De airmiles werden deze week ‘gemaakt’ naar Parijs en Berlijn. In Parijs werden een aantal nieuwe agenten bezocht. Frankrijk was nooit een land waar Quark Expeditions erg actief was, maar nu we een Frans schip hebben vastgelegd met een uitstekende naam in het land, dan laat je een kans liggen als je daarmee niks doet. Er werd dus gewerkt - helaas kwam het er niet van om ook Parijs te bewonderen, alhoewel het prachtige opera gebouw een aantal keer voorbij werd gereden. In tegenstelling tot de Opera is het vliegveld Charles De Gaulle een drama. Ik heb zo’n hekel aan dit vliegveld; het is krap, nauw, met weinig faciliteiten na de veiligheidscontrole. De Lufthansa lounge in terminal 1 is weggewerkt in een kelder, waarbij je het gevoel hebt in een bunker te zitten. Charles De Gaulle moet er zogenaamd futoristisch uitzien, maar is ontworpen zonder enige visie op klantvriendelijkheid.
Dinsdagavond kwam ik met collega Francesco aan in Berlijn. Over vliegvelden gesproken; we kwamen aan op het oude vliegveld van Berlijn, want komende zomer moet er een gloednieuw vliegveld opengaan. Dinsdagavond borrelde ik eerst met onze grootste klant in Duitsland voordat we naar een receptie gingen van een andere klant. Daar verwachtten we eten, maar er waren slechts kleine hapjes, zodat Francesco en ik hongerig als wolven om tien uur ’s avonds nog een steak aanvielen in een steakhouse.
Woensdag was de eerste dag van de ITB, de internationale reisbeurs van Berlijn. Enorm groot. We hadden dertien afspraken die dag ingepland, en spraken nog een aantal andere agenten die spontaan langskwamen. ’s Avonds hadden we een leuk etentje bij een prima Italiaan, waar Francesco de wijn kon uitkiezen. Francesco is zelf Italiaan en wijnliefhebber, dus daar kan je het uitzoeken van een heerlijk flesje prima aan overlaten. We werden bij het etentje vergezeld door Rene Andersen. Wellicht een bekende naam, want onder andere dankzij hem is het hele Toronto verhaal voor mij begonnen; hij was mijn Deense collega die Quark interim tijdelijk managde, voordat ik het overnam. Geweldige man, superervaren en gewoon gezellig.
Donderdag volgden er nog eens 12 afspraken, gevolgd door een zakenetentje met onze Russische agent. Gedurende de dag zag ik nog heel even Floris en Jan van Sawadee. En Joost en Arjen van Thika, ooit tijdens de Sawadee tijd concurrenten, maar nu gerespecteerde partners in de Nederlandse markt.
En zo stapte ik vrijdag weer moe maar voldaan in het vliegtuig terug naar huis. Voorlopig hebben we weer genoeg airmiles opgedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten