De Lagerweijtjes

De Lagerweijtjes

donderdag 4 juli 2013

Via de “Big Chute” en koud water terug naar de stad

Maandag hadden we dus een extra vrije dag, Canada Day. Men viert wat de naam suggereert; het onstaan van het land Canada. De ochtend brachten we door bij de buren van ‘onze’ cottage. De buren zijn geen vakantiegangers maar een gezin met een jongetje van vijf die daar het gehele jaar wonen. Erg mooi en paradijselijk uiteraard, maar het heeft één nadeel, met name voor het jongetje; er zijn vaak geen andere kinderen in de buurt. Dus kwam het jochie samen met zijn moeder zondagavond al bij ons kampvuur buurten, waar hij door onze sociale en vriendelijke kids met open armen werd ontvangen. We werden meteen de volgende ochtend uitgenodigd om bij hen te komen zwemmen. Ze hadden ook een hottub op het terras, die erg populair was om weer op te warmen. En moeders bakte nog allemaal lekkere dingen zoals Banana Bread, die er uiteraard bij hoofdsnoepert Aimée goed ingingen.

Om één uur vertrokken we weer richting de grote stad. Het is één van de redenen waarom wij het hier zo geweldig vinden; de miljoenenstad Toronto heeft alle faciliteiten en activiteiten, maar binnen twee uur zit je in ongerepte natuur.
We reden het een eerste stuk binnendoor op een sight-seeing weggetje door de bossen. Halverwege dit weggetje kwamen bij de Big Shute. Door een flink hoogteverschil tussen twee meren verandert de verbindende rivier hier in een woest kolkende massa. Niet handig voor boten, zeker niet als je onderdeel uitmaakt van de als eens eerder besproken Trent-Severn Waterway http://www.pc.gc.ca/lhn-nhs/on/trentsevern/index.aspx. Wellicht was het hoogteverschil ook te groot voor sluizen, dus besloot men de boten over een treinrails naar beneden of boven te tillen. De huidige botentrein is vrij nieuw, maar werkt op nog steeds hetzelfde principe als de orginele trein uit 1917. http://en.wikipedia.org/wiki/Big_Chute_Marine_Railway. We vonden het allemaal fascinerend om de werking te bekijken.

Aan het einde van het binnendoorweggetje was het dorpje Coldwater, gelegen aan een rivier (die wel koud zal zijn, helaas of gelukkig (afhankelijk van wie je het vraagt) niet uitgeprobeerd). We tankten en toen had Kevin al wat kinderspellen gezien in de hoofdstraat, waar Canada Day werd gevierd. Aimée sliep echter. Oplossing; Isabelle ging rustig een boek lezen met een slapende Aimée in de auto; ik ging met Kevin op pad om wat spelletjes te doen. Het lijkt een beetje op Koninginnedag (sorry ik loop achter; koningdag).  De hoofdstraat van Coldwater is erg pittoresk en historisch (voor Canadeese begrippen dan; 200 jaar oud). Het heeft wel iets weg van een Amerikaans Western stadje, met grappige houten gebouwtjes, saloon-stijl.
Daarna waren we in binnen 2 uur weer thuis, waar de kinderen nog één keer getrakteerd werden op deze feestdag met een bezoekje aan de McDonalds.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten