De Lagerweijtjes

De Lagerweijtjes

dinsdag 25 september 2012

Drie dagen Tokyo

Donderdagochtend zat ik om half zeven ’s ochtends al in het vliegtuig naar Japan. De vlucht naar Tokyo duurde ruim drie uur, voordat ik me dus weer kon storten in een stad met een onwerkelijke en ongelofelijke omvang. In Japan hebben we geen exclusieve agent maar werken we met meerdere partijen. Wel is er één grote agent, waarmee ik het meest van de tijd op stap ben geweest.

Donderdagmiddag maakte we een “beleefdheidsbezoek” aan een nieuwe partij die geïnteresseerd is in een charter. Erg leerzaam voor mij, want in een beleefdheidsbezoek drink je rustig thee met elkaar en babbel je wat over zaken. Maar niet te direct en ik kon mijn klassieke PowerPoint-technieken en schitterende presentaties in de tas houden. Het is voor mij als persoon door mijn ongeduldige en directe karakter echt uit de comfortzone; je weet dat je niet meer dan 20-25 minuten hebt met de klant dus wil je eigenlijk alles uit de kast te trekken en al je argumenten afvuren. Maar ik gedroeg me netjes en rustig en dronk mijn kopje thee rustig op terwijl we vrolijk babbelden…..

Donderdagavond maakte ik kennis met Shabu Shabu. http://en.wikipedia.org/wiki/Shabu-shabu. Ja het is restaurantketen in Nederland, maar het is ook een Japanse kooktechniek; in een pot heetwater worden flinterdunne stukjes vlees binnen seconden klaargemaakt, voordat het in een kommetje met saus wordt geserveerd. Door deze kooktechniek blijft het vlees heerlijk mals en zacht. Top restaurantje www.kakiyasuhonten.co.jp

Vrijdagochtend maakten we een beleefdheidsbezoek aan een partij die jaarlijks bij ons een charter afneemt. ’S Middags presenteerde ik aan 14 agenten. En aan het einde van de dag presenteerde ik aan 12 journalisten. Daarna had ik nog een interview met een journalist van een cruisemagazine, en was het officiële programma weer voorbij. We aten in een Yakatori-restaurant, kipspiesjes in allerlei soorten en maten. http://en.wikipedia.org/wiki/Yakitori. En jawel, daarna volgde het onvermijdelijke; Karaoke. Het is onderdeel van de cultuur zeggen we maar. En dus moest ik er ook aan geloven…..auw!

Zaterdagmiddag had ik nog lunch met één van onze andere agenten, voordat ik in het vliegtuig stapte voor een tijdreis naar Toronto. Tijdreis, want dankzij het passeren van de datumlijn kom je eerder aan dan je bent vertrokken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten