Donderdag maakten
we wederom met ATVs en Gators een lange trip naar de noordkant
van het eiland, langs de beroemde (en voor veel poolontdekkers beruchte)
Noordwest Passage. We zagen walvis-skeletten en overblijfselen van kleine
nederzettingen die 800 jaar oud zijn. Ongeloofelijk dat hier toen al mensen
woonden, in dit gebied waar het slechts enkele weken per jaar redelijk uit te
houden is.
Aan het einde van
de trip maakten we een behoorlijke klim naar een bergrug. Het was een zware
klim, soms met bijzonder stijle stukken, maar het uitzicht op de Noordwest Passage
was indrukwekkend. We zagen dat deze noordelijke verbinding met het oosten net
aan het openbreken is. Om daarna binnen een paar weken weer volledig dicht te
vriezen.
Vrijdag was het
alweer de laatste dag. We maakten ’s ochtends nog een klein ATV tripje en namen afscheid van de prachtige
witte Beluga-walvisjes in de baai. Tegen vier uur plaatselijke tijd trokken de
wielen van de Dash 8 weer op, om na slechts 15 minuten te landden voor een
tankstop in Resolute Bay. Dit is het
noordelijkste vliegveld van Canada met een regelmatige verbinding. De airstrips noordelijker worden alleen op
verzoek (charter) aangevlogen.
Resolute Bay heeft dan ook slechts een paar honderd inwoners, maar is de enige
“grotere” nederzetting in honderden kilometers. Na Resolute Bay vlogen we in
3.5 uur terug naar Yellowknife. Daar werden we door Chinese partner Kenneth uitgenodigd voor een Chinese feestmaaltijd. Kenneth had
namelijk iets te vieren; hij was die ochtend opa geworden van een meisje. Nogmaals,
van harte gefeliciteerd Kenneth!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten