Het zwembadseizoen is geopend!

Afgelopen weekend werd ook het zwembad klaargemaakt voor de zomer. Daar hadden we een professioneel bedrijf voor ingehuurd. Dus hadden we maandagavond een volledig functioneel en afgevuld zwembad. Alleen… koud, nog heel koud. Dat kon de kinderen echter niet tegenhouden; ze zeurden de hele avond of ze erin mochten springen. En als professioneel polar-plunger zei ik toen; ga maar! Nanny Renee was de getuige. Filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=UFwdO5e5t-c en http://www.youtube.com/watch?v=KYyf2786qG4

Twee dagen later werd het nog eens geprobeerd; en met succes! De zwembadverwarmer lijkt te werken. http://www.youtube.com/watch?v=HaDQ68hQnxE&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

Feestweekend

Naast de Stones, werd er dit weekend nog meer gefeest, maar dan met het hele gezin. Op zaterdag bezochten wij de fun fair van Fieldstone school, een buitenfeest van de school. Waar de kinderen zich uiteraard uitstekend vermaakten met springkussens, klim- en glijbanen, schminken en andere kindvriendelijke attracties.

Zondagochtend was het tijd voor Aimée’s verjaardagsfeestje bij Chuck E. Cheese. Haar tweede verjaardaagsfeestje bij deze pizza-muis (nadat Kevin hier ook ooit z’n verjaardag had gevierd). Het blijft een grandioos succes. Jawel, het is heel Noord-Amerikaans en soms behoorlijk cheesy (‘pun intended’), maar de kinderen vinden het helemaal geweldig. De spelletjes, de speeltoestellen, de show met Chuck E., de ticketblaster en de pizzahapjes vallen altijd goed. Filmpjes! Happy Birthday, show met taart. http://www.youtube.com/watch?v=ff-4XRD4x2s en nog een keer Happy Birthday met Chuck E http://www.youtube.com/watch?v=vuJNqITlwqg. Kevin en Aimee mochten beiden in de ticket-blaster http://www.youtube.com/watch?v=wtxkiUWlt-g

In de namiddag hadden we Hans z’n verjaardagsfeestje bij Medieval Times. Hier waren we twee jaar geleden ook al eens geweest. Het is een ridder-dinnershow, met veel optredens, paarden-trucjes, een valken-show en uiteraard riddergevechten. Genoeg voor de kinderen om op het puntje van hun stoel te zitten. 

Rolling Stones in Toronto

Zaterdagavond traden de Rolling Stones op tijdens mijn verjaardagsfeestje in het Air Canade Center. Het kost wat, maar dan heb je ook een live-band!

Alle gekheid op een stokje; ik wist niet wat ik me moest voorstellen bij een optreden van deze ‘oudjes’. Zouden ze plichtmatig een uurtje spelen en vervolgens met hun zakken vol wegrennen van het podium?

Niet bleek minder waar; we waren erg onder de indruk van deze oudjes. Mick Jagger zong nog steeds geweldig; Keith Richard en Ronnie Wood zijn een ijzersterk gitaarduo en good-old Charlie Watts hield de drumpartijen strak. Aangevuld met een aantal uitstekende gastmuzikanten werd er een lekkere show gebracht. En niets plichtmatig spelen; de oudjes hadden er zelf groot plezier in.

Na het intro knalden ze erin met het nummer “Get off of my cloud”. http://www.youtube.com/watch?v=rAx0XpRPEDI&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2

De laatste twee nummers van het toegift waren “Jumpin’ Jack Flash”. http://www.youtube.com/watch?v=zHHPGDOr0Sc&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

En uiteraard “Satisfaction”.

http://www.youtube.com/watch?v=SLsBIVUwKGM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

Opa’s Stones, You Rock!

Dierentuinen en jungles

Het weer in Toronto in mei is behoorlijk onrustig. Hoge temperaturen worden afwisseld met wat dipjes (afgelopen donderdag en vrijdag met temperaturen rond twaalf graden). En als het regent (gelukkig vaak ’s avonds en ’s nachts) dat regent het hard. Het gevolg; Toronto is omgetoverd in een groene jungle. “The city in the park” doet zijn naam eer aan. Alles staat volop in bloei en het is heerlijk groen. Even van genieten voordat de droogte van de zomer toeslaat.

Grappig is dat we afgelopen week vanuit de natuur terugkeerden in de stad, maar dat we eigenlijk hier meer wildleven in onze tuin zien dan in cottage country. We hadden al onze vogeltjes, eekhoorntjes en wasbeertjes. Die zijn nu uitgebreid met grondeekhoortjes (chipmunks) in de achtertuin en twee konijntjes in de voortuin. Jawel twee konijntjes, dus we zullen binnenkort wel een complete konijnen-boerderij hebben.

Weekje verjaardagen en ziekenhuizen

Tja, wat moeten we vertellen over de gestoorde week die we hebben gehad? Afgelopen maandag was het een vrije dag met prachtig warm zomerweer; wij moesten echter helaas naar het ziekenhuis, omdat Nel een lichte beroerte had gehad. Isabelle is daar tot half drie ’s nachts gebleven; Nel was inmiddels opgenomen. En zo bracht Isabelle ook dinsdag en woensdag de hele dag in het ziekenhuis door. Woensdagochtend vierden we uiteraard wel Aimee’s verjaardag hier met een taartje, kaarsjes en kadootjes. De dag ervoor had ik verjaardagsboodschappen gedaan en Isabelle met Oma Dicky het huis versierd.

Donderdag was het mijn verjaardag. En mijn beurt om de honeurs waar te nemen in het ziekenhuis. Nadat een MRI bevestigde dat het een lichte beroerte was geweest en niet nog ergere dingen als hersentumoren, mocht Nel met ons mee naar huis. Zodoende konden Isabelle en ik mijn verjaardag toch nog even vieren met een etentje bij één van de beste steakhouses in Noord-Amerika, Ruth’s Chris. http://www.ruthschris.com. En konden we het vrijdag weer eens met z’n allen vieren met Sushi en Aziatische tapas bij Spring Sushi op het altijd gezellige en drukke Dundas-plein midden in de stad. http://springsushi.com/

Ferris provincial park

Zondag was het bewolkt en begonnen we dag met een bezoekje aan Ferris Provincial park. http://www.friendsofferris.ca. Dit park ligt aan de Crowe river, net onder het plaatsje Campbell. Een van de attracties van het park is de Ranney Gorge Suspension bridge, een hangbrug over de kloof en rivier.  Vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht over de Ranney falls, een aardige waterval in de Crowe river.

De dag ervoor vingen we dus 41 vissen, waarvan hier het bewijs is. http://www.youtube.com/watch?v=CBg5KfFLYjk&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2

We hebben maar een klein stukje eruitgeknipt, want anders werd het een hele lange video. Maar jawel het telt echt op tot 41. http://www.youtube.com/watch?v=C-F5AmC1cXM&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

De middag werd weer in de tuin en aan het meer doorgebracht. Het aantal vissen van de dag ervoor werd niet gehaald, maar toch slaagden we erin om 24 vissen te vangen, die na geteld te zijn weer verder mochten zwemmen. Daarnaast zagen we voor de tweede keer dit weekend een waterslang voorbij komen en konden we genieten van drie ganzenfamilie’s, inclusief kleintjes.

Kevin was die dag bijzonder creatief en had een eigen “show” voorbereid, inclusief een zelf geschreven liedje. Aimée was de presentatrice.

We hadden de marshmallows van het kampvuur best wel weer verdiend!

Cottage weekend bij Seymour lake

Met de komst van de zomer is het ook weer cottage tijd in Canada. Afgelopen weekend van het eerste lange zomerse weekend, met op Maandag een vrije dag dankzij Victoria day.

Dit keer huurden we een cottage aan Seymour lake. Dit ligt in het Noord-Oosten, voorbij Rice Lake (waar we reeds twee keer waren) en net in het gebied wat de Kawartha's heet. Vorig jaar huurden we dit weekend een prachtige cottage wat verder in de Kawartha's lag.

Seymour lake ligt aan de de Trent-Severn waterway, een oude vaarroute over verschillende rivieren en meren, verbonden met diverse sluisjes. http://www.trentsevern.com. Het ligt niet helemaal in de middle of nowhere, want kleine dorpjes als Havelock en Campbellford liggen in de buurt. We hebben hier een ruime cottage met een grote speeltuin aan het bijzonder ondiepe meer. Het is een paradijs voor de kids; met boomhut, glijbaan en schommel in een boom, zandbak, visstijger en waterfiets. http://www.cottagesincanada.com/morningglory2

Het meer is voor het grootste gedeelte erg ondiep - maximaal water tot aan mijn knieen. Ik dacht dus een teleurstelling voor de kinderen, want met name Kevin is een enthousiaste  visser geworden. Verkeerd gedacht, want zaterdag vingen we in totaal 41 vissen. Meest gevangen visje is een groen-geel baarsje, Sunfish genoemd, waaronder twee verschillende soorten vallen; de Bluegill en de Pumpkinseed. http://www.mnr.gov.on.ca/en/Business/LetsFish/2ColumnSubPage/STEL02_165685.html

We brachten ook nog een bezoekje aan de Healey falls aan het einde van het meer. Niet heel erg indrukwekkend, omdat ze voor waterkracht ingedamd zijn. Een stuk oorspronkelijker is het nabij gelegen Crowe bridge conservation area, een prachtig stukje natuur aan de Crowe River, een heldere stevig stromende rivier met enkele kleine watervalletjes. Hier picknickten we en ik kon het niet laten om even in het koude water te duiken. http://www.crowevalley.com/conservationcrowebridge.html

De dag werd traditiegetrouw afgesloten met barbeque en kampvuur, dit keer opgevrolijkt met vuurwerk uit mijn voor 10 dollar aangeschafte "funpakket". Voor Kevin het absolute hoogtepunt van een geweldige dag.

Hockey-spektakel

Vorige week schreef ik over de Maple Leafs, die voor het eerst in negen jaar in de play-offs speelden tegen Boston, zeg maar het Real Madrid van hockey. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2013/05/maple-leafs-in-de-play-offs.html. Wie vier wedstrijden wint, gaat door (best of seven). De Maple Leafs kwamen in wedstrijden met 1-3 achter, dus het was voorbij. Min of meer. Maar opeens kwamen ze spectaculair terug. Ze wonnen weer in Boston en afgelopen zondag wonnen ze hun eerste play-offs wedstrijd in het thuis-stadion in negen jaar. Met 3-3 reisden ze maandag af naar Boston. En het ging fantastisch. Ze kwamen met maar liefst 4-1 voor te staan in de wedstrijd… voordat ze in de laatste 10 minuten instortten. Het werd net voor het einde 4-4 en Boston scoorde in de sudden-death verlenging. Toronto is een illusie armer en een ervaring / kater rijker. Maar hoe spannend kan hockey zijn… Isabelle en ik zaten gekluisterd aan de televisie. Jawel, we worden langzaam maar zeker allemaal Canadezen.

Enige troost; doordat zowel Toronto en Montreal (het andere populaire team op kantoor) verloren in de play-offs, won ik de hockey-pool op het werk. Ik weet alleen niet of ik me daarmee geliefd heb gemaakt…

Mannen-zomerboodschappen

Zaterdagochtend deden de kinderen weer mee aan een straat garage-sale. De omzet was ook dit keer maar een paar dollar, maar ze waren er blij mee en ik ruimde in die tijd de garage op. En begon met dingen klaar te zetten voor ons eerste cottage weekend van dit jaar, volgende week.

’s Middag ging ik op shopping-spree voor mannen. Als eerste bezocht ik de LCBO, de staats-alcohol winkel. Daar dreigt een arbeidsconflict te gaan leiden tot een staking… complete drooglegging ligt de Canadees in het verschiet. Oeps, dan maar Hamsteren… http://www.thestar.com/news/canada/2013/05/10/liquor_store_advises_to_stock_up_before_victoria_day_weekend.html. Na wijn en bier ingeslagen te hebben voor de hopelijk lange cottage-zomer, bezocht ik een vuurwerkwinkel. Jawel, in Toronto is de verkoop van bier en wijn gelimiteerd tot staatswinkels, maar de verkoop van vuurwerk is het hele jaar door zo vrij als het maar kan zijn. http://www.kaboomfireworks.com/info.html. De vuurwerkwinkel stuntte met de verkoop van een “fun-pakket”van $33 voor $9,95. Met twee pakketjes onder mijn arm liep ik de winkel weer uit.

Volgende stop was de Costco, waar ik steaks insloeg voor heel veel barbeques. Ook kocht ik een gevulde plantenbak voor Isabelle’s moederdag en een sportcamera voor mezelf, alvast als verjaardagskado. Ik heb de laatste maanden wat pech gehad met mijn kleine cameraatjes; mijn waterdichte camera bleek in Jamaica waterdicht, totdat ik ging snorkelen met de batterijklep open… niet zo slim. En in Las Vegas stuiterde een andere cameraatje van me kapot.

Na de Costco bezocht ik Home Outfitters om twee tuin-ligstoelen te kopen. We hadden nog één ligbedje, maar tijdens de eerste werkzaamheden in de tuin bleek deze de verhuizing niet te hebben overleefd.

Laatste stap van de dag was de ultieme mannenwinkel Canadian Tire. Ik kocht er een prachtige Disney-Tinkerbell hengel voor Aimee en zand voor de zandbak – zo is er zelfs in een mannenwinkel wat voor de kids te halen.

Zo, de zomer kan dus beginnen. Dat deed het helaas niet dit weekend; het weer blijft in Canada onvoorspelbaar. Zondag daalde de temperatuur tot acht graden… met hagel. Doe ff normaal joh!

De Marathon

Vaak schrijf ik als filmliefhebber over goede films. Soms kan ik het niet laten een slechte film de grond in te stampen. Maar meestal kijken we internationale films; ik ben nooit een fan geweest van Nederlandse films. Ik moet nu toch echter een uitzondering maken; vrijdagavond hebben we  genoten van de film De Marathon. Met name omdat deze zich in Rotterdam afspeelt, met prachtige Rotterdamse typetjes en de nodige Rotterdamse humor. Vooral het bezoekje aan “020” is hilarisch, kijken dus! http://www.marathondefilm.nl/index.html.

San Francisco & Seattle

Afgelopen week werd er weer een weekje gereisd. Op dinsdag vloog ik naar San Francisco, om in de namiddag twee klanten (distributiepartners) te bezoeken. Een van de partners is gevestigd in het spectaculaire Presidio; http://en.wikipedia.org/wiki/Presidio_of_San_Francisco, een historische militaire basis dichtbij de Golden Gate brug. Nu zijn een park en kantoren gevestigd in de oude opgeknapte militaire gebouwen. Een van de bedrijven, dat zich hier heeft gevestigd, is Lucas Films, de makers van Star Wars. Die voor één van hun gebouwen een kleine maar mooie Yoda-fontein hebben gebouwd; een fotomomentje dat ik niet kon weigeren, zelfs niet op een werkdag. Een ander  fotomomentje, is de Golden Gate brug zelf. Ook had ik deze eerder gezien, hij blijft spectaculair groot. Bovendien geven de zeemist-flarden, die langs de brug zweven, altijd extra karakter.

Woensdagmiddag vloog ik door naar Seattle; zo’n 1,5 uur vliegen noordelijker. Seattle is een leuke dynamische stad, maar heeft nogal een “Nederlands” klimaat. Maar woensdag en donderdag was het eens prachtig weer, zodat je een geweldig uitzicht hebt vanuit de stad naar de impostante vulkaan Mount Rainier. http://en.wikipedia.org/wiki/Mount_Rainier. Het waren twee nuttige dagen in Seattle; niet alleen werd het budget voor 2014 gepresenteerd, ook had ik interessante gesprekken over mijn toekomst, maar daarover later meer.

Quark is verhuisd

Afgelopen week verhuisden we met het werk naar een nieuw pand. Na vijf jaar was het oude kantoor oud, klein en niet langer toerijkend geworden. 1.5 kilometer noordelijker, dus dichterbij huis, vonden we een geweldig nieuw kantoor. De hele bovenverdieping van een groot, ruim, redelijk modern gebouw, met dakterras met uitzicht op de stad. Duur? Welnee, voor 50% meer ruimte betalen we minder huur dan voorheen. Goede deal!

Maandagochtend wandelde ik naar het nieuwe kantoor vanaf Mount Pleasant, waar Isabelle me afzette. Ik liep het stuk in een half uur. Terug rende ik van werk naar huis in 25 minuten.

Maple Leafs in de Play offs

Het ijshockeyvirus in Toronto heeft een voorlopig hoogtepunt bereikt. Want voor het eerst in 9 jaar hebben ze de playoffs voor de Stanley cup bereikt http://en.wikipedia.org/wiki/Stanley_Cup.

Dat hebben nog 15 andere teams, dus de winst is nog ver weg. Anders dan bij ons met voetbal, gaan de playoffs tussen teams over zeven wedstrijden. Of totdat één team vier wedstrijden gewonnen heeft.

Helaas moeten de Leafs tegen de Boston Bruins, in 2011 nog winnaars van de cup. De eerste wedstijd vorige week woensdag ging dan ook kansloos met 4-1 verloren. Maar zaterdag verraste de Leafs; ze wonnen met 2-4 in Boston. Maandag was de eerste play-offs wedstrijd in negen jaar in Toronto; de Leafs werden echter met 5-2 door de Bruins ingemaakt. Woensdag volgde de volgende teleurstelling; want na een 2-0 voorsprong werd er met 3-4 verloren in de verlenging.

Hopelijk kunnen de Leafs nog voor wat succes zorgen, want de frustraties over het gebrek aan hockey-succes zit diep bij de Torontonians. Waar in andere Noord-Amerikaanse steden hockey met andere sporten zoals basketbal, American football en baseball moet concurreren, is het hier met grote afstand sport nummer één. De Leafs hebben één van de grootste hockey-tempels (Air Canada Center), die altijd helemaal uitverkocht is tegen de gekste prijzen (de Rolling Stones zijn er een koopje bij). En toch is het succes zo lang uitgebleven. Go Leafs Go!

Portugese feestjes en Powerboaten

Zaterdag was een heerlijke rustige zomerdag. Ik besloot de eerste keer dit jaar het gras te maaien. Aan de overkant was er een content sale (= hele inhoud van het huis is te koop, nadat het huis is verkocht). Dat trok veel mensen. En Kevin profiteerde ervan door limonade en ijskoud water te verkopen. De dagopbrengst; 9 dollar. Lekker verdienen voor een jochie van 7.

Tegen de avond waren we weer eens uitgenodigd voor een bijzonder kinderfeestje voor het hele gezin. Niet zo spectaculair als het kinderfeestje van Leo en Peter van vorig jaar http://www.lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2012/05/feestweekend.html, maar toch.

Juliana uit Aimee’s klas was namelijk jarig. Ze komt uit een Portugese familie, dus kwamen we voor het eerst in het Portugese gedeelte van Toronto. Het feest was in een buurtcentrum, met springkussen, googelaar, muziek, suikerspin- en popcorn-tentjes. En lekker Portugees eten.

Ook de papa’s en mama’s mochten een spelletje meespelen, ook al deed ik dat niet zo succesvol. http://www.youtube.com/watch?v=AjK0FWpMrMA&feature=em-upload_owner

Zondagmiddag ging ik met Kevin twee uurtjes powerboaten. Ik had een tijdje geleden een Groupon bon gekocht om dit twee uur voor de prijs van één uur te doen. Het zijn kleine snelle motorbootjes, waarmee je Lake Ontario op kan. http://www.harbourfrontcentre.com/boating. Zondag was het de mooiste dag van het jaar tot nu toe; dik twintig graden, blauwe lucht en zonnig. Het uitzicht van het meer op de skyline van de stad was geweldig. En we hadden ook genoeg tijd om de Toronto Islands te verkennen; een prachtig stukje natuur, zo dichtbij het stadcentrum. Het was een leuk vader-zoon momentje, zeker toen kevin het stuur overnam en ik achter hem ging zitten.

’s Avonds hadden we de tweede barbecue van het jaar in de tuin, waarbij we dit keer ook buiten konden eten. Heerlijk, zomer!

Avondje Canada’s Wonderland

Wat een feestweken hebben we hier de laatste tijd. Na een lang weekend Las Vegas, hadden we dinsdag het voorjaarsconcert op Fieldstone. Het weekend zou een rustig weekend worden zonder bijzondere dingen, maar op donderdagmiddag textte Isabelle dat ze vier kaartjes had gewonnen voor een speciale VIP namiddag/avond in Canada’s Wonderland. Ze had voor $20 kaartjes gekocht voor een lotterij voor het goede doel, en daarmee kaartjes gewonnen die het tienvoudige waard zijn. Goed gedaan Bellie!

In ons eerste jaar in Toronto hadden we een jaarkaart voor het enorme pretpark Canada’s Wonderland. https://www.canadaswonderland.com/. We hadden toen kaartjes van het Sawadee team gehad, die we later voor een paar tientjes konden upgraden naar een jaarkaart. We hebben het toen veel bezocht, zodat we vorig jaar het niet misten toen we het een jaartje oversloegen.

Vrijdagmiddag stonden Isabelle en ik om half vier op school om de kinderen op te halen. Toen we een klein uurtje later in het park rondwandelden, hadden we dit zo goed als voor ons zelf. A.s. zondag gaat het park pas officieel open. Deze vrijdagmiddag/avond was dus alleen voor speciale groepen. Zoals geschreven in het vorige stukje, is het zomer in Toronto. Dus onder een heerlijk zonnetje konden we van het park genieten. De kinderen zijn een stuk groter; Aimee kan nu in alle attracties waar Kevin twee jaar geleden ik mocht. En Kevin kan in 90% van de attracties; alleen de mega-thrills zoals  Leviathan en Bemoth  zijn nog uitgesloten.

Tot vijf uur hadden we het kleine gedeelte International Festival voor ons zelf. In Internatonal Festival gingen we als eerste met z’n allen in de Thunder run, een kopie-poging van het beroemde mijnwerkerstreintje uit Disney. Helaas voor Aimee; zij kan dit soort attracties nog steeds niet waarderen; voor haar blijft het voorlopig bij de kleinekindergedeelten Planet Snoopy en Kidzville. Kevin maakte echter maar al te graag gebruik van dat hij deze winter goed gegroeid is, hij mocht daardoor in veel meer attracties. Hij ging voor het eerst met mij in de hangende achtbaan Vortex. Twee keer zelfs, voordat Isabelle mijn plek innam voor een derde ritje met Kevin. Kevin en ik gingen nog in The Fly en met Isabelle ging hij nog lekker draaien in de Klockwerks. Om half zes ging het hele park open en ging Isabelle met Aimee Planet Snoopy in. Ik ging met Kevin via Boo Blasters (schieten op spookjes in het spookhuis) via The Bat (achtbaan die door een looping en kurkertrekker gaat, om vervolgens hetzelfde achteruit nog een keer te doen), de Wild Beast (grote houten achtbaan) naar de Dragon Fire. De laatste ziet er wat klein uit naast de enorme Leviathan, maar gaat door twee loopings en twee kurkertrekkers. De Python van de Efteling is er een baby bij.

Even over zessen kregen we eten aangeboden als onderdeel van de gewonnen kaartjes. Het was niets hoogstaands – hot dogs, hamburgers, coleslaw / salade en taart, maar je hoorde onze kids niet klagen…

Om zeven uur begon er een theatershow waardoor onze buikjes even wat rust kregen. De show was een beetje gemixt; er waren wat saaie stukjes waarin de sponsoren werden bedankt. Maar ook googelaars, en clowns. Al snel stonden onze kids op het podium te dansen, waarbij ze ook  nog een DVD als kadootje kregen van een clown. http://www.youtube.com/watch?v=ryrhO4mrqE0

Kevin was deze avond ons podiumbeest, want even later stond hij als vrijwilliger weer op het podium tijdens een googelshow. http://www.youtube.com/watch?v=T_F7H32Fjy0&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=2

De show werd afgesloten door de opzwepende dansgroep Bounce, die tijdens het dansen T-shirts uitdeelden aan kinderen die goed meedansten. http://bounceentertainment.ca/home.html. Alle kids gingen helemaal uit hun dag op de opzwepende beats… en kijk eens Kevin weer. We noemden Aimee ons feestbeest, maar vandaag won ons mannetje de prijs voor grootste party animal. http://www.youtube.com/watch?v=TYUbr5mdkUs&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

Kevin had dus de dag van zijn leven en vroeg nog om een attractie, terwijl bij Aimee de lichtjes bijna uitgingen. We gingen met z’n allen de Action Zone in, een gedeelte dat we de afgelopen jaren nog meden, omdat de kinderen er nergens in konden. Maar Kevin mocht nu bijvoorbeeld in de Mighty Canadian Minebuster, een enorme lange en grote houten achtbaan. Dat deed hij in eerste instantie met Isabelle, maar toen leek Aimee ook weer even wat energie opgeladen te hebben. Ze wilde ook nog een laatste attractie; dat werd een paar ritjes in de antieke draaimolen in Action Zone met Isabelle, terwijl ik met Kevin nog een keer in de Minebuster ging. Daarna sloten Kevin en ik de geweldige avond af met een ritje in de Backlot Stunt Coaster. Een verrassende achtbaan, want je ziet niet wat er gaat gebeuren en hij lijkt wat mat. Dat lijkt, want je wordt eerst met je wagentje ‘afgeschoten’ en wordt keihard door heel veel bochten gedrukt, voordat je helemaal tot stilstand komt. Daarna wordt je opnieuw afgeschoten, maar nu de grond in, in het donker. Een goede afsluiter van de dag. In die paar uurtjes deden we meer attracties dan je normaal op een drukke zomerdag zou kunnen doen, omdat er geen wachtrijen stonden op deze speciale dag. En Kevin mocht zich tot Lagerweij-achtbaankoning en -feestbeest van de dag kronen.

Zomer!

Sinds exact 1 mei is het zomer in Toronto. Mijn definitie van zomer dan; dat je zonder jas ’s ochtends en ’s avonds buiten kan lopen. De temperaturen lopen nog niet heel hoog op (zo rond de twintig graden), maar het is lekker, zeker met een zonnetje. Eindelijk!

Met een beetje geluk kunnen we nu gaan genieten van de Canadese zomer. Tot en met eind september zou het lekker moeten zijn en met een beetje geluk is ook oktober, in de vorm van een ‘Indian Summer’, prima uit te houden. Mijn minst favoriete maanden in Toronto zijn November en April; over het algemeen koud, regenachtig, grijs en grauw. Geef mij maar zomer. Of als tweede keus; echte winter!  Isabelle was dit jaar niet zo blij met de winter, omdat zij een aantal keer grote lagen sneeuw stond weg te scheppen terwijl ik op reis was voor het werk. De volgende winter besteden we het sneeuw-schuiven zeker uit.

Opvallend hier blijven de korte seizoensovergangen; begin april hadden we nog sneeuw en winterjassen, eind april is het lekker en kan je zonder jas naar buiten.

Spring concert op Fieldstone

Zondag waren we weer terug in Toronto, met dinsdagavond het volgende hoogtepunt; het voorjaarsconcert van Fieldstone School. Helaas stonden we bij het kijken voor beide kindjes aan de verkeerde kant van het podium, want wij stonden links en onze kids stonden rechts.

Als eerste was de kleuterklas aan de beurt. Zij begonnen met het liedje “Ducks on Water”. Aimee is het vierde kindje van rechts; het uiteraard mooiste, blonde meisje met de rode haarband en bloem in het haar. https://www.youtube.com/watch?v=avIQTzJ9w10

Vervolgens zongen en dansten ze het liedse “Dos a Dos” (Frans voor ‘rug aan rug’staan). https://www.youtube.com/watch?v=nFTf7gtrvFY.

Volgende liedje had de vreemde naam “Supercalifragilisticexpialdocious”. https://www.youtube.com/watch?v=DVx8b6gaSuo

En dit liedje kwam terug in een vorm van een toegift
https://www.youtube.com/watch?v=d2E5qeUriCo

OK, na de kleuterklasen en Grade 1 was het vervolgens de beurt aan Grade 2 met Kevin. Met Kevin hadden we nog minder geluk; Hij staat als derde van rechts, meestal verborgen achter een groot meisje.

Ze begonnen met de “May Song”en “Allegro” https://www.youtube.com/watch?v=Np-erbO0--s

En daarna volgde… dat klinkt bekend!? Jawel “Star Wars theme”! https://www.youtube.com/watch?v=w-flJwjXdko

Er werd ook gezongen, namelijk “Funicili Funicula”. In twee gedeelten opgenomen, omdat mijn telefoongeheugen vol was. https://www.youtube.com/watch?v=IOBddr9iIs4&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

https://www.youtube.com/watch?v=7KM1J88D348

Een overzichtje van foto’s van deze avond vind je op; http://www.fieldstonedayschool.org/UploadedFiles/ARTSNIGHT.pdf
Aimee zie je op de tweede rij foto’s; rechtse foto.
Kevin zie je een beetje op de vierde rij foto’s; op de linker foto staat hij helemaal rechts.

Las Vegas met kids; rode woestijnen en indrukwekkende shows

Zaterdag werd de enige dag dat we met z’n vieren op stap konden. Isabelle en ik besloten  eerst onze voorliefde voor woestijnen door te zetten; we reden Las Vegas uit naar Red Rock Canyon Conservation Area. http://www.redrockcanyonlv.org/

Daar maakten we eerst de scenic drive door het geweldige woestijnlandschap, voordat we een wandeling maakten van een uurtje. De natte maanden januari tot en met maart liggen net achter ons, dus stond de woestijn volop in bloei, met verbazend veel bloemen, in allerlei kleuren en vormen. Tijdens onze wandeling zagen we nog prehistorische rotstekeneingen en een kleine natuurlijke waterbron – middenin het droge landschap.

Onderweg terug naar het hotel brachten we een bezoek aan de premium factory outlets, waar voor iedereen wat kochten. Voor Aimée waren dat schoentjes met (kleine) hoge hakjes. Iets wat ze al langer wilde heben. Ik had ook een paar schoenen; Kevin slippers en t-shirts en Isabelle een spijkerbroek en een shirtje.

‘s Avonds hadden we de grote finale van ons Las Vegas weekend. Eerst brachten we een bezoek aan het uitgebreide buffet van Treasure Island.  http://www.treasureisland.com/restaurants/the_buffet.php
Om daarna naar de Cirque Du Soleil show “Mystere” te gaan in datzelfde hotel. http://www.cirquedusoleil.com/en/shows/mystere/default.aspx. Wat ik me nooit had gerealiseerd, is dat Cirque Du Soleil Canadees is. En iemand op mijn werk kende weer iemand bij Cirque Du Soleil, dus kregen we voor de helft van de prijs zitplaatsen helemaal vooraan. Het was voor de kinderen hun eerste “grote mensen show” en het werd een geweldig success. Kevin kwam niet meer bij van de “Oooohhhs”, de “Wowwwws”  en de “Aaaahhhhs”. En lachte het hardst van de hele zaal om de grappen in de show. En ook Aimée vond het prachtig, ondanks dat ze op het einde moest vechten tegen haar steeds zwaar wordende oogleden...

Las Vegas met kids; haaien en vulkanen

Vrijdag begonnen we weer met zwemmen, waar Aimée wederom heel trots haar zwemkunsten liet zien. En ook aan mij vroeg of ik nu “proud” op haar ben. Lieve schat, dat ben ik altijd.

Na het zwemmen mocht Kevin een attractie uitzoeken en dat werd het Sharkreef Acquarium van het Mandalay Bay hotel. Een groot acquarium wat met name in het teken staat van de vele haaien. Die inderdaad overal – naast, boven en onder je – voorbij zwemmen.  Er was ook een aaibak, waar je onder begeleiding roggen mocht aanraken. Iets wat Kevin helemaal geweldig vond en Aimee een beetje eng.

Ook vond Aimée opeens het grote haaien acquarium eng. Ik vroeg haar waarom – de haaien konden toch niet bij ons? Nee maar er waren ook zaaghaaien (klopt, die had ik net aangewezen), en als die nu eens hun zaag zouden gebruiken om door de muren en het glas te breken? http://www.youtube.com/watch?v=H0FXg3X7VRg&list=UUvlTmnh1DMZBNL6jUBclWqg&index=1

Volgende attractie mocht Aimee kiezen en dat werd, hoe verrassend met onze “snoeperd”, M&M’s World. Via het MGM hotel liepen we erheen. Het MGM stond bekend om haar leeuwen – maar die zijn anderhalf jaar geleden verwijderd uit het hotel.

Bij M&M’s World keken we een 3D film, gingen we op de foto met een M’tje en werd er uiteraard M&M’s geschept. Toen we daarmee klaar waren, kregen we bericht van Isabelle dat ze klaar was met haar trade show (beurs). Even tegen vieren was ze bij ons. Waar de kinderen weer kozen om met z’n allen te zwemmen. Daarna gingen we op pad om te eten. Via ticket discounter Tix4Tonight  http://www.tix4tonight.com hadden we voor de helft van de prijs een etentje bij een Braziliaans steakhouse geboekt. http://pampasteakhouse.com.  Zelfde principe als bij ons in Toronto; er komt voortdurend personeel langs de tafel met het heerlijkste gegrilde vlees aan grote spiezen.

Tijdens het eten viel Aimee bijna om van vermoeidheid. Ze was op, na alle zwemkunsten en de indrukken van de dag. Isabelle ging met haar terug naar het hotel; ik ging met Kevin nog even door om de spectaculaire maar korte vulkanenshow bij de Mirage te bekijken. En onderweg kwamen we langs de piratenshow, die we ook nog een keer meepikten, maar nu in de donker, zodat het vuur en het vuurwerk beter tot hun recht kwamen.