Indiaase restaurant, de Amaya Room. http://www.amayarestaurant.com. De kok van dit restaurant brengt Indiaas eten op een geweldig hoog niveau – amayazing. En omdat je niet te weinig mag hebben (dat is niet goed, zeker in de Chinese cultuur), hebben we nu genoeg heerlijk Indiaas eten over voor de rest van het weekend… Helemaal niet vervelend!

Uitspraken

In de categorie leuke kinderuitspraken hadden we deze week de volgende quotes.

Ten eerste met Kevin, nadat hij geoefend had voor zijn speech, die dit jaar over het geweldige spel “plants & zombies” gaat… Ik gaf hem de suggestie om met een krachtige slotboodschap te komen, waarbij ik enthousiast (en wellicht een beetje te veel Ratelband) het voorbeeld gaf “Plants & Zombies, strange combination, but lots of fun!”. Waarom Kevin mij heel serieus aankijkt, en met volle overtuiging zegt “That would be SO embarrasing” (Daarmee zou ik zo voor aap staan).

En dan Aimee. Ik vroeg haar wie het leukste jongetje van haar klas was, waarop ze me een naam gaf (die ik al lang weer vergeten ben, Isabelle zegt dat hij Zia heet). Vervolgens vraag ik haar wie het leukste meisje van de klas is, waarop ze me half beledigd aankijkt – en een tikkeltje arrogant maar zeer overtuigend antwoord “Ik!”.

Feesthuis

Zondag hadden we een rustige dag thuis. Die relaxed begon, want ik werd pas om kwart over acht wakker van het geluid van vrolijke kinderstemmetjes. Kevin en Aimee waren rustig aan het spelen op Kevin’s kamer en had ons nog even laten liggen. Prima kids!

Traditioneel volgde ’s ochtends judo, want voor beide kids nu erg goed gaat. Aimee maakt veel indruk bij haar meester, die zich hardop afvroeg “Hoe oud ben je eigenlijk Aimee? Vier?”. Waarom Aimee enigszins beledigd reageerde “Nee, vier-en-een-half!”.

De rest van de dag brachten we door in ons retrohuis. Met het open haardje aan. En een bezoekje aan de sauna. De sauna vreet stroom, maar wordt wel door het hele gezin gewaardeerd. We hadden sauna-olie meegenomen en eenmaal binnen vonden de kids dat je het nauwelijks rook. Totdat we uit de sauna gingen… enige tijd later hing er in het gehele huis een frisse saunalucht.

Het alternatief in ons feesthuis is de poolkelder. Deze testten we vorige week uit. Eerlijk gezegd; over een pooltafel kan wel eens een glas bier gaan. Over onze pooltafel lijkt ooit een compleet vat bier  gegooid te zijn… en de keuen kunnen nog het best van pas komen als brandhout in de open haard. Maar tot groot plezier van spelletjeskoning Kevin kunnen we poolen!

Maandag was het weer… maandag! Positief stapten we allemaal weer naar ons werk en school. En ook de kinderen kwamen weer enthousiast thuis; Aimee omdat ze leerling van de dag was geworden, Kevin omdat hij de Star Wars theme gaat leren spelen op zijn viool. May the force be with us!

Eerste ski-weekend

En zo werd het zaterdag, de eerste echte lekkere lentedag van het jaar. Dit zeg ik cynisch, want volgende week komt de winter gewoon knetterhard terug. Het is typisch Toronto weer; de verschillen tussen dagen kunnen heel groot en onvoorspelbaar zijn.

Wij hadden dus niet al te hoge verwachtingen van de eerste skilessen, maar bij aankomst bleek de baan van Earl Bales in verrassend goede conditie te zijn. En de hoofdpiste was bijna compleet  leeg; de dagjesskieers waren weggebleven en de vele klasjes verzamelden zich rond de kleinere oefenheuvel, waar ook Aimee in een klasje plaats mocht nemen.

Kevin’s klasje was de enige die gelijk op de hoofdpiste mocht beginnen. En dat ging eigenlijk meteen prima; goed zo Kevin! Isabelle en ik huurden materiaal en een uur-skipas en waagden ons op de hoofdpiste. Op de piste kwam ik nog de volgende charmante dame tegen; http://www.youtube.com/watch?v=sDVcfPqdm5k

En onder een lekker ‘lente’zonnetje was het hele gezin lekker fanatiek bezig. Dit jaar heeft ook Aimee er lol in. Wat een leuke en ook heerlijke familiesport is dit toch!

Terug thuis kregen we bezoek van Erika en haar ouders. De kinderen vinden het geweldig met elkaar te spelen en de ouders van Erika zijn leuke lui om een Malbecje mee te drinken.

Wij kregen op een gegeven kaartjes van onze kinderen voor een concert-show. http://www.youtube.com/watch?v=3A5ilK60e9Q&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2

En zo was het snel bedtijd voor de kids. ’S Avonds keken Isabelle en ik “How I spend my summer vacation”; eindelijk weer eens een goede film met Mel Gibson. http://www.summervacationmovie.co.uk

Eerste zakenreis; Miami, New York

Woensdagmiddag stapte ik aan boord van een American Airlines toestel voor mijn eerste zakenreis van het jaar. Een korte reis, maar wel naar leuke bestemmingen. Ik vloog eerst in drie uur naar Miami, waar ik woensdagavond een zakendiner had. Miami is altijd een boeiende plaats om heen te gaan; tropisch, altijd warm, met meestal een zeebries. In de straten en restaurants hangt een gezellig Zuid-Amerikaans sfeertje en je kan er goed eten. Donderdag had ik er tot 1 uur meetings over één van mijn nieuwe geheime projecten. Sorry, niets voor een blog en het internet. Voor dit moment…

Daarna vloog ik in twee en half uur naar New York. Ook geen vervelende bestemming. Ik ben er nu al redelijk vaak geweest, maar ik blijf het een fascinerende stad vinden. Ik had een hotel dichtbij Times Square, en had een kamer op de 27^e verdieping. Vrij hoog maar toch kijk je vanuit je raam tegen veel hogere gebouwen aan; je lijkt eigenlijk in een nietig klein gebouwtje te zitten. En dan de drukte en het leven op straat… Ook hier had ik een zakendiner met een mogelijke toekomstige partner.

Vrijdgaochtend vloog ik binnen 1,5 uur terug naar Toronto. New York ligt releatief dichtbij Toronto. En zo stond ik ’s middags weer in het kantoor van Quark. In een warm lente-achtig Toronto. De dooi was volledig ingetreden. Als dat maar goed zou gaan met de skilessen van de kinderen de volgende dag…

Opstarten en afscheid van babypaspoorten

Wat is het leuk om te proberen vanuit de het oogpunt van 4 tot 7-jarige kinderen naar de winter te kijken. Zoals geschreven schreeuwden onze kids het uit van plezier toen ze bij de landing vorige week in Toronto sneeuw zagen liggen. Afgelopen zaterdag gingen we sleeen. En afgelopen zondag vermaakten we ons prima in onze tuin met sneeuwpoppen maken (in totaal vijf!) en sneeuwbalgevechten. Leuk; Aimee kan nog niet zo goed gooien, dus probeert ze achter je te sluipen, om dan op afstand van minder dan een meter een bal te gooien. Indien je haar niet ziet aankomen (wat bijna onmogelijk is; ze is heel voorspelbaar), dan hoor je haar wel aankomen door ondeugend gegrinnik.

Maandag begonnen werk & school weer en dat ging eigenlijk prima. Kevin verraste ons weer eens. In januari moeten alle kids op Fieldstone vanaf grade 1 een speech schrijven en geven. Vorig jaar was dus de eerste keer en toen heb iker  heel intensief met hem aan gewerkt en dit werd een redelijk succes.  http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/01/lunchen-met-de-juf.html. Dit jaar kregen we weer een mailtje van zijn juf dat we aan een speech moesten werken. Dus stelde ik voor dat we samen moesten denken aan een onderwerp. Waarop Kevin zei “Hoeft niet, ik heb het al geschreven.”, waarop hij inderdaad twee pagina’s tekst tevoorschijn toverde. Wow, dat is zelfstandig werken voor een zevenjarige!

Dinsdag gingen we met Aimee naar het consulaat om een nieuw paspoort aan te vragen en afscheid te nemen van haar babypaspoort. Het mag duidelijk zijn dat ik een criticus ben van ambtelijke instanties en instellingen, maar eerlijk is eerlijk; het consulaat in Toronto werkt bijzonder efficient en klantgericht. Je kan online afspraken inplannen (via https://www.dutchappointments.com) en hoeft eigenlijk nooit te wachten. Het consulaat is niet groot; slechts twee mensen lijken er werkzaam te zijn. De ambassades in Ottawa en vooral Washington zijn de echte centra in Noord-Amerika. De nieuwe paspoorten worden uiteindelijk ook geleverd door de ambassade in Washington. Maar zoals ik zei; je wordt uiterst vriendelijk geholpen en binnen een tiental minuten sta je weer buiten. En 110 dollar armer, want de prijzen voor nieuwe paspoorten in het buitenland zijn maar liefst 50% omhoog gegaan. Per 1 januari…… hadden we die afspraak toch nog in December moeten inplannen!

Fotoworkshop

Twee maanden geleden had ik me ingeschreven voor een fotoworkshop in een kunstgallerie in Toronto. Helaas vergat ik de afspraak de eerste keer dus kwam ik niet opdagen…foei! Afgelopen zondag kreeg ik de kans om alsnog de workshop te volgen.

De workshop werd gegeven door een bijzonder artistiek persoon, namelijk Ben Navaee. Een wat oudere kunstenaar met arti-baardje inclusief sik. Hij is de eigenaar van de gallerie. http://www.bennavaeegallery.com/Pages/default.aspx

En wat leer je tijdens zo’n workshop? Ten eerste dat je foto’s simpel moet houden. Moet werken met lijnen, bij voorkeur gebogen lijnen. Ook boeiend zijn patronen. De compositie moet je in de gaten houden – het hele beeld gebruiken. Je leert werken met diepte inclusief spelen met diafragma. Hij vertelde nog wat over de uitdaging om fotos abstract te maken om ze interssanter te laten worden. Uiteindelijk moet de foto “een verhaal vertellen”. Meest bruikbare tips; de regel van één-derde; je hebt de neiging om je onderwerp te centreren maar dit maakt fotos saai. Interessanter is om ze op 1/3 van de kant te zetten. En om warme kleuren (rood, geel) te balanceren met koudere kleuren (blauw, groen).

Terug in een winters Toronto

De kinderen waren erg blij om terug te komen in een winters Toronto. Er was zo’n 20cm sneeuw gevallen, meer dan vorig jaar zowat de hele winter. Dus werd er zaterdag een sneeuwpop en een sneeuw-engel gemaakt http://www.youtube.com/watch?v=s48XwhDlCf4 . En gingen we alvast naar Earl Bales skicentrum, om de lespasjes op te halen. Ze hebben geinvesteerd in het skicentrum, want er is een tweede stoeltjeslift bijgekomen.

Daarna gingen we in het park (niet op de skihellingen) sleeen. http://www.youtube.com/watch?v=nyaZiUoQvFw. Kevin was erg blij met zijn recente kerstkado, een stoere slee in motor-vorm. http://www.youtube.com/watch?v=8yhVXPhL23s. En daar konden ze zelfs samen op. http://www.youtube.com/watch?v=vAxcairRSb4. Leuk, winter!

Feestdagen in Nederland deel 3: 2013!

Afgelopen maandag vierden we het oud & nieuw feest dus op traditionele wijze met de hele familie Lagerweij en aanhang in het altijd gezellige Ermelo.

Dinsdag vertrok Isabelle al naar Canada, omdat ze woensdag weer werd verwacht op het werk. Aangezien de kids nog vrij hadden tot en met vrijdag had ik besloten om nog enkele dagen te blijven. We gingen met Isabelle naar Schiphol en brachten daar nog een middagje door. Zo konden we Isabelle uitzwaaien, die geluk had dit keer, want ze werd ge-upgrade naar business class op het bovendek.

Woensdag was weer een afwisselende dag. De kinderen en ik brachten een bezoek aan zus Marijke en familie in Veenendaal. Tot groot plezier van Aimee gingen we daar nog een ritje maken in de inmiddels bij onze kids erg populaire bolderkar. In de namiddag verzamelden mijn zussen Karin, Marijke en ik ons om met moeders naar Scheveningen te gaan. De kinderen werden bij de andere oma in Zoetermeer gebracht. Zo konden wij eerst een heerlijke steak wegprikken bij http://www.santos.nl. Lekker Argentijns eten, maar bagger bediening. Daarna gingen we naar de muscial Wicked.  http://www.musicals.nl/wicked.asp. Een muscial waarvan ik geen hele hoge verwachtingen had, want  een weinig aansprekend verhaal (dacht ik) en voor mij onbekende spelers (Willemijn Verkaik  en Keet!). Maar kijk; de muscial overtrof al mijn verwachtingen en Willemijn en Keet! waren indrukwekkend goed. En we hadden een superavond met de Lagerweij-familie.

Donderdag bracht ik met de kinderen een bezoekje aan de tandarts en ’s middags ging ik langs bij Sawadee in Amsterdam. En zo was het weer snel vrijdag; de dag om met de kinderen terug te vliegen. En dat is met twee enthousiaste kinderen die gewend zijn aan lange vluchten best leuk. Zo was er een leuk momentje voor het instappen toen er wat mensen omgeroepen werden. Kevin zei; “misschien worden we ook wel omgeroepen voor een business-upgrade”. Hoezo een kleine frequent flyer? Maar wij hadden niet zo veel geluk als Isabelle, dus konden we gewoon in Economy plaatsnemen. Tijdens de vlucht schreef Kevin een kaartje voor nichtje Roos. Hij gaf deze aan mij met het verzoek deze op te sturen en verder met niemand te delen. Daar was het nieuwsgierige zusje het niet mee eens, en Aimee wilde dus het kaartje ook zien. “Nee Aimee. Dat is mijn privacy!” reageerde Kevin.

Toen we bij de landing uiteindelijk door de wolken zakten en de kinderen het winter landschap konden zien, gingen ze vrolijk luidkeels uit hun dak – “sneeuw!, sneeuw!”. En niet alleen sneeuw, want bij aankomst thuis was Kevin ook onder de indruk van de  “ijs-egels” die aan ons dak hingen (lees: ijspegels).

Daarvoor had ik op het vliegveld nog succesvol mijn work permit (werkvergunning) verlengd tot 2016… dus we kunnen er weer even tegenaan!

Gangnam Style met Mordecai Richler Reprise!

Twee weken geleden schreef ik over het optreden van Richler tijdens de danswedstrijd op Fieldstone. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/12/gangnam-style-met-mordecai-richler.html
Richler is het "dispuut" van Kevin en Aimee.

Bij terugkomst in Canada vonden we een filmpje van het winnende optreden in onze mailbox. Het is ontzettend leuk om te zien hoe een groep van kleuter tot puber samen danst. Je ziet de stoere boys de toon zetten, maar op de achtergrond een klein (de kleinste) roze meisje met volle overtuiging meedoen. Helaas staan onze kinderen wat verstopt links achterin, maar bekijk het hele filmpje en je zal ze zien! http://secure.smilebox.com/ecom/openTheBox?sendevent=4d7a51334e444d344d6a5a384d5451304e7a49354e7a4d3d0d0a&sb=1

 

Feestdagen in Nederland deel 2; Sweet Lake City

Terug in Nederland viel mij een aantal dingen op. Ten eerste het begin van het einde van print-magazines. Ik krijg nog altijd in Nederland magazines als Intermediair, Adformatie en Management Team. Ik vind het leuk om door de stapel te snuffelen als ik weer in Nederland ben. Helaas wordt de stapel steeds kleiner; Intermediair is gestop als papieren magazine, terwijl Adformatie van een wekelijkse verschijning naar tweewekelijks is gegaan.

Wat ook opvalt is de crisis. Jawel iedereen zeurt er over, maar het is dit keer toch wel erg zichtbaar. Overal staan kantoren te huur. Hetzelfde geldt voor winkelruimte. Winkelruimte die op dit moment nog ingevuld wordt, zijn budget- en discountwinkels. De aanbiedingen vliegen je om je oren; kortingen van 50%-60% lijken heel normaal te zijn. Uiteraard staan er veel huizen te koop (gelukkig sinds 30 november eentje minder...). En het was ook wel even schrikken om tijdens het traditionele derde kerstdag-etentje met de vriendengroep te leren, dat er op dit moment drie van de 15 werkloos zijn. Ook al zullen deze mensen wel weer snel aan het werk zijn.

Donderdag hadden we dus het traditionele en erg gezellige derde kerstdag-etentje met onze vriendengroep, nadat we tweede kerstdag bij Opa en Oma Verhulst  in Zoetermeer hadden gevierd. Vrijdagmiddag gingen we op stap met Jeroen, Mirjam en hun kinderen Lennard en Arno. We gingen glow-midgetgolfen in het donker http://www.glowgolf.nl/scheveningen. Daarna aten we pannenkoeken in de voor kinderen erg leuke cowboy-salloon Howdys in Nootdorp http://www.howdys.nl/.

Zaterdag gingen we even bij Petra en David op bezoek in Voorschoten, om te zien hoe groot hun kinderen Maurits (3) en Anne (1) zijn geworden. We haalden ook ons vuurwerk op en aten ’s avonds met Opa en Oma Verhulst bij ShabuShabu in Zoetermeer http://www.shabushabu.nl. Zondag brachten we een bezoekje aan ons nieuwe buurtje in Vleuten en ons ouwe buurtje, incusief een bezoekje aan onze oude overkantburen met buurmeisje Cassandra, die net zo oud is als Kevin.

Maandag lieten we Zoetermeer weer achter ons en gingen we op weg naar Ermelo, waar we Oud & Nieuw vierden met de gehele familie Lagerweij; gezellig traditioneel met veel vuurwerk, oliebollen, spelletjes, cabaret, lekker eten en drinken.