Geloof het of niet, ik heb veel grapjes gemaakt over een inburgeringscursus, maar deze bestaat echt in Canada. Niet voor ons Nederlanders. Is ook niet nodig, want het inburgeren gaat snel. Zo noemen we inmiddels een frisdrank een “Pop” en vragen we niet langer naar de restrooms maar naar de washrooms.
Maar er is dus voor bepaalde immigranten een inburgeringstest. En deze test is net een beetje aangepast en vooral zwaarder en strenger gemaakt. Zakte voorheen tussen de 4 en 8% van de deelnemers; nu is het zo’n 30 procent. Leuk zo’n strengere test, maar in de praktijk werkt het niet zo lekker. Want indien je zakt voor de test kan je in beroep gaan bij de rechter, wat iedereen massaal doet. Waardoor het systeem “verstopt” raakt. Dus gaat men de test nu weer versoepelen; je mag dus binnenkort weer pompoenen uit je tuin weren met Halloween. En Kevin hoeft niet langer verplicht mee te zingen met O Canada ‘s ochtends om half negen voor aanvang van de lessen. Maar omdat hij zo mooi zingt (ahem) zal hij toch maar mee blijven doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten