Drie dagen Melbourne

Een lange reis voor slechts drie dagen Melbourne. Het was ook nog eens winter in Australie, niet dat we ons a la Toronto door sneeuwhopen moesten heenvechten, maar het was helaas wel regenachtig. Kortom: ik heb eigenlijk weinig van Melbourne kunnen zien op een klein wandelingetje vanuit het trendy en gezellige Fitzroy (waar we zaten) naar het centrum na.

Nog iets “raar maar waar” m.b.t. Australie?

·         Ik kreeg de schrik van mijn leven bij het boarden in Los Angeles afgelopen zondag toen mij na mijn visum werd gevraagd. Een visum, voor Australie? Jawel, er moet blijkbaar online een visum aangevraagd worden. Gelukkig hielpen de zeer behulpzame dames van Air New Zealand mij aan de gate met het aanvragen van het visum.

·         Bij aankomst in Melbourne kregen we te horen dat mobieltjes  in het vliegveld niet gebruikt mogen worden. Pardon, u bedoelt zeker dat er niet gerookt mag worden? Dat ook, maar je mag inderdaad ook niet bellen.

·         Ik weet niet of fooitjes raar zijn in Australie, maar ik kreeg de reactie “really, are you sure”?” toen ik de taxi chauffeur vijf dollar fooi gaf op een bedrag van $50. Of hij was verbaasd dat hij uberhaupt een fooi kreeg van een Nederlander.

·         In Australie rijden ze uiteraard ook aan de verkeerde kant van de weg, net zoals de Engelsen (of zoals ze in Australie zeggen, de Poms of Pommies).

Het was erg nuttig en leuk om mijn collega’s (of moet ik zeggen ex-collega’s) van ex zusterbedrijven Exodus en Peregrine te ontmoeten. En ook om de nieuwe baas van de PEAK groep, Darrel Wade van Intrepid http://www.intrepidtravel.com , te ontmoeten. Een zeer inspirerende, slimme en gewoon aardige man. The PEAK group is een joint venture van TUI en werd o.a. aangekondigd in het volgend bericht, waar nota bene een foto van Quark werd gebruikt http://www.seekinggreener.com/tag/peak-adventure-travel-group/

Uiteraard werd er lekker gegeten. Zo gingen we donderdag naar een restaurant met de beste steaks van Melbourne. www.squiresloftcity.com.au. En ja, ik zou graag alle andere honderden steakhouses in Melbourne uitproberen, maar ik ben redelijk overtuigd dat dit inderdaad de lekkerste waren (categorie: goddelijk).

Zwaar was de jetlag deze week. Met een tijdsverschil van 14 uur is je leven eigenlijk helemaal omgedraaid. Je gaat naar bed wanneer je normaal opstaat. Je staat op wanner je normaal naar bed gaat. Zo ongeveer dan. De jetlag was vele malen zwaarder dan de lange reis. Want ja, ik ben echt een Air New  Zealand fan geworden. Heerlijke flatbedjes en uitstekende service. Die uurtjes in de lucht komen we wel door.