En zo kwamen we vanuit de jungle in Costa Rica naar de jungle in Canada. We
konden namelijk het gevoel even vasthouden; het was ongeveer net zo warm, bewolkt
en soms benauwd. Het lange weekend (maandag was labour day, een vrije dag) gaf een extra lang vakantiegevoel. De
krekels in onze tuin maakten bijna net zo’n takkenherrie als hun broeders in
het zuiden. En door de vochtige warme zomer is onze tuin ook veranderd in een
regenwoud. En dieren? Ons voortuinkonijn was weer even terug; en verder zagen
we naast de bekende chipmunks ook veldmuisjes. En in de nacht van zondag op
maandag werden Isabelle en ik tot twee keer toe wakker van een hoog schreeuwend
geluid uit onze tuin. Het leek op een aap maar was waarschijnlijk onze wasbeer;
want de volgende ochtend vonden we onze vogelvoerdertjes weer opengebroken op de grond liggen. Tot groot
plezier van de chipmunks en de veldmuisjes die zo van de grond konden eten.
Het was tijd om de jungle terug te kappen tot een nette stadstuin. Dus
gingen Isabelle en ik dit weekend gewapend met snoeischaren tekeer in onze
tuin. We haalden in totaal 17 zakken met tuinafval uit de tuin. En de
temperatuur liep maandagnacht voor het eerst sinds maanden weer behoorlijk
terug. Het eind evan de jungletijd lijkt ook in Toronto aangebroken.
Maandagmiddag gingen Aimee en ik nog even kijken bij de vliegshow boven
lake Ontario. http://cias.org. Met als hoogtepunt The Snowbirds, het stunteam van de
Candese luchtmacht. Verrassend genoeg dat juist zij meewilde, maar wellicht was
het meer vanwege het ijsje; ze had binnen enkele minuten al de ijsjeskraam
gespot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten