Nieuwe weer-records

Ja we lopen soms te mopperen of op te scheppen over het koude weer http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2015/02/terug-in-de-vriezer.html, maar we hebben dan ook bijna een paar nieuwe records te pakken. Het lijkt alsof deze maand de koudste Februari ooit gaat worden in Toronto. Daarnaast lijkt het erop dat Februari geen enkel moment boven de nul graden zal kennen. Hoewel het vorige winters ook koud was, waren er altijd wel even korte dooiperioden door een zuiderwind. Maar dus niet dit jaar. Laatste feitje; de gemiddelde temperatuur in Februari in Toronto komt waarschijnlijk lager te liggen dan die van Edmonton. Een stad in Canada die berucht staat om zijn koude winters.

In de omgeving van ons huis werd deze week ook "een record" gebroken; door de kou sprongen er twee waterleidingen.

Minder kou, meer sneeuw, meer skipret

Dit weekend gingen de temperaturen een klein beetje omhoog. Verwacht nog geen tropische temperaturen boven nul, maar zondag was het bijvoorbeeld behoorlijk mild met een maximum temperatuur van -4c. Maar eerst kregen we Zaterdag weer eens 10-15cm voor onze kiezen. Dat geeft altijd een mooi plaatje. Vervolgens was het zondag dus relatief warm; verse sneeuw en even geen super-kou; dat is uitstekend voor skieen! Dus gingen we zondag weer op weg naar Skyloft Ski Resort, op zo’n drie kwartier rijden buiten Toronto. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2015/02/skieen-bij-skyloft.html. Skyloft adverteert dat ze de hoogste heuvel in Zuid-Ontario hebben; in ieder geval ligt het heerlijk in de uitgestrekte natuur van het Oak Ridge Moraine.

Het was inderdaad een minder koude dag, dus kon iedereen aan zijn ski-kunsten werken. Zo kwam Aimée van de makkelijkste banen af en deed ik zelf enkele lastigere “black diamonds”. Tegen het einde van de dag gingen toch de temperatuur weer onderuit; we zitten weer eens in een “temperatuur vrije val”, die maandag tot een volgende “extreme cold warning”zal leiden. Maar nu eerst; de filmpjes!

Allereerst een lang filmpje van de langste run – gezellig met het hele gezin. https://www.youtube.com/watch?v=2tnRNCTArIM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg. Vervolgens met Kevin op de “shady lady”, een medium gevorderde run https://www.youtube.com/watch?v=9NZ6PRuyV20&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg. En later wilde Aimée deze run ook proberen, dus hier gaat ze! https://www.youtube.com/watch?v=y8j0LNROz4s&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg en https://www.youtube.com/watch?v=TXaTxXeWV3E&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Terug in de vriezer

Vrijdagmiddag landde ik om kwart over drie in Toronto, waarin een volgende “extreme cold warning”was afgekondigd. Dat is niet de eerste van het jaar. Helaas kwam Toronto afgelopen week in het wereldnieuws vanwege het doodvriezen van de kleuter Elijah, die ’s nachts in een luier en T-shirt het appartement van zijn familie was uitgeslopen. Heel erg triest.  http://www.telegraaf.nl/buitenland/23708599/__Jongetje__3__vriest_dood_in_luier__.html. Hele triest

Na aankomst kwam de klap kou je bij de uitgang van het vliegveld al tegemoet. Terug naar huis stoof het zout op, dat in grote hoeveelheden op de ‘401’ (de verkeerslevensader van Toronto) is gestooid. Zoutwolken, dat is een nieuw verkeersfenomeen… Tja, op een winterse dag wordt er zo’n 10000 ton zout op de wegen in en rond Toronto gestooid. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/02/in-het-nieuws-winter-wallop-packing.html. Op de 401 kan je daardoor op sommige stukken de verkeersstrepen niet meer zien; die zijn weggebeten!

Op de radio werden grapjes gemaakt over de maand februari; de maand die het kortst is, maar het langst lijkt te duren. Jawel, deze maand krijgen zelfs de mensen die van winter en sneeuw houden (inclusief ondergetekende) last van de winter blues. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2011/01/winter-blues-in-punta-cana.html. Het medicijn hiervoor; de zon. Wij zullen over ruim twee weken naar Belize vertrekken, dus nog even doorbijten. Op vrijdag konden we alvast een beetje in de stemming komen, met tropische klanken en heerlijk eten bij ons favouriete Braziliaanse restaurant Copacobana, waar we Isabelle’s verjaardag vierden. Alweer 18, hoe doet ze dat toch?

Op bezoek in Seattle

Woensdag en donderdag bracht ik voor het eerst dit kalenderjaar twee dagen door in Seattle. Daar is mijn team nu meer dan twee keer de omvang van het team in Toronto, dus het is min of meer mijn tweede kantoor geworden. Wel een ver kantoor, want ik had dinsdagavond vijf uur nodig om naar de westkust te vliegen. Daarmee ontsnapte ik even aan het winterweer, want aan de westkust is het mild. Het regende in het begin zelfs niet, tot donderdagmiddag.

Seattle is een bruisende stad in de VS. Het vliegveld was vorig jaar het snelst groeiende vliegveld in de VS. Er zijn verschillende succesvolle grote bedrijven die de economie in Seattle stimuleren; denk aan Microsoft, Amazon, Costco, Starbucks, Expedia en Boeing. En ook voor de reiswereld is het een “hub”, met veel hoofdkantoren van tour- en cruise-operators. Het is ook een leuke stad met veel restaurantjes, veel water (zee en meer) en de bergen dichtbij.  Alleen het weer…veel regen. Maar ja die vriezer aan de Oostkust is ook niet altijd ideaal.

Schaatsen en sauna

Aimée had maandagochtend, voordat ik op weg ging voor mijn “polar dip”, nog snel even $3 uit haar spaarpotje gegeven. Ze stond erop dat ik het meenam voor “de zieke kindjes”.

Aimée had al het hele weekend gevraagd of we konden schaatsen, dus toen ze het maandagmiddag nog een keer vroeg, ging ik met haar mee terug de kou in. Het schaatsen ging heel goed. Ze bleef het ook een tijd leuk vinden, ondanks de kou. Thuis gingen we na het eten de sauna in. Kevin zat in de sauna weer eens op zijn “praatstoel”en teste ik hem op de chemische periodieke tabel, die hij onder invloed van lachgas een paar dagen eerder bij de tandarts zat te zingen. En wat blijkt? Hij begrijpt echt waar het voor dient en kon ook uitleggen waar water (H²O) uit bestond en zout (NaCl). Wow, daar maakt Fieldstone weer indruk. Dat kreeg ik in 2 en 3 VWO, Kevin krijgt het bij “Science” in grade 4 (groep 6).

Eten of gegeten worden; havik deel II

Afgelopen zondag schreef ik over de havik die we op onze schutting van de tuin zagen zitten, terwijl hij onze vogelvoerder in de gaten hield. Het lijkt erop alsof hij is terug gekomen en met succes, want maandag namiddag lagen er opeens bloedsporen in de sneeuw rondom onze vogelvoerder. Van het prooidiertje was niets te vinden. Het kan een muis, rat, vogel of eekhoorn zijn geweest. En de dader? We houden het maar op onze havik. Met een lekker volle buik.

Great Canadian Chill op Family Day

Maandag was het family day. Een dag ook om bij zieke kinderen stil te staan; met Quark Expeditions zamelden we geld in voor de strijd tegen kinderkanker.’s Middags namen we een “polar dip” op het Yonge-Dundas plein. Ik ging wederom verkleed als penguin, aangezien ik meer dan $2500 op heb gehaald. Het weer vandaag was iets ‘warmer’ dan de dag ervoor. Een relatief begrip want de gevoelstemperatuur lag nog steeds onder de min 20c. Wel was het een mooie dag; deze koude dagen zijn vrolijke, zonnige dagen met een strak blauwe hemel.

Tegen 1 uur stonden we klaar bij het koude badje, wat met moeite ijsvrij gehouden werd. We moesten echter even wachten, want we haalden het weerbericht van het nieuws! Jawel, zeg maar de plaatselijke Piet Paulusma liet ons eerst “oant moarn”roepen (maar dan anders). En aangezien het echt live was, werd het wachten en wachten… Maar uiteindelijk gingen we! Eerst zie je me niet, want ik sta in mijn pinguin outfit helemaal links in de hoek. https://www.youtube.com/watch?v=0E1oBX8Wjb0&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg.

En dan vanuit een andere hoek… mijn eigen hoek, want ik sprong met mijn sportcameraatje. Ik zeg nog in een interview dat dit kouder is als in Antarctica (jawel, als we plungen in de poolgebieden doen we dat bij temperaturen van zo rond nul graden, niet bij een koude -15c). Op het tijdstip 2.48 van het filmpje gaan we dan eindelijk: Plons… Paniek! Koud! Eruit! Nu! Gelukkig is de hottub niet ver om met het team even welverdiend op te warmen.

https://www.youtube.com/watch?v=KY2Kd2M35uM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Al mijn sponsoren, bedankt! Het was koud, maar voor een heel goed doel.

Koudste dag

Zondag was volgens velen de “koudste dag van het jaar”. We zullen zien of dit nog overtroffen wordt. De voorspelling was erg koud, maar uiteindelijk werd het nog kouder dan gedacht, want de hele dag kwam de temperatuur niet boven de -20c.En met de wind chill (gevoelstemperatuur) ging het tot -39c.

Hoe zo’n temperatuur aanvoelt? De eerste minuut buiten is even schrikken, dan de 2^e en 3^e minuut denk je “eigenlijk valt het wel mee”, een gevoel dat na de 3^e minuut snel overgaat in pijn (“naar binnennnnnn!!!”). Desondanks stond ik de avond van te voren, toen de temperaturen al in vrije val waren, lekker buiten steaks te grillen. Want we hadden bezoek van een familie met een dochtertje in Aimée’s klas en ook een dochter in Kevin’s klas. Erg gezellig. Ook ging ik zondag even rennen – niks houd me tegen! Dat deed ik uiteraard goed aangekleed en intensief;  5km hard rennen in plaats van een langere duurloop. Maar verder bleven we binnen. Met uitzondering van twee uurtjes Science Center… jawel ons jaarabonnement is nog één dag geldig.

Verrassing van de dag, behalve de kou, was dat we weer een nieuw beest spotten in onze tuin. Tot mijn grote verbazing zat er opeens een echte havik op de schutting, die onze vogelvoerder scherp in de gaten hield (waarschijnlijk wachte het op een prooidiertje dat op onze vogelvoerder af zou komen). De havik was helaas schuw, want toen ik vanuit huis mijn camera op hem richtte vloog hij meteen weg. Jammer, maar wel sensationeel om zo’n dier in je tuin te mogen hebben, midden in de stad!

Valentijnsdag

Zaterdag was het Valentijnsdag, een dag die in Noord Amerika groot wordt gevierd. En het gaat hier niet alleen over je enige echte geliefde, maar over alle mensen waar je om geeft. Dus geven de kinderen ook aardige kaartjes aan hun klasgenootjes en kwamen onze kids met “liefdes-verklaringen” voor de ouders. Zo kreeg ik een kaart van Aimée met zo’n lief versje;

“I’m the happiest girl, and the luckiest, too. When I’m doing fun things with a daddy like you.”

Kevin kwam met een hele brief voor Isabele en mij, die hij (wellicht als oefening?) cursief had geschreven.

“Dear mom & dad, I love you sooo much! Yes, I know this is in cursive but I thought it would be needed to finally be used! Horrible handwriting! Oh-well! Back on track! I just wanted to say happy Valentine’s day! PS I worked on this forever. Remember I love you! (lesson learned; cursive is hard). My hand hurts. I actually like cursive. Yay! Love Kevin”.

 En ja, ook Isabelle en ik wisselden bloemetjes en kaartjes uit. Valentijnsdag hoort erbij in Noord-Amerika.

Afscheid van het Science Center

We hebben dit weekend een lang weekend in Ontario, want het is Family Day Weekend. Een vrije dag in het teken van de familie, wat een goede reden! De maandag is de eigenlijke feestdag, maar de kinderen hadden ook vrijdag vrij. Daarom had ik de vrijdag vrijgenomen.

Het is ook een koud weekend. Men verwacht dat op zondag records voor dit jaar worden gezet, met een maximum temperatuur van -18C. Met de ‘wind chill’ voelt het aan als -39C. Dus we zullen dit weekend niet veel buiten doen. Dus helaas dit weekend geen skieen.

Gelukkig hebben we nog een paar dagen een abonnement op het Science Center. https://www.ontariosciencecentre.ca . Deze loopt maandag af, dus als echte Hollanders nemen we het er nog even van. We zullen het namelijk niet verlengen. Niet alleen gaan we er nog steeds van uit dat we deze zomer gaan verhuizen; zo wie zo hebben we het eerlijk gezegd na een jaar intensief gebruik wel een beetje gezien. Wij, de ouders dan; de kinderen kunnen er wel wonen.

Vrijdag gingen we eerst naar een mooie IMAX-film over (in en door) het menselijk lichaam. “The Human Body is het verhaal over het alledaagse leven van de mens. De film geeft een kijk op het dagelijkse biologische proces dat zich in het lichaam afspeelt, zonder dat de mens er weet van heeft, óf controle over kan hebben”. 

Na de film speelden de kids interactief met alle tentoostellingen, wetenschappelijke testjes en proefjes. Het Science Center is prima vermaak voor ze, en ze leren er ook nog wat van! Nieuw was nu een tijdelijke tentoonstelling over het menselijk brein, wat perfect aansloot bij de film van vandaag.

Lachen bij de tandarts

Kevin wordt al langer achtervolgd door een slecht melkgebit. Zijn melktanden en -kiezen hebben nauwelijks een beschermingslaag, waardoor hij altijd gaatjes heeft. Gelukkig is dit niet het geval bij zijn grote mensen tanden, dus het lijkt een tijdelijk probleem. Helaas was het weer zover; hij had tand- en kiespijn en er moest dus weer het nodige gebeuren. In Nederland moesten ze hem daarvoor jaren geleden zelfs onder narcose brengen. In Canada gebruiken ze een minder drastische methode die net zo effectief is. Het heet; lachgas! Jawel, kind aan het lachgas en heel even kan je in de toekomst kijken; je ziet je kind ongeveer alsof hij dronken is. Hij praat wat harder, alles is een beetje raar en de wereld draait en het voelt… GREAT! Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=PN9mRnJgPXo&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg.

Met een beetje lachgas kan je negenjarig kind zelfs de chemische periodieke tabel (!) zingen. Gelukkig, hij is nog steeds onze lieve Professor Puntmuts. Filmpje!  https://www.youtube.com/watch?v=s0ZKZKoxOgA&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2

Dichten op Fieldstone

Dinsdagochtend waren de ouders van de kinderen uit Grade 1 op Fieldstone uitgenodigd om de voordracht van gedichten bij te wonen. Dit doen ze om de kinderen rustig te laten wennen aan het idee van spreekbeurten / speeches in de komende jaren. Aimée droeg het gedicht I’m a Little Snow Man voor.

I'm a little snow man, round and fat

Here are my mittens, here is my hat

When the sun comes out I melt away

Build me again on a snowy day

Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=gKWf9bOLwgs&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Daarna droegen de kinderen hun valentijnsgedichten voor. Uit Aimée’s voordracht bleek weer dat liefde bij haar door de mond gaat; ze houdt van Isabelle omdat ze snoep van haar krijgt... https://www.youtube.com/watch?v=coujPRYo1EE&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Skieën bij Skyloft

Zoals ik vorige week meldde zijn de skilessen van de familie afgelopen, maar er ligt nog voldoende sneeuw. Wat zeg ik; er lag dit jaar nog niet eerder meer sneeuw. Zoals eerder geschreven kregen we maandag een goede 30cm voor onze kiezen, en ook daarna sneeuwde het nog regelmatig. Bijvoorbeeld op zondag, onze skidag. We gingen dit keer ergens anders skieën, namelijk bij het Skyloft Ski Resort, ongeveer 45 minuten buiten Toronto. http://www.skyloft.com/about-skyloft-ski-resort.html. Er zijn buiten Toronto verschillende skiresorts die interessanter zijn dan het kleine Earl Bales waar we normaal skieën. Maar helaas zijn ze voor een gezin wel vrij duur. Skyloft kost normaal $60 voor een volwassene en $50 voor een kind. Maar gelukkig komen ‘Groupons’ en andere online coupons vaak op het juiste moment met een goede aanbieding. Wij gingen zondag met z’n vieren skiën voor een totaal prijs van $100. Skyloft ligt prachtig in een groot natuurgebied met voor Ontario relatief hoge heuvels genaamd Oak Ridge Moraine. Het heeft een aantal afdalingen, zowel voor beginners (1), half-gevorderden (3) als voor gevorderden (2), allemaal een stuk langer dan in Earl Bales.

Aimée hield het bij de beginners afdaling, maar dat deed ze dan ook vol overgave en best wel hard. Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=flh23E0MYdo. Ook Kevin had het naar z’n zin. https://www.youtube.com/watch?v=ihUvydthht0. Samen hebben we nog wat uitdagendere afdalingen gedaan en dat deed hij prima; snel maar volledig gecontroleerd. Het was een leuke dag, met maar één minpuntje – letterlijk, de temperatuur. Die daalde van ongeveer -10 toen we begonnen om 11 uur, tot -20 rond drie uur; toen was de lol er snel af. In de warme auto hebben we lekker nagenoten van een actieve buitendag in het prachtige, winterse Ontario.

Dromen in de Dreamliner

Ik ervaar op mijn reizen vele verschillende vliegtuigtypes, maar meestal blijft dit toch beperkt tot de bekende vliegtuigtypes Boeing B737’s, B777’s, de Airbussen A320 of de Brazliaanse Embraer jets van Air Canada. Vrijdag had ik vanuit London eindelijk een spectaculaire ervaring. Uiteraard alleen voor nerds spectaculair, jawel ik ben er zoeen. Ik vloog namelijk terug met een nieuwe B787 Dreamliner van Air Canada. Het toestel was slechts twee weken ervoor door de Boeing fabriek afgeleverd.

Van buiten ziet de Dreamliner er niet heel bijzonder uit. Of het moet het enigszins aparte neusje, de vloeiende vleugeleinden of de karteleinden aan het einde van de motoren zijn. Binnen vallen de grotere ramen op. Tijdens de vlucht valt de hangende vorm van de vleugels op. Ook is de druk hoger in de cabine, waardoor je frisser aankomt. Grootste sieraad van dit vliegtuig was echter de business class. Je hebt je eigen ‘mini suite’, een eigen ruimte vanaf het pad naar het raam. Je hebt daardoor direct toegang tot het gangpad, terwijl je vanuit je stoel heerlijk naar buiten kan kijken door de twee grote ramen. Uiteraard kan je stoel helemaal plat tot een comfortabel bedje. Er is een groot tv scherm – dus niet die kleine minischermpjes. En voldoende opberg- en werkruimte. Dit is echt het meest comfortabele mini-kantoor dat je je kan voorstellen. Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=Dm0viGNmOBU&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg. En zo had ik bij de landing een mooi uitzicht over een winters Toronto door de grote ramen. https://www.youtube.com/watch?v=qZdbUYcepYg&index=2&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Basketbaltoernooi

Kevin speelde afgelopen woensdag met het Fieldstone ‘under 10’ basketbal team een toernooi van het SSAF (Small Schools Athletic Federation), zeg maar een sportvereniging van kleine scholen.  De Fieldstone Grizzlies deden het prima; vijf wedstrijden werden ruim gewonnen en slechts eentje werd verloren. Daarmee behaalden ze een derde plaats in het toernooi, gefeliciteerd Kevin en alle andere Grizzlies!

Rats – Scary or Cute?

Kevin heeft komende week weer een spreekbeurt /speech, die dit keer over ratjes gaat. De vraag is, zijn ratjes eng of schattig? Hierbij de notities voor zijn betoog.

Hello, everyone! Today I will be talking about rats, to find out if they are scary animals or cute.

Let’s start with the scary part. When people are very scared of mice or rats, it is called muso-phobia. ‘Muso’ sounds a bit like mouse and ‘phobia’ is fear of something; so muso-phobia is fear of mice or rats. The first doctor to treat a patient with this phobia was Dr. Genna Crosser. Interestingly, she later suffered from this phobia herself. Some of you may also be scared of rats. Maybe because they have a long tail. Can you tell me a few other reasons why people could be scared of rats?
<Fellow students to call out 3-5 reasons in total, for example they can bite, they have sharp nails, they carry diseases, some have spooky red eyes, they run around really fast, etc.>

One reason why people may be scared of rats, is that they once carried a disease called the black plague, which killed millions of people in the 14^th century. The black plague was carried around by fleas living on black rats, which travelled on ships to new destinations. Luckily nowadays the black plague is almost gone and the rats we see here in Canada don’t carry the plague.

Today, there are 2 types of rats. Wild rats (the ones that live outside), and domesticated rats (also called pet rats). Let’s look at some pictures of cute pet rats. <show pictures>
As you can see, pet rats aren’t scary at all. They are really cute and fuzzy.

We have 4 pet rats at home. Their names are Scout, Mikey, Leo, and Sven. We used to also have Jem but he died 2 months ago. Rats usually only live for 2-3 years and Jem was 2 years old.

For those of you who would like to have pet rats, this is what you’ll need: A big cage for them to live in, with toys and hammocks, special rat food and a water bottle. Get at least 2 rats because they need a friend to play and cuddle with while you’re at school or asleep. Then you get to play with them and take care of them.

I hope you will agree with me that rats aren’t scary, but very cute!

En dan toch; heel veel sneeuw

Vorige week spotte ik nog een beetje met “de sneeuwstorm van de eeuw” die in Toronto helemaal niets voorstelde. Maar spotten met koning winter moet je hier niet doen; in de nacht van zondag op maandag kregen we het goed voor onze kiezen. Zaterdagochtend was er nog geen vuiltje aan de lucht. Zondagochtend voorspelde men 10cm. Dat werd, toen het tegen 6 uur ’s avonds ook daadwerkelijk begon te sneeuwen, verhoogd naar 15cm. En zo werden we maandagochtend wakker met het dubbele – een dikke 30 cm. Ik zou die ochtend thuiswerken, maar uiteindelijk “werkten” we allemaal thuis, want de school was ook gesloten. Voor het eerst in de vijf jaar die we hier zijn, dat er sprake was van “ijsvrij”. De kinderen vonden het prima en het zag er ook allemaal erg mooi ‘winter wonderland’-achtig uit. En zo hadden we een rustig en verrassend begin van de week.

Overigens was het maandag ook weer “groundhog day”.  http://lagerweijtjestoronto.blogspot.co.uk/2011/02/groundhog-day-er-is-hoop-ja-maar-das.html. Ondanks de grote laag sneeuw (of misschien dankzij, omdat hij zijn schaduw niet zag dankzij de dikke sneeuwwolken?) voorspelde onze favoriete Wiarton Willie (uit het pitoreske plaatsje Wiarton op de Bruce Peninsula, waar we ooit zijn geweest) dat we een vroege lente gaan krijgen. Hij stond daarin wel alleen, want alle andere bekende groundhogs zagen wel hun eigen schaduw en voorspelden daarmee nog minimaal zes weken winter.

Laatste skilessen

Zondag hadden we alweer de laatste skilessen van het jaar. Het is altijd een serie van vier lessen / weken; na deze week gaan we met z’n allen “vrij” skieen. Helaas was het vandaag koud, de koudste keer tot nu toe. Dat betekent dat de cameraatjes en telefoontjes er al snel mee ophielden (zoals vorige week geschreven houden batterijen niet zo van temperaturen rond de -20c).

Ik legde nog het volgende filmpje van Kevin vast. Een beetje schokkerig, vanwege de snelheid. https://www.youtube.com/watch?v=4M5Os45x8Oo&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Vervolgens zag ik even later Aimée’s klasje naar beneden komen. Let op, dit is weer een kort filmpje, want na 12 seconden zei mijn camera “als jij buiten wilt spelen, prima, maar laat mij maar lekker binnen”. https://www.youtube.com/watch?v=SwbLKQ64Atk&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg

Aimee mag volgende keer dat we les nemen naar Intermediate 1. Kevin en Isabelle hebben allebei Advanced gedaan. Hans deed vorig jaar al Advanced en is klaar. Volgende keer met z’n allen snowboarden leren?

Winter en Kata’s

We hebben weer een koud winterweekje achter de rug. Met ook eindelijk wat sneeuw. Deze viel niet in het begin van de week, toen de “sneeuwstorm van de eeuw” New York en Boston raakte. De storm bereikte ons zelfs helemaal niet en leek ook in de genoemde plaatsen meer op een ‘storm in een glas water’. Wel kregen we circa vijf centimeter op donderdag. De temperaturen bleven wel laag – heel laag zelfs, -20C en soms zelfs nog wat kouder. Desondanks bleef ik rennen, ook van kantoor naar huis, tot afgrijzen van sommige Quark collega’s. Die moeten toch gewend zijn aan een pool-temperatuurtje, toch? In totaal klokte ik in januari met mijn Nike-app 62 renkilometers, een mooi aantal gezien de koude temperaturen.

De kinderen hadden weer karateles, waarbij ze het begin van een Kata met stok (“bo”) leerden. Filmpjes! https://www.youtube.com/watch?v=KieHsrj3jnI&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg, https://www.youtube.com/watch?v=_YfTDyJghoI&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg https://www.youtube.com/watch?v=vx8r0VSojQY

Ook Isabelle had goede sportprestaties; ze haalde als eerste gezinslid afgelopen donderdag de oranje band met karate. En ze coacht nu de rest van ons om deze volgende stap te halen; zaterdagavond gaf ze mij les in de tweede Shotokan Kata, Heian Nidan. Tja dat is nog eens een bijzondere activiteit voor de zaterdagavond. De kinderen lagen na een leuke filmavond toen al in bed. We keken met de kids Big Hero 6, weer een nieuwe film uit de Disney stal http://movies.disney.com/big-hero-6/. Waar door de kids wel een traantje bij weggepinkt werd. Disney, een helemaal goed einde wordt meer op prijs gesteld door de kids en mama’s van deze wereld.