Weekendje Millcroft Inn en Niagara Escarpment

Ja we nemen het ervan, want het was weer eens tijd voor een weekendje weg. Dit keer het weekendje weg het meest dichtbij, want we zitten maar op ruim een uur rijden van Toronto midden in het Niagara Escarpment. Het Niagara Escarpment is een groene rotsachtige heuvelrug van 725 kilometer lengte tussen, hoe kan het ook anders, Niagara Falls in het zuid-westen van Ontario en het Bruce schiereiland (Bruce Peninsula) aan Lake Heron in het oosten. Het bestaat uit groene heuvels, diepe kloven, stijle kliffen en prachtige riviertjes. Het is inmiddels ook een officieel UNESCO World Biosphere Reserve. Het is nog niet de echte Canadeze wildernis, maar wel landelijk Canada met veel natuur en kleine schattige dorpjes. Heel anders dan ons vorige uitje, een weekend weg in New York ;-)

Overigens kan je de volledge 725 kilometer verkennen door middel van een wandelpad, de hier beroemde Bruce trail. Moet je wel de tijd voor hebben...

We hebben eerder het Niagara Escarpment bezocht, want ook Crawford Lake conservation area http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/02/weekend-met-india-en-indianen.html en Mountsberg conservation area http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2011/03/zoete-feestjes.html liggen erin, alhoewel een stukje zuid-oostelijker van waar we nu zitten.

Wij hadden een soort mini huisje (“Croft”) geboekt bij de pittoreske Millcroft Inn http://www.vintage-hotels.com/millcroft/default.html in het kleine dorpje Alton. De Millcroft Inn is een oude watermolen en heeft een groot landgoed om zich heen. Onze Croft heeft een open haard en een hottub (een soort jacuzzi) buiten achter ons huisje. Ook heeft het hotel een klein binnenzwembad. Van alle gemakken voorzien en dat in een prachtige zeer rustige omgeving.

Vrijdagavond ging uiteraard meteen de open haard aan, ook al was het zo warm dat de deur weer open ging. Ook maakten we gebruik van de hottub. Zaterdagochtend was het niet zo mooi weer, dus prima om van het zwembad gebruik te maken. Die hadden we helemaal voor onszelf,  konden onze kids dus net zo luidruchtig zijn als ze wilden. Kevin liet zijn eerste zwemkunsten zien. Hij kwam inderdaad vooruit en zwom een keertje het zwembad door, ook al ging het wel met grote slokken water.

Na het zwemmen maakten we een wandelingetje door het bos naar het dorpje Alton. We kwamen nog langs de Alton Mill, nog een oude watermolen, waar nu allerlei artistieke gallerietjes gevestigd zijn http://www.altonmill.ca/. We aten een broodje en een soepje bij de plaatselijke bakker, voordat we weer via een andere route door het bos en via een heuveltop naar ons hotel terugliepen (een klein stukje Bruce trail). Onderweg liep Isabelle op haar telefoon te googlen en vond tot haar grote verbazing dat er in ontario acht verschillende slangen voorkomen waaronder ratelslangen, maar we zagen er helaas (of volgens Isabelle gelukkig) geen.

Bij terugkomst in ons huisje zag Kevin weer de open haard en begon meteen te klagen dat hij “het zo koud had”. Mannen zijn ook allemaal hetzelfde – en vuur is één van de basisbehoeften.

Na het slaapje van Aimee brachten we een bezoekje aan Belfountain Conservation Area. http://www.creditvalleycons.com/recandleisure/belfountain.htm. Behalve picknicken met Lays chips en Pepsi Cola maakten we hier ook een prachtige wandeling. Dit is een klein maar bijzonder mooi park langs een riviertje met verschillende watervalletjes. Het wandelpad, een zijpad van de Bruce trail,  is enigszins uitdagend en gaat ondere andere over een leuke hangbrug. Een geweldig stukje natuur.

Eten deden we ’s avonds in het enige stadje hier in de omgeving, namelijk Orangeville, in een family steakhouse-keten genaamd Montana’s. http://www.montanas.ca/. Enigszins luidruchtig, maar wel prima eten. De dag werd in stijl afgesloten met open haard (inclusief marshmellows) en hottub.