De Lagerweijtjes

De Lagerweijtjes

maandag 8 juli 2013

Auto’s, Chuck E. en Despicable Me 2

Afgelopen weekend thuis was een bijzonder gevarieerd en onverwacht feestelijk weekend.

Zaterdag had Aimée eerst zwemles. Daarna ging ik onze extra tweede auto kopen. Omdat we nog minstens een jaar blijven, willen we toch een tweede kleine wagen. Voor de korte ritjes en boodschappen, maar ook voor wat lol; nu de kids iets groter zijn vonden we het weer eens tijd om een cabrio aan te schaffen. Dus kochten we een Chrystler PT Cruiser Cabrio. Volgende week moet hij hier voor de deur staan. Isabelle had inmiddels met de kinderen afgesproken met de moeder van Aimée’s Portugese vriendinnetje Juliana. Zij kwam namelijk op Aimée’s verjaardag veel te laat bij Chuck E. Cheese aan, op het moment dat het feest was afgelopen. Dus kregen de kinderen nu met haar een Chuck-E-Cheese toegift. Het was dichtbij de garage waar ik onze auto kocht, dus ik voegde me even later bij hen. Ik ging nog even shoppen bij de Chinese supermarkt tegenover Chuck E. Cheese, en kocht o.a. voor de kinderen zeewier. Geloof het of niet, maar gedroogd knapperig zeewier is één van de favoriete snacks van onze multi-culti kids.
‘ s Avonds aten we in de tuin en zwommen we nog even. We kwamen erachter dat tijdens de sloop van het huis van onze buren ook hun grote boom in de achtertuin is gekapt. Wij zijn gek op de prachtige groene bomen van Toronto, maar dit exemplaar hield vanaf vier uur alle zon uit onze tuin. En gaf gigantisch veel rommel. Dus dank je wel slopers!

Zondag begon traditioneel met judo.’s Middags gingen we naar de film, namelijk Despicable Me 2. http://despicableme.com. Deze film is hier mega gehyped dus de kinderen zeurden al een lange tijd; jawel ‘pester-power’ (in goed Nederlands: zeuren, zeiken en zaniken) werkt... soms. Het was een grappige film. Het weer was deze dag onstuimig. Toen we uit de bioscoop kwamen was er zelfs sprake van een wolkbreuk. Een van de ergste die ik ooit heb meegemaakt. Na een kwartier binnen wachten ‘offerde’ ik mezelf toch op door de auto te gaan halen. Dat heb ik geweten, want ik was doorweekt.
‘ s Avonds hadden we een etentje bij ex-collega Francesco, die ook twee kinderen heeft. De kinderen vinden het elke keer erg leuk om elkaar te zien; het is voor hen een waar feest. En Italiaanse Francesco is een wijnkenner, dus vermaakten de papa’s en mama’s zich ook goed. Een prima afsluiting van een “feestweekend” in en om het huis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten