Strandjutten langs de oost- en westkust van Vancouver Island (30/8)

Donderdagochtend lieten we de kinderen eerst nog even spelen in het speeltuintje (dus wederom het golfkarretje). Tegen elven redenen we weg en maakten we onze eerste stop al na 1.5 kilometer. Rathtrevor Beach Provincial Park was de bestemming. Dit uitgebreide park aan de oostkust van het eiland staat bekend om één ding; wadlopen. Met eb valt het hier compleet droog; dus gingen we gewapend met schepnet en emmer het wad op. We vingen veel kleine krabbetjes en verzamelden wat mooie schepjes. Toen we een uurtje later weer weg reden zagen we een prachtig klein hertje in het bos staan, wat rustig stond te eten zodat we het uitgebreid konden bekijken en fotograferen.

Tijdens een korte tussenstop werd er melk ingeslagen en bramen (van de struiken tegenover het winkeltje). Ja dit is echt bramenland!

Onze lunchstop maakten we in MacMillan Provincial Park op weg naar Pacific Rim. MacMillan staat in het teken van hele hoge bomen van 800 jaar oud. De grootste boom is 76 meter hoog met een omtrek van 9 meter. Een echte reus!

De weg naar Pacific Rim National Park was schitterend; wederom is dit postkaart Canada; hoge bergen, uitgebreide bossen, kristalheldere bergbeekjes en idylische meertjes. Om half vijf reden we ons laatste national park van deze reis binnen; Pacific Rim ligt aan de westkust. Dit park beschermt het unieke regenwoud aan deze kant van het eiland. Gelukkig voor ons regende het niet, maar hadden we een zonnige dag. Onze campingplaats was weer schitterend; midden in de “jungle” van het regenwoud. Het bos is hier heel “dicht” en “ruig”; het is een wildernis van omgevallen bomen, boomstronken, struiken en planten.

We besloten om voor het eten nog even het strand te bezoeken. De pracht maakte indruk op ons allen. Het is een strand uit de boekjes van de “onbewoonde” eilanden. Het strand is heel breed, en de achtergrond is één groene jungle. Tussen het eind evan het strand en het begin van de jungle ligt er een grote hoop aangespoelde bomen kris-kras op elkaar.

Helaas zullen we hier niet echt in de zee zelf zwemmen, want het schijnt hier heel gevaarlijk te zijn met sterke stromingen. Maar met eb zijn er ook hier behoorlijke poeltjes om te spetteren. Bovendien zijn er rotsen met poeltjes. Hierin troffen we behalve zeeanomonen in alle kleuren ook enorm grote zeesterren aan. Echt, ik heb nog nooit zulke joekels van zeesterren gezien.  Veel dus te ontdekken, voor klein en groot!