Met de kids naar New York; over hoge rotsen en kleine chinezen

De weersvoorspelling voor de derde dag in New York was ook niet best, maar gelukkig zit de voorspelling er ook wel eens naast in positieve zin. We hadden een geweldige dag, heerlijk zonnig en warm.

We begonnen de dag met een bezoekje aan het Rockefeller Center. Een indrukwekkend vooroorlogs art-deco complex. Relatief nieuw is dat ze hier ook hun observatieterras op de top (70^e verdieping) weer hebben opengesteld, onder de naam “Top of the Rock”. Omdat ik inmiddels de Empire State drie keer heb bezocht, vond ik het wel een leuk alternatief. En voor alle Hollanders; kinderen onder de zes hebben gratis toegang.

Op de top was het heerlijk zonnig, dus was het goed genieten van het geweldige plaatje. Het uitzicht over Central Park is geweldig en uiteraard heb je ook een mooi uitzicht over de Empire State. Zonder King Kong helaas vandaag. Na het bezoek aan Rockefeller namen we de metro naar het zuiden om de Staten Island Ferry te nemen. Een leuk bootritje langs het vrijheidsbeeld. En jawel Hollanders, niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen gratis. Hoewel we ground zero niet hebben bezocht, was het duidelijk te zien dat de bouw van de vervanger van het WTC al opschiet.

We maakten vandaag gebruik van onze rugdrager voor Aimée en besloten om niet terug te gaan naar het hotel voor haar middagslaapje. Dus viel ze op een gegeven moment als een trotse koningin in haar rugdrager in slaap om de city that never sleeps van de binnenkant van haar ogen te bekijken.

We eindigden de dag in Chinatown. Uiteraard voor het heerlijke eten. We vonden zelfs een Maleisisch-Chinees restaurant en aangezien Maleisisch eten tijdens onze huwelijksreis niet één keer is tegengevallen, werd dit onze keuze. En weer viel het eten niet tegen, intendeel, het was heerlijk.

We gingen extra vroeg eten om vroeg terug te zijn in het hotel. Wij wilden de kinderen heel bijtijds naar bed doen en ook zelf vroeg gaan slapen, want morgenochten vliegen we al om half zeven terug naar Toronto.

Met de kids naar New York; over vliegdekschepen en marsmannetjes

Zaterdagochtend keken we uiteraard eerst naar buiten vanaf onze 43^e verdieping. Helaas, regen. Heel veel regen. Toch blijft naar buiten kijken hier spectaculair. Het is apart dat je op de 43 verdieping nog tegen veel andere gebouwen staat aan te kijken, die nog veel hoger zijn. En de straten lijken soms voor de helft ingenomen te worden door de gele New York taxis.

Wat doe je met kids in New York met regen? Geen probleem, er is genoeg te doen. Zoals een bezoekje aan een mega Toys ‘r us speelgoedzaak op Broadway. Inclusief reuzenrad van ruim drie verdiepingen hoog, een Barbie poppenhuis waar je zelf in kunt lopen, de belangrijkste gebouwen van New York nagebouwd in Lego (inclusief King Kong op de Empire State Building), een Jurrasic Parc gedeelte met grote angstaanjagende dino en niet te vergeten twee snoepwinkels. Kortom: genoeg vermaak.

’s Middags na Aimée’s slaapje was het gelukkig weer droog. We besloten naar het Intrepid museum te gaan www.intrepidmuseum.org, een oud vliegdekschip van de Amerikanen. Inclusief veel vliegtuigen op en in het schip. Op de pier (no 86) staat tegenwoordig ook een originele ex-British Airways concorde en  binnenkort krijgen ze zelf een afgedankte space shuttle. Met de nodige interactieve displays blijft het de kinderen boeien, en we moesten ze uiteindelijk om zes uur echt er uittrekken.

We eindigden de dag op Broadyway in het restaurant Mars 2112. www.mars2112.com. Een restaurant met een hoog Disney gehalte: je reist eerst in een soort film-simulator naar Mars, dan stap je uit in een geweldig aangekleed rood mars-restaurant compleet met marsmannetjes, -vrouwtjes en –dansjes. En heel belangrijk voor Kevin computerspelletjes. Kortom; veel ambiance. Je moet hier niet voor het eten heen gaan, want dat is niet echt bijzonder.

Ondanks het natte begin was het dus weer een dag met heel veel leuke indrukken.

Met de kids naar New York; over upgrades en carnivoren

Het is paasweekend en we nemen het er even van . Met dank aan de gespaarde frequent flyer mijlen gaan we met het hele gezin naar New York. New York is slechts een uurtje vliegen van Toronto, dus  dichtbij.

En de reis begon goed. Het vliegtuigje naar La Guardia airport was overboekt. Dus toen onze namen werden omgeroepen, dacht ik “we worden eraf geknikkerd, want we hebben niets betaald voor onze stoelen”. Maar een frequent flyer kaart doet blijkbaar wonderen, want we werden alle vier weer eens geugrade naar first class. Jawel first class vliegen naar New York voor een weekendje; die verwende kleine jetsetters van ons zijn verpest voor de rest van hun leven.

Maar het wordt nog beter. We hadden via www.hotels.com een prima aanbieding geboekt van het Hilton New York dichtbij Central Park. Bij aankomst werden we geupgrade naar een gigantische suite op de 43^e verdieping met geweldig uitzicht. Bijna de topverdieping, want op de 44^e verdieping bevindt zicht nog de executive lounge waar we (all-incl) een drankje kunnen drinken met een nog beter uitzicht.

Maar na het gereis houd je onze twee stuiterballen niet lang zoet in een executive lounge, dus gingen we ze even luchten in central park. Een geweldig park; veel ruimte, klimrotsen en uiteraard speeltuinen. Prima voor die twee van ons om uit te razen.

Vervolgens was het etenstijd...carnivoren in de wereld verenig u! Wij hebben het ultieme carnivoor restaurant gevonden. Een beter vleesrestaurant bestaat niet. www.plataformaonline.com. Niet normaal. Ok, ook niet echt goedkoop. Je betaalt $60 vaste prijs. Daarvoor krijg je brood (niet eten, zonde van je maaginhoud), salade buffet (idem dito), keuze aan bijgerechten (gebruik met mate) en VLEESCH. Met een prachtig systeem. Je hebt een stoplichtje bij je bord. Zet je deze op groen dan komen achter elkaar mannetjes rond met enorme spiezen met gegrild vlees (in alle soorten en maten) en snijden een vers stukje voor je af. Wil je even pauze dan zet je het bordje op rood. Ik wil het nog maar eens benadrukken; de hemel voor vleeseters, want alles is van perfecte kwailiteit en geweldig klaargemaakt. Het leven is goed. Vooral om het weg te spoelen met een heerlijke Malbec. En o ja, het mag ook gezegd worden dat de service prima was. Voor wij konden helpen stonden de obers al het vlees voor de kids in stukjes te snijden. Wat een restaurant!

Romeo en Juliet

Het gaat hard in de ontwikkeling van de kids. Kevin heeft elke week een leesboekje  van school voor thuis, om zelf te lezen. OK met slechts twee woorden per pagina, maar toch. En het is absoluut een makkie voor hem.

Daarnaast heeft Kevin ook elke week een voorleesboekje van school over Shakespeare. Jawel, men belooft een “klassieke opleiding” en dan zal je het als kind weten ook. De klassiekers worden niet geschuwd en zelfs vijfjarigen worden lastig gevallen met de beroemde Engelse schrijver. Wel in een herschreven vorm voor kinderen, maar het blijft zware kost. Daarom help ik hem om het toch wat levendiger, luchtiger en boeiender te maken. Shakespeare heet nu dan ook “Shaky-Shaky-Skakespeare”. En tijdens het lezen over Romeo en Juliet doen we het gevecht na tussen de Capulets en de Monteques. Waarbij Kevin de Capulet is en ik een Monteque. Monteque’s winnen dus wel meestal.

En onze kleine Juliet?

Aimée is nog steeds verliefd op haar Romeo genaamd Leo. Echt ongeloofelijk, hoe kan een meisje van twee jaar al een half jaar lang over dezelfde jongen uit haar creche praten. En niet zo maar over praten, nee verheerlijken. Jawel, ook tweejarige mensjes kunnen verliefd zijn. Ik zou het ook nooit geloofd hebben, maar ben nu echt overtuigd.

In het nieuws: Dentists tired of no-sex drill

Goed, ik ga nu een stukje schrijven wat het aantal hits en pageviews op mijn blog sterk zal verhogen, omdat ik de meest gebruikte zoekterm in de wereld “sex”ga  hanteren.

Wat is het nieuws? In Canada mogen tandartsen niet hun eigen partner behandelen. Want je mag niet met één van je patiënten het bed delen. Punt.

Vervelend? Wellicht niet voor een tandartsgezin in Toronto. Maar als je in een dorpje hoog in het noorden woont, je partner is de enige tandarts in town, en je moet anders 100km rijden naar een volgende tandarts, dan is deze wet op zijn zachtst gezegd een beetje vervelend.

Vandaar dat men het tijd vond worden om maar eens naar de rechtbank te stappen. En waar de Nederlandse rechtelijke macht af en toe onder vuur ligt vanwege een gebrek aan realiteitszin, daar maken de Canadese collega’s het nog bonter. Ja deze kunnen met hun pragmatische halfzwangere “boel bij elkaar houden” compromisoplossingen zo hoog geplaatst worden op de verkiezingslijst van de PvdA; je mag als arts namelijk nu wel je eigen partner behandelen, maar dan mag je nooit meer sex met hem of haar hebben. Perfect, opgelost, duidelijk. Wie gaat het controleren?

Heerlijk weekje met slecht weekendweer

Afgelopen week was het wederom heerlijk weer. Perfect weer om terug te rennen van kantoor naar huis over de Kay Gardner Beltline Trail. Voor mij was het een redelijk standaard kantoorweek na de reis naar Rusland de week ervoor. Isabelle was deze week één dag en nacht weg voor een verkoopvergadering. Zij ging naar het zeer goede Deerhurst resort  http://www.deerhurstresort.com in Muskoka. Wij hebben deze zomer een cabin gehuurd (met de familie van Dommelen) in Muskoka. Gelukkig kwam Isabelle terug met enthousiaste verhalen over de prachtige omgeving, dus ik ben heel benieuwd.

Donderdag had Kevin op school een voorjaarsconcert. Zijn klasje bracht drie liedjes. Als eerste in het Frans Frère Jacques (Vader Jacob);  http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/5/_5Z2npY2-c4

Vervolgens het altijd populaire Row your boat (featuring Kevin met percussie-belletjes) http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/4/UKO_3AMOUDY

 Vervolgens een lang stuk genaamd de tulp, met als eerste deel: de wind http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/3/f3GqJOkd0YM,

deel 2 de regen http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/2/iP8rEKAFzDw,

deel 3 de zon (met Kevin in gele shirt helemaal links) http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/1/RoqWDTk0k9I en vervolgens de finale http://www.youtube.com/user/hanslagerweij1972?feature=mhum#p/u/0/qjM2pC0hDQ0.

Opvallend is dat Kevin uit volle borst meedoet. Heel anders dan het enthousiaste maar enigszins verlegen en geplaybackte kerstoptreden http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2010/12/daddy-daddy-my-daddy.html. We hebben al vaker gezegd dat het aanpassen en het Engels spreken voor hem heel hard is gegaan in de laatste maanden. Deze ontwikkeling zet zich door. Ik denk zelfs dat Engels op dit moment al zijn eerste taal is. Hij spreekt ons regelmatig in het Engels aan, net zoals zijn zusje. En soms droomt hij ’s nachts in het Engels.

Na de heerlijke lenteweek was het weekend flut. En dan heb ik het over het weer, want verder was het een leuk weekend. Zaterdagochtend ging  ik eerst naar de mall (het grote Yorkdale http://www.yorkdale.com) voor een bezoekje aan de oogarts. Ik  had namelijk aan mijn Rusland reis een oogontsteking overgehouden. Het was een succesvol bezoekje, want na een paar keer druppelen met medicijnen voelen mijn ogen vandaag (zondagavond) al weer beter. Ik liet echter ook mijn ogen opmeten en kocht daarmee meteen een brilletje voor toekomstige reizen. De droge vliegtuigatmosfeer droogt namelijk mijn ogen en lenzen uit. Daarnaast heb je door tijdsverschillen je lenzen ook vaak langer in, wat niet gezond is. Dus heb ik na 23 jaar weer eens een bril erbij. Tijdens het bezoekje aan de mall kreeg ik een idee om het slechte weer “op te vangen”. Wat doet heel Canada namelijk bij slecht weer? Men gaat naar de mall. Dus haalde ik de kids en Isabelle op, om naar de megabioscoop te gaan in Yorksdale. Wij keken een nieuwe film van de makers van Ice Age, namelijk Rio. http://www.rio-themovie.com. Een leuke familiefilm en ook nog eens in 3D. Na de film gingen we hapje eten in het Rainforest Cafe, http://www.rainforestcafe.com, waar we eerder Kevin’s verjaardag vierden.

Vandaag, (zondag), was het eerst uiteraard zwemles voor Kevin. ’s Middags kwam zijn vriendinnetje / klasgenootje Nicoletta spelen. En Nicoletta heeft ook nog een jonger zusje Isabella die bij Aimée op de crèche zit (maar de iets oudere groep). Isabella en Aimée zongen samen nog een Italiaans liedje van de crèche. Tja onze kids worden zo echt behoorlijk multi-culti.

Spring Concert Fieldstone Kindergarden The tullip.MOV

In het nieuws; The Ultimate in Fantasy Football.

Toronto is een echte sportstad. Meest populair zijn de Toronto Maple Leafs  - het ijshockeyteam http://mapleleafs.nhl.com. Je kan uiteraard ook naar Baseball en Basketball. En zoals duidelijk mag zijn, zijn wij grote fans van Aron’s Toronto FC http://www.torontofc.ca. Dat is geen Football, maar Soccer.

En nu wordt er een nieuw sportteam opgezet in Toronto. Een compleet nieuw Football team. Een Lingerie Football team. Jawel, de naam zegt het al. Behoorlijk leuke dames spelen in hun ondergoed American Football. En geloof het of niet, maar dit wordt heel serieus opgezet. http://www.lflus.com. Nu nog een leuke naam voor het team van Toronto verzinnen, want Philadelphia verbindt zich met Passion, Los Angeles met Temptation en Las Vegas, hoe kan het ook anders, met Sin.

En maar hopen dat Gatorade / Pepsi gaat sponsoren zodat Isabelle tickets kan regelen…..

Voorbereidingen voor de zomer

Ja we hebben hier de zomer in onze kop. In ons landklimaat hier kan het weer snel omslaan; zo zaten we twee weken nog met onze dichtgeritste winterjassen; dit weekend liepen we achter in de tuin in ons t-shirtje. We zochten dit weekend veel de tuin op; de perfecte speeltuin voor de kids.

Zaterdag sliep ik tot 11 uur uit – even bijkomen van de zware reisweek. Daarna gingen we de tuin in. Beetje fatsoeneren, pompoenpitten gepland (voorbereiding voor Halloween dit jaar) en ook gewoon lekker languit in de zon zitten terwijl de kinderen zich uitstekend vermaken. We sloten de dag af in gepaste zomers mediteriaanse stijl door een etentje bij de griek,  Mr Greek. http://www.mrgreek.com/ Het lekkere zomerse gevoel werd alleen wreed verstoord door het nare nieuws uit Nederland. Is het in de VS helaas één keer in de zoveel jaar raak met een gek die willekeurig om zich heen schiet: zoiets verwacht je niet in ons Nederland.

Zondagochtend keek ik eerst de finale van Parijs-Roubaix op internet. Ik kijk eigenlijk geen traditonele televisie meer sinds we in Canada wonen. Ik kijk nieuws, programma’s en sport uitsluitend via internet. Om elf uur had Kevin weer zwemles.

Met de zomer in ons hoofd vervingen we ’s middags onze winterbanden en de winterjassen in de kast. En jawel we gingen maar weer de tuin in, waarbij zelfs de BBQ onder het stof vandaag werd gehaald (maar nog niet gebruikt.....da’s voor volgend weekend of zo).

Onze vrienden van Toronto FC kwamen dit weekend wederom niet verder dan 1-1 in hun uitwedstrijd bij San Jose http://www.youtube.com/watch?v=FglLR57ivT0. A.s. woensdag komt het L.A. van Beckham op bezoek....

Russian Tour – April 2011

Zes vluchten, drie steden, zeven afspraken, vijf gestoorde ritjes met Rusische chauffeurs die het laag-vliegen tot kunst hebben verheven, drie zaken-lunches,  één zakendiner,  waarschijnlijk vier extra kilo. En dat alles in slechts vier dagen.

Ik combineerde de gesprekken met scheepseigenaren met bezoekjes aan agenten, potentiele agenten en zelfs concurrenten.

Ik begon Dinsdag met zes uur St Petersburg. Mijn eerste afspraak vond het beslist nodig om een korte tour door St Petersburg aan te bieden. En zo zag ik toch nog wat van de prachtige paleizen en kerken. Het centrum van St Petersburg is geweldig, de buitenwijken en voorsteden zien er verschrikkelijk uit en zijn behoorlijk vervallen ex-sovjettijd.

Dinsdagavond volgde een vlucht door naar Moermansk. Een binnenlandse vlucht in Rusland, altijd spannend. Maar gelukkig zijn de Tupolevs op grote schaal vervangen door (oude) Boeings. Ik vloog met een oude generatie B737, geen probleem want die vliegen ook nog steeds in Europa en in Amerika. In het laatste land zelfs soms in cabrio uitvoering http://www.luchtvaart.tv/video.php?id=13600.

Het vliegveld van Moermansk is helemaal nog in oude grijze lelijke maar functionele ex sovjettijd-stijl. Moermansk als stad zal ook nooit op de lijst van 100 mooiste steden ter wereld komen, maar de omgeving is wel prachtig. Heel veel natuur. Het voelt als het einde van de wereld, en dat is het ook eigenlijk, want het ligt net zo hoog als het topje van Noorwegen. En een grote attractie van Moermansk is....nucleare ijsbrekers. Ik bezocht de allereerste nucleare ijsbreker ter wereld, de Lenin. http://en.wikipedia.org/wiki/Lenin_(nuclear_icebreaker). Nu een museum en ook vergaderruimte – hier ontmoette ik de heren van Atomflot, de eigenaren van de 50 Years of Victory die wij inzetten naar de Noordpool. Ik kon op de Lenin door een raampje ook nog de oude reactor zien, dus als ik groen licht uitstraal dan weten we wat het is.

Woensdagavond volgde een vlucht naar Moskou. Had ik St Petersburg en Moermanks veel geluk met het weer (zonnetje, blauwe lucht); in Moskou was het grauw en regenachtig. Ik had een heel druk schema, dus kon helaas wederom niets van de stad zien. Net zoals vier jaar geleden. Wel had ik een heerlijk dinner in één van Moskou’s betere restaurants, Cafe Pushkin http://www.cafe-pushkin.ru/en/..

O ja over die gestoorde ritjes met Rusische chauffeurs. De Rusische rijstijl is heel simpel uit te leggen met het volgende. Je hebt twee belangrijke  pendalen in je auto en die moet je goed gebruiken. Dus je rijdt of plankgas óf je staat bovenop je rem. Er is geen tussenweg.

Vrijdag volgde weer een lange terugreis naar Toronto via Frankfurt. Direct na de start vanaf Frankfurt vlogen we nog over een oude woonstad van Isabelle en mij, Wiesbaden. Wat zijn we toch eigenlijk een raar internationaal stel.

Een half jaar Canada

Zondag waren we exact zes maanden in Toronto! We kunnen er gelukkig op terugkijken als een hele leuke en succesvolle tijd, waarin we heel snel zijn “ingeburgerd”. Van de zes maanden waren er vierenhalf winter, met veel sneeuw, ijs en kou. We zijn heel benieuwd naar de zomer, niet alleen naar het lekkere weer maar ook om verder buiten Toronto de omgeving te gaan verkennen.

In december gaf ik al eens een tussenstandje van dit blog. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2010/12/zes-maandjes-bloggen.html

Inmiddels zitten we op 4911 pageviews. Februari was een record met maar liefst 908 pageviews.

In de meest populaire stukjes, staat nu “les over Nederland” ruim op nummer één. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/les-over-nederland.html. De clue was trouwens dat Limburg in de Canadese leerboekjes voor Luxemburg werd aangezien.

“Het begin” staat nu op de tweede plaats http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2010/08/toronto-het-begin-geschreven-31-juli.html

De nummer drie is ook nieuw: “Over Japanners, winterfeestjes en schaatsen in de haven” http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/over-japanners-winterfeestjes-en.html

Het artikel van vorige week “Multi-culturele zwemles en klusjeszondag” staat inmiddels op vier http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/03/multi-culturele-zwemles-en-een.html

En op vijf staat “Last-minute deelname aan Winterlude Ice Carving Contest”. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/last-minute-deelname-aan-winterlude-ice.html

Hadden we vorige keer nog “Erotisch cafe Sawadee” als leuke gebruikte google-zoekterm om op het blog terecht te komen, dit keer hadden we “Yonge Teen plaatjes”. Vraag me niet waarom, maar ook mensen die de zoekterm “slagroomwafel + calorieën” gebruikten, kwamen op onze site terecht. En iemand zocht ook naar de zus van Aron Winter en kwam daarmee op onze site. Aron z’n zus hebben we vorige week echter niet gezien.

Benieuwd wat Aron dit weekend deed? Toronto FC kwam in eigen huis niet verder dan 1-1 tegen Chivas. Ik denk dat ze mijn luidkeelse ondersteuning misten. http://www.torontofc.ca/content/unlucky-be-tied

Lente in Toronto en in High Park

Jawel, terwijl in Nederland de temperaturen boven de 20 uitkwamen, hebben we in Toronto nu ook echt lente. De sneeuw is weg en blijft hopelijk weg. En de dagen worden langer.

Heerlijk dus om na een dag werken naar huis te rennen. En ik deed deze week nog een leuke ontdekking. Volledig parallel aan de saaie straten die ik nam om terug te rennen, bevindt zich tussen Yonge street bij het werk en Bathust street bij ons huis een langwerpig parkje rondom een onverhard pad, de Kay Gardner Beltline Trail. Dit was ooit een spoorlijn, de Toronto Belt Line Railway. http://en.wikipedia.org/wiki/Toronto_Belt_Line_Railway, De rails is helemaal weggehaald en het is dus één prachtig groen en rustig ren- en wandelpad geworden, dwars door Toronto. Ook handig: het pad maakt nog gebruik van de oude bruggen en ongelijkvloerse kruisingen van de spoorlijn, dus sta ik niet meer voor een rood stoplicht te wachten.

Het was verder weer een standaard weekje, waarbij Kevin na twee weken “vakantie”weer enthousiast naar school ging. Isabelle was nog een dag en een nacht voor een verkoopvergadering in Niagara, maar kwam niet buiten haar enigszins saaie hotel.

Zaterdag was een heerlijk rustige en zonnige dag. Kevin had zwemles, omdat hij zondag een verjaardagsfeestje zou hebben. De zwemles ging goed en hij luisterde prima, hij raakte echter na 40 minuten enigszins onderkoeld en moest toen de zwemles staken. Tja, hij is momenteel de enige in ons gezin zonder een grammetje vet.

De kinderen gingen voor het eerst sinds lange tijd de tuin in om te spelen. Isabelle en ik maakten hiervan gebruik om de speeltoestellen schoon te maken, de picknicktafel te schuren en de vele bladeren en takken op te ruimen.  ’s Avonds zouden we in een Grieks restaurant uit eten gaan. Deze bleek echter niet meer te bestaan, waardoor we bij een Indiaas restaurant kwamen, Chef of India http://www.chefofindia.ca. Prima voor Isabelle en mij; echter Indiaas eten is (nog) niet zo besteed aan Kevin en Aimée.

Zondag had Kevin dus een verjaardagsfeestje van zijn klasgenootje en vriendje Robert. Het was zijn tweede verjaardagsfeestje in Canada en een groot verschil met het eerste http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2010/11/verjaardagsfeest-met-slangen.html. Zijn goede beheersing van het Engels zorgt dat hij helemaal onderdeel uitmaakt van de “gang”. Het feestje werd gevierd in één van de velen indoor-speeltuinen hier in Toronto http://www.minimaniacenter.com/mm_plgr_home.html tot groot plezier van de kids. En verdriet van de uitgenodigde clown / goochelaar, want hij legde het snel af in populariteit onder de kids tegenover een mega groot springkussen-kasteel.

Na Aimée’s slaapje gingen we nog even naar één van de vele parken in Toronto, namelijk High Park. Het is enorm groot, bestaat het uit een groot stuk oorspronkelijk groen en heeft de grootste openbare (dus gratis) speeltuin en klimkasteel dat ik ooit heb gezien, namelijk Jamie Bell Adventure Park http://www.highparktoronto.com/playground.php.  Voor de mooie plaatjes staat er op een heuvel een prachtige oude cottage uit 1837, namelijk Colborne lodge. http://www.highpark.org/colborne.htm. Er is ook een soort kinderboerderijtje of minidierentuintje, maar daar kwamen we zelfs niet aan toe. Wel kwamen we toe aan de ijsboer. Of eerlijk gezegd daar kwamen we niet stilletjes langs met Kevin en Aimée.

zwemles kevin.MOV