Het gewone leven is weer begonnen. Kerst, Nederland, vakantie, het is allemaal voorbij. Er moet weer gewerkt worden. En dat geldt vanaf maandag niet alleen voor mij, maar ook voor Isabelle. Dat laatste gaat gebeuren in chips (nee dus niet chocola of pillen). Een last-minute aanbieding van Pepsico (Fritolay) veranderde haar gedachten tijdens de vakantie, dus we moeten vanaf nu alle Coca Cola glazen ritueel kapot gooien en vooral heel veel chips eten.
Ik had een lekkere start bij Quark. Lekker omdat we een uitstekende December maand achter de rug hebben, wat niet alleen een opsteker is voor mij maar voor het hele team. Deze week werd er ook gereisd, want ik ging naar Washington voor een aantal interviews met klanten. Helaas had Obama geen tijd voor een kop koffie, want hij had zijn plaatselijke afhaalchinees Hu Jintao op bezoek http://www.nu.nl/buitenland/2427832/chinese-leider-waarschuwt-vs.html . Ik sprak Hu nog wel heel even: hij merkte op dat hij het recente lied van Anita en Ed echt niet kan waarderen http://www.youtube.com/watch?v=hYMZ26QRTIA.
Maar goed, in een ochtendwandelingetje werd wel een traditionele foto van het witte huis genomen die nu trots op het blog staat. En daarmee sloot ik ook een tijd van veel reizen af, want op dit moment staat er geen enkel reisje in de planning voor februari (met uitzondeirng van een privé tripje naar Ottawa voor Isabelle’s verjaardag).
Terug in Toronto was het weer koud, what’s new. Ik kijk erg uit naar morgen, Zondag, waarbij de maximale temperatuur niet hoger wordt dan -17C. Heerlijk fris. Wat ik zelf grappig vind; alle auto’s hier zien er niet meer uit (inclusief de onze). Ze zijn allemaal zonder uitzondering vieieieiesssss. Heel vies. Maar de wegen zijn altijd goed te berijden, dus wie klaagt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten