Over Japanners, winterfeestjes en schaatsen in de haven

Time flies when you are having fun. Het is zondagavond en ik heb geen idee waar de tijd dit weekend is gebleven. Het is omgevlogen.

Er was dus genoeg te schrijven over het weer afgelopen week. Vraag is of we de winter al zat zijn. Nou, eigenlijk niet. Ja ik kijk uit naar de zomer in Toronto, maar tot nu toe heeft de winter ook genoeg aantrekkelijks. Het besneeuwde landschap is erg mooi en de extremen van het weer zijn eigenlijk wel grappig om mee te maken. Nu ben ik blij dat we een weekje aan dit weer konden ontsnappen door de Caribbean op te zoeken. Maar echt last van de “winter blues” heb ik nog niet. Leuk is dat er juist heel veel activiteiten georganiseerd worden in de winter in Toronto. Wellicht zwaar gesubsidieerd, om de mensen toch uit hun huizen te jagen. Want Hollanders onder ons, veel activiteiten zijn GRATIS.

Vrijdag werd het ons meteen duidelijk hoe blij we mogen zijn met nanny-oma Renee. Ze was namelijk (net als zoveel mensen hier) ziek, dus moesten we het opeens weer zelf redden. Ik ging snel Kevin ophalen en isabelle Aimée. Kevin en ik stonden voor zijn school weer te wachten op de vrouwen (soms missen we een 2^e auto).  Eenmaal in de auto bracht verwend nest Aimée ons op een goed plannetje: “Ikke wille in lestaulantje ete”.  Isabelle en ik keken elkaar aan met een blik, heb jij zin om te koken? En zonder er lang over te praten werd koers gezet naar de Japanner. Deze zit naast het Mongoolse gril restaurant (http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/01/alle-hens-aan-dek.html) van vorige week. http://www.dine.to/memoriesofjapan. Het werd een gezellige en lekkere avond. Het eten  was goed en de kinderen werden uitstekend vermaakt door het showtje van de kok aan de grilplaat tafel. Een filmpje staat op het blog; meer filmpjes kan je vinden onder  http://www.youtube.com/hanslagerweij1972#p/u O ja en weer voor de Hollanders. Een tepanyaki menu met voorgerecht, soep, garnalen, kip, steak en ijs na voor onder de $20 is natuurlijk een koopje.

Zaterdag gingen we kijken bij een winterfestival. We gaan over twee weken naar het grote en bekende festival van Ottawa, maar ook in Toronto bij ons in de buurt in Downsview park hadden ze een mini-festival. http://www.downsviewpark.ca/eng/index.shtml. Downsview is een mooi voorbeeld van het herinrichten van een groot stuk industrieel terrein in een stad. Het was ooit een groot industrie- en militair terrein rondom het downsview vliegveld. http://en.wikipedia.org/wiki/Toronto/Downsview_Airport. Naast de plek van  grote vliegtuigfabrieken was het ook een militaire basis. Nu is het praktisch gesloten, ook al staan er nog steeds de fabrieken van Bombardier en zij zijn dan ook de enige die nog (test)vluchten van het vliegveld mogen maken. Dit gebeurt zelden, maar als ze vliegen komen ze spectaculair laag over ons wijkje. Het vliegveld is ook de locatie van het kleine luchtvaartmuseum dat we enkele maanden geleden bezochten.  http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2010/11/verjaardagsfeest-met-slangen.html

Maar goed, op deze plek proberen ze dus nu een stadspark te ontwikkelen en daar hadden ze  een winterfestivalletje. Helaas erg klein van opzet en door het relatief goede weer kwamen veel mensen aanzettten. De kids konden genieten van een springkussen, een ijsglijbaan, ijs-sculpturen, sneeuw & ijsspelletjes en een ijs-doolhof. ’s Avond begon het weer te sneeuwen en viel er weer 15cm.

Zondag gingen we schaatsen bij de havenkant. Ja daar bij de havenkant. Hier heeft een melk-merk een mooi ijsbaantje aangelegd, met zitjes en houtkacheltjes om je op te warmen. En aan de ene kant een mooi uitzicht over het meer Ontario, aan de andere kant een mooit uitzicht over “downtown”.  Het dooide vandaag een graadje, voor het eerst sinds lange tijd.  Zouden Wiarton Willie, Shubenacadie Sam en  Punxsutawney Phil dan toch gelijk krijgen? http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/groundhog-day-er-is-hoop-ja-maar-das.html