Ondanks dat het ontzettend relaxed hier is in het resort en aan het strand, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om niet heel even buiten de poorten van het resort te kijken. En dat is niet makkelijk als je uit principe niet mee wil met de grote excursiebussen. Ook zijn er hier weinig toeristische hoogtepunten behave “artificieel” gecreeerde “hoogtepunten” voor toeristen, zoals aquaria etc.
Dus had ik een mannetje aangeschoten om ons donderdagochtend een prive-autotour te geven. Het duurde even voordat het kwartje viel dat we echt niet wilden shoppen maar “gewoon” iets van het land wilden zien. Ok dan moeten ze het zelf maar weten dacht hij en nam ons mee naar de grootste kathedraal van de regio, in het plaatsje Higuey. En met alle respect, de Basilica de la Altagracia is heel bijzonder. Hij komt met stip op nummer één als de lelijkste kerk ooit bezocht. Één mega-grote betonblokconstructie. Briefing aan de architect ruim vijftig jaar geleden: zo groot en goedkoop mogelijk.
Daarna nam hij ons naar een lokaal marktje. Dat was al veel beter met het prachtige gekleurde fruit dat ze hier hebben. E n uiteraard de plaatselijke slagers. Half geslachte dieren worden in de `etalage` buiten in de zon opgehangen. Met gegarandeerd veel vliegen all-inclusive. Prachtige plaatjes, maar niks voor ons westerse maag/darm kanaal. We leerden dat de grote resorts allemaal net buiten de poorten en niet zichtbaar voor de toeristen hun eigen slagerij hebben, om de toeristen op een hygienische manier van vers vlees te voorzien. En ik moet inderdaad zeggen, het vlees in de restaurants van het hotel is buitengewoon goed.
Na het bezoek aan het marktje volgde een bezoek aan een schooltje. Netjes jongens en meisjes gescheiden, in mooie uniformpjes. Het was pauze en de kinderen speelden de meest populaire sport hier in de Dominicaanse republiek: honkbal (b aseball). Met gewone stokken en een tennisbal, maar raken dat ze die bal kunnen!
Daarna volgde een stop bij een klein koffieboertje, waar zijn koffiebonen lekker in de zon lagen te drogen. Beter koffiebonen in de zon laten drogen dan lappen vlees zullen we maar zeggen. En daarna waren we snel weer `thuis`. Er zijn hier niet veel wegen die goed begaanbaar zijn met de auto.
Daarom gingen Kevin en ik op vrijdagmiddag met een buggysafari op pad. Een soort quads maar dan lager. Dit is de manier om de slechte wegen van het binnenland te verkennen. En natuurlijk daarbij eens lekker door de modder en het stof te kunnen scheuren. Een eerste stopje was ingeruimd op een prachtig idylisch strandje (jawel zonder hotels, shops, etc, het bestaat hier nog). De golven waren er tot Kevin’s vreugde hoog, waarschijnlijk omdat er geen beschermend rif voor lag.
Het tweede stopje was een typisch souvenier stopje. Het was zogenaamd een traditioneel Dominicaans huis midden in een bananenplantage (jawel, het lag prachtig). En daar kreeg je een kop zelf gemalen koffie of chocomelk. En je kon uiteraard de koffie, cacao en vele andere producten kopen.
Het derde en laatste stopje was bij een grot. Aardig was dat de grot gevuld was met kristalhelder water, dus het was wederom een plonsje waard.
Binnen de poorten van het resort ontdekten we trouwens donderdagavond nog Peru. Één van de a-la-carte restaurants is een Peruaans restraurant. Niet echt een bekende keuken en wij aten het voor het eerst. Het eten was buitengewoon heerlijk en de Peruaanse cocktailtjes en drankjes waren op z’n zachts gezegd “bijzonder”.
Genoeg ontdekkingen binnen en buiten de poorten van het resort: zaterdag volgt nog een zwembaddag en dan gaan we weer terug naar de sneeuw en kou van Toronto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten