Ja we zijn aan
het aftellen begonnen. Zeker de kinderen; toen ik Kevin net naar bed deed zei
hij “Ik wil dat het al vrijdag is”.
Goed teken; dat betekent dat ze ondanks dat ze het hier naar hun zin hebben,
toch een sterke band met Nederland (en alle familieleden en vrienden) blijven
houden.
Dit laatste weekend
was een druk rommelig weekend. En dat kwam helaas omdat we een kneus in ons
midden hebben; Isabelle heeft al bijna een week een vreselijke pijn tussen haar
rug, schouderbladen en nek. Ze heeft al foto’s laten maken, maar daarbij werd
niets vastgesteld. Alleen pijnstillers, spierverslappers en rust werden
voorgeschreven. En geen auto rijden. Want betekende dat dit weekend alle boodschappen,
zwemlessen, judolessen en verjaardagsfeestjes op mijn conto kwamen. Zaterdag
begon het met zwemmen, vervolgens heb ik wat boodschappen gedaan. We gingen ’s
avonds wel weer uit eten; bij de Japanner waar we al maanden niet waren
geweest. Het blijft erg populair bij de kinderen, hoewel de kokshow dit keer
erg tegenviel.
Zondag was het
judo, kadootje kopen, Kevin naar een verjaardagsfeestje brengen en terwijl hij
daar was gingen Aimee en ik schoenen kopen. Schoenen kopen met je vierjarige
dochter; geloof me dat is best leuk. Vooral als een vierjarig meisje de
verkoopster vraagt om iets met “high heels” (hoge hakken). Wat?!? Hoge hakken?
Hoe komt ze daar nu weer aan? Gelukkig
is de eerste maat met iets wat op hoge hakken lijkt dertien en zit Aimee
nog in elf. Verder moet je haar voorzichtig en tactisch wegsturen van alles wat
pimpelpaars of knalroze is, maar ze heeft een duidelijke eigen mening, dus
maakte zij zelf haar keuze uit een voorselectie van haar papa.
’s Avonds zochten
we met het hele gezin de sauna op. Daar was het ook echt weer voor; het was een
regenachtige herfstdag. Het lijkt erop dat we hier geen witte kerst krijgen.
Daarom komen we maar naar Nederland?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten