Little Miss Sunshine

Het is vrijdagavond en we puffen met een tevreden gevoel uit op de bank. Want het was eigenlijk gewoon een hele succesvolle week. Binnen vijf dagen heeft dit gezin al aardig zijn draai gevonden . Tuurlijk, er moeten nog veel klusjes gebeuren, maar we zijn al een heel eind gekomen.

Grootste ster is Aimée. Ons zonnetje in huis. Maakt niet uit of er stress is, je moe bent of als even iets tegenzit; er is altijd een brede smile en een knuffel van Aimée binnen handbereik. Ze heeft eigenlijk geen enkel moeilijk moment gekend deze week, is altijd vrolijk gebleven. En dan heb je ook geen probleem ermee wanneer je één ochtend (dinsdagochtend) met haar al om half vijf ’s ochtends plaatselijke tijd het comic channel zit te kijken. Ach ja, jetlag en zo.

 Aimee heeft deze week drie ochtenden meegedraaid op de creche, zonder enig probleem. Ook niet blijven plakken ’s ochtends of problemen bij het afscheid nemen. Echt onverstelbaar hoe flexibel ze is. Er is echter één belangrijke trekpleister bij de creche: de lunch. Zoals  in augustus al eens genoemd wordt de lunch gekookt door een goed Italiaans restaurant. Dus is het eerste wat ze antwoord als je haar vraagt hoe de creche was vadaag: “lekker eten!”.

Vandaag zijn we trouwens een hapje gaan eten in een Indiaas restaurant, waarbij Aimee ons verraste toen ze tegen de ober riep “My name is Aimée”.

Ook goed nieuws over Kevin. Sinds hij een ochtend meedraait op school (sinds gisteren)  zit hij ook een stuk beter in zijn vel. Hij heeft school als structuur gewoon nodig. Hij lijkt het ook naar zijn zin te hebben. En hij ziet er gewoon heel stoer uit in zijn sportuniform. Want slechts één dag in de week (woensdag) gaat hij in zijn jasje dasje uniform naar school: twee andere dagen in sportuniform en twee dagen tussen netjes en sportief in: een nette broek maar met polo.

En ik zelf ga sinds woensdag ook gewoon aan het werk. Woensdag brachten Isabelle en de kids mij weg met de auto. Dat viel reuze mee; slechts 30 minuten in de spits. Gisteren en vandaag ging ik met de metro/tram. Ook slechts 35-40 minuten. Ik begin ook redelijk goed mijn draai te vinden in de nieuwe wereld van schepen. Erg interessant.

Isabelle is voorlopig de huisvrouw, maar zal de komende weken, wanneer de kids meer naar school en creche gaan, tijd gaan investeren in solliciteren. Tot die tijd doet ze veel klusjes, veel boodschappen en is ze uiteraard druk met het wegbrengen en ophalen van de kinderen.

Zoals ik heb genoemd  zijn er deze week weer veel stappen gemaakt. Het begon uiteraard zondagmiddag met het verkijgen van de nodige permits voor Isabelle en de kids. Isabelle heeft inderdaad een werk-permit zonder enige beperkingen. Maandag was uitpak- en inrichtingsdag. Dinsdag kennismakingsdag op creche en school. Er werden door de verhuurder nog wat klusjes aan het huis gedaan. Sinds gisteren hebben we eindelijk telefoon en internet (was toch een hele bevalling). Gisteravond ging ik nog naar de douane op het vliegveld om de papieren voor onze luchtvracht af te laten stempelen. Als het goed is wordt dit morgen afgeleverd. Dan hebben we dus de beschikking over meer kleding, speelgoed en beddegoed. Vandaag hebben we Isabelle bij laten schrijven op de bankrekening en creditcard die ik al afgesloten had. Isabelle heeft nog haar sofinummer opgehaald. Etc etc. We zijn al een heel eind! Met de nodige morele steun van little miss sunshine!