Zaterdag was het Valentijnsdag, een dag die in Noord
Amerika groot wordt gevierd. En het gaat hier niet alleen over je enige echte geliefde,
maar over alle mensen waar je om geeft. Dus geven de kinderen ook aardige
kaartjes aan hun klasgenootjes en kwamen onze kids met “liefdes-verklaringen”
voor de ouders. Zo kreeg ik een kaart van Aimée met zo’n lief versje;
“I’m the
happiest girl, and the luckiest, too. When I’m doing fun things with a daddy
like you.”
Kevin kwam met een hele brief voor Isabele en mij, die
hij (wellicht als oefening?) cursief had geschreven.
“Dear mom & dad, I love you sooo much!
Yes, I know this is in cursive but I thought it would be needed to finally be
used! Horrible handwriting! Oh-well! Back on track! I just wanted to say happy Valentine’s
day! PS I worked on this forever. Remember I love you! (lesson learned; cursive
is hard). My hand hurts. I actually like cursive. Yay! Love Kevin”.
En ja, ook
Isabelle en ik wisselden bloemetjes en kaartjes uit. Valentijnsdag hoort erbij
in Noord-Amerika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten