Skiseizoen

Zaterdag begon ons jaarlijkse skiseizoen in Toronto. Het weer was helaas slecht; na al het winterweer van de laatste vijf weken, was het zaterdag maar liefst 7 graden boven nul. Om het nog erger te maken; het regende. En om dat nog te overtreffen; de skilessen voor Isabelle en mijzelf werden op het laatste moment geannuleerd vanwege een gebrek aan leraren. Dat is vooral vervelend voor Isabelle, want die wilde deze winter nu eindelijk eens intensief optrainen naar het volgende niveau, nadat we vorig jaar ook geen lessen voor haar konden krijgen.

Twee jaar geleden heeft onze grote vriend Rob Ford http://lagerweijtjestoronto.blogspot.ca/2013/11/burgermeester.html de salarissen van de skileleraren op de twee gemeente-skiparken verlaagd. Want; het was toch geen echt werk, maar plezier. En sindsdien hebben ze een zwaar tekort aan leraren...

Toronto in de dooi is geen mooi gezicht. Het is nat. Overal zijn grote modderige plassen, want veel afvoerputjes zijn nog door ijs geblokkeerd. De modder en viezigheid komt van het zoud en zand dat gestrooid is. En tijdens de dooi komt ook veel troep (afval) onder het ijs vandaan. Het is het enige moment van het jaar, dat er troep op straat van deze verder schone stad ligt.

Maar goed; in de regen en mist gingen we dus naar het skipark Earl Bales. https://www1.toronto.ca/wps/portal/contentonly?vgnextoid=17dadada600f0410VgnVCM10000071d60f89RCRD. Kevin begon om twee uur met zijn lessen. Aimee had pas om kwart voor drie les. Isabelle en ik kochten een liftpas voor twee uur en gingen met Aimee de kleine piste op. Ik moet zeggen; het ging meteen prima met Aimee. Nadat haar lessen waren begonnen, gingen Isabelle en ik naar de grote helling om te oefenen. Dit was geen sneeuwhelling; door de ijzel en dooi was dit in een ijshelling geworden. Meer een schaatshal dan een een skihelling. Bijzonder lastig om mee te beginnen, maar ook wel weer leuk; supersnel. En doordat er verder geen andere gekken in deze slechte omstandigheden gingen skieen, kon je beneden meteen weer het liftje in. Gevolg was dat we erg intensief konden skieen. Aanvankelijk voorzichting, zoals Kevin en Isabelle laten zien in het volgende filmpje. https://www.youtube.com/watch?v=NmSnvYucrcI. Maar later ook sneller. In het volgende filmpje zien we ook Kevin's leraar voorbijkomen. https://www.youtube.com/watch?v=uVtaMF7CxQ8. En in het derde filmpje zie je Kevin alleen de helling afkomen https://www.youtube.com/watch?v=zGzCS_awyBQ; hij was om vier uur klaar met lessen, en koos ervoor om met ons nog enkele afdalingen te doen, een goed teken, want dat toont aan dat hij er plezier in heeft. Toen we even later weer teruggingen naar Aimee's kleine helling, ging hij zelfs daar skieen. In het laatste filmpje zie je het klein paars-roze bolletje Aimee naar beneden komen, beetje moe en ongecontroleerd. https://www.youtube.com/watch?v=WavwqBHgRgc. Eigenlijk was dit een van haar matiger pogingen, maar het is toch een leuk filmpje.

Even tegen vijven zaten we in de skichalet, enigszins doorweekt, aan onze welverdiende warme chocolademelk. De kinderen met rood-roze wangetjes en een smile op hun gezicht. Achteraf hadden we ondanks de omstandigheden toch een heerlijke dag gehad. En trouwens; Isabelle en ik konden onze cursus omboeken naar februari, dus ook daar is er hoop. Hopelijk vind Rob voor die tijd nog genoeg skileraren.