Jawel de kerstman is hier en moet veel respect hebben voor alle canadese kinderen. Vanwege hun geduld om met een koude wind een bijna 3 uur durende optocht te doorstaan. En voor alle kinderen waarvan de papa’s en mama’s het nodig vonden om op de eerste rij te zitten/staan waardoor ze al drie uur voor het begin van de optocht in de kou stonden te wachten. Geweldig dat ze dat kunnen, ik durf het mijn ongeduldige Lagerweij stuiterballetjes niet aan te doen.
Maar goed, wij besloten dus ook om naar de parade in de stad te gaan en arriveerden ongeveer een half uur voor het begin. En toen bleek dus de optocht mega-groot en lang te zijn; de carnavalsoptocht in Mainz mag nog niet de veters strikken van de Santa optocht in Toronto. Heel veel wagens, heel veel muziek, heel veel mensen. Na 2 uur het aangekeken te hebben hoefden onze kinderen ook niet zo nodig meer Santa te zien (die zit uiteraard in de laatste wagen). Maar gelukkig stonden we in de buurt van ons hotel uit augustus. Isabelle en ik waren tijdens ons eerste gezamelijke bezoek aan Toronto helemaal gek op de Rooftop Lounge (http://tinyurl.com/lag-toronto1) waar ze zoals toen al geblogd de lekkerste friet ter wereld hebben. Vers gesneden, met schil, met een knoflook-aoli sausje en brokjes Feta kaas. Dus wij omhoog om op de 18e verdieping onder het genot van dure maar de lekkerste friet en uiteraard een drankje naar de binnenkomst van Santa te kijken.
Kevin vroeg al of hij zijn schoentje kon zetten. Waarom ook eigenlijk niet, Santa Claus en Sinterklaas zijn beide eigenlijk dezelfde man. De bisschop van Myra uit Turkije. Niks Noordpool, niks Spanje. Gewoon uit het prachtige en zonnige Turkije. http://en.wikipedia.org/wiki/Santa_Claus Dus staan de schoentjes bij de schouw te wachten op een Sint of Piet of Kerstman of rendier. Wie weet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten