Het was het
weekje weer wel.
We hadden zoals
geschreven de oma’s op bezoek, dus de kinderen waren in de wolken. Toch mooi om
te zien dat de oma-kleinkind relatie niet minder sterk is vanwege de grote
afstand.
Verder sneeuwde
het weer veel deze week, dus stond Isabelle ’s ochtends weer sneeuw te scheppen
– bedankt Bel. Het is wederom een lange Candese winter met veel sneeuw, hoewel
we niet zo veel dagen hadden met belachelijk lage temperaturen zoals twee jaar
geleden. We leven in sneeuw en ijs-loopgraven……overal aan de kant van de wegen
zijn hoge heuvels van sneeuw-ijs-troep.
En tenslotte
moest ik ook weer op reis. Voor de verandering. Woensdag was ik in Copenhagen en
donderdag reisde ik door naar Moscou voor meetings met het Rusisch atoomschap
voor nucleaire schepen. Om uiteraard te praten over onze contracten op de “50
years of victory”. http://www.quarkexpeditions.com/our-ships/50-years-of-victory.
En jawel, enkele minuten na afloop van de officiele besprekingen kwamen de
traditionele flessen Wodka op tafel.
Zaterdag vloog ik
via Frankfurt terug. Daar was het een verrassend warme mooie lentedag en
tijdens de landing had ik een prachtig uitzicht over onze oude woon-/werksteden
Wiesbaden en Mainz. Tegen de avond stond ik weer op de stoep in Toronto met
twee blije kidies om mijn nek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten