De Lagerweijtjes

De Lagerweijtjes

zondag 30 oktober 2011

Machu Picchu

Om zes uur s'ochtends begonnen we aan de laatste 6km van onze tocht richting Machu Picchu. Een redelijk vlakke wandeling met alleen op het laatste stuk een steil klimmetje naar de zonnepoort, de toegangspoort naar het beloofde land voor de Inca's. En toen we even over zeven uur de poort doorkwamen, werd je op een ongeloofelijke wijze geraakt door het waanzinnige uitzicht over de oude stad en de omgeving. Er waren mensen bij die een paar traantjes moesten wegpinken, zo overweldigend is dit plaatje na een tocht van 42km.

Belangrijkste vraag is waarom deze plek werd gekozen voor een heiligdom en waarom de berg Machu Picchu zo heilig is. Want eerlijk gezegd; omringd door de hoge toppen van de Andes is de hoogte van deze berg niet indrukwekkend. Maar het is juist de ligging die deze plek uniek maakt. De twee toppen Machu Picchu en Wayna Picchu zijn vrijstand met een rivier in het dal die 180 graden om deze bergen slingert. Tussen de twee toppen bevindt zich een vlak hoogteplateau, ideaal om iets te bouwen en ook een ideale plek voor gegarandeerd veel zonlicht. Verder wordt deze plek weer ingesloten door een aantal andere belangrijke Andes toppen die deze plek "bewaken". Tenslotte loopt de berg grotendeels vanaf de toppen en de hoogvlakte loodrecht naar beneden (naar het nauwe dal met de rivier de Urubamba). Kortom het zijn niet de getallen die deze plek uniek maakt, maar de prachtige indrukwekkende ligging.

Na het paseren van de zonnepoort werd er een glas champagne gedronken, waarna we 300 meter afdaalde naar de stad (gelegen op 2400 meter hoogte). Toen de spanjaarden eraan kwamen vluchtten de Inca's weg en vanwege de stijle klim waren de spanjaarden gelukkig 'te lui' om de stad te vernietigen. Daarna nam de jungle de stad over om deze eeuwen lang te verpakken en beschermen. Pas 100 jaar geleden werd de vrijwel intakte stad opnieuw ontdekt en uit de jungle bloodgelegd.

De bouw van de stad is indrukwekkend. Er werden kanalen aangeleged om de stad van water te voorzien, sommige kilometers lang. Er werd ook afwateringskanalen aangelegd om de enorme regenval in het regenseizoen af te voeren. Dit systeem werkt nog steeds feiloos, zelfs in 2010 toen dit gebied met enorme overstromngen kampte. En er werden landbouwterrassen ontwikkeld, om erosie tegen te gaan en de landbouwproductie te maximaliseren. Op de terrassen werd ook veel geexperimenteerd hoe hoog bepaalde gewassen konden groeien. Er werden kalenders en zonnewijzers aangelegd die nu nog steeds op de dag exact de seizoenen aangeven.

Ik heb gelukkig al heel veel mogen zien in mijn leven, maar Machu Picchu is toch wel een van de hoogtepunten, zo niet het hoogtepunt.

Tegen het middaguur namen we de bus terug het dal in (jawel geen trappen meer). Daar checkten we in het enige vijfsterrenhotel in, om vervolgens helemaal in de watten te worden gelegd met een geweldige lunch. En jawel, 's middags werd er gewerkt/vergaderd. Dat moet ook gebeuren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten