De jungle lodge bestaat uit kleine houten huisjes,
eenvoudig maar comfortabel uitgevoerd met bedden en een badkamer. Of zoals
Aimee het noemt: de cottage. Er zitten geen glazen ramen in; de ramen zijn
afgedekt met gaas, dat prima werkt om de insecten buiten te houden. Wat niet buiten
wordt gesloten zijn de geluiden; het is heerlijk om naar de drukke geluiden van
de jungle te luisteren als je in je bedje ligt; krekels, kikkers en padden en
af en toe een aap.
Midden in de nacht kregen we een andere show
voorgeschoteld; onweer. De knallen en gedonder waren enorm; enerzijds omdat er dus
geen dempende ramen in het huisje zitten, ten tweede omdat het een enorme
onweersbui was en ten derde omdat geluiden hier ver klinken. We waren inmiddels
toen van bed gewisseld, zodat we allebij een kind tegen ons aangedrukt hadden.
Die waren daardoor minder bang en konden zo ook een beetje genieten van de
spannende show van moeder natuur. Awesome!
Er viel heel veel regen; gelukkig staan de huisjes hier
hoog op palen, net zoals de meeste looppaden.
's Ochtends hadden we een geluk bij een ongeluk. Het
slechte nieuws: men was vergeten ons te wekken voor de vroege 6 uur boottocht
om dieren te spotten. Het goede nieuws: de boot draaide na 20 minuten om
vanwege bliksem. Daardoor werd er om 8 uur nog een boottocht ingepland. Het was
een vrij grote boot, die alleen de brede kanalen aandeed; maar hij was wel
overdekt; gelukkig want het regende nog. We zagen verschilende soorten mooie
vogels, slingeraapjes, leguanen en ook nog wat kleine vleermuisjes.
Terug in de lodge werd het weer droog, zonnig en warm.
Prima uurtjes om aan het zwembad door te brengen. Het was eventjes een volledig
Nederlands zwembad, want ook de Sawadee Familieavontuurgroep was aanwezig. Goed
voor onze kids om weer met Nederlandse kindjes te spelen. We leerden dat een
Nederlands gezin in Spanje bij Barcelona woont. Na doorvragen bleek dat in
Valldoreix te zijn.......wow, hoe groot is de kans dat je een jungle lodge in
Costa Rica mensen ontmoet die daar zijn met je oude werkgever en die wonen in
exact hetzelfde kleine dorpje bij Barcelona, waar wij ook hebben gewoond?
Af en toe maakten we een rondje door de tuinen, waarbij
we elke keer wel weer andere beestjes zagen. Wat een toplocatie!
's Middags gingen we even uit elkaar; ik ging met een
klein bootje de kleinere kanalen van het park verkennen. En zag daar naast de
bekende vogels, leguanen en slingerapen ook een slang (vine snake) en een schildpadje. Isabelle ging met de kids op een
begeleide jungle-walk. De kinderen zijn gek op rondlopen en alles bestuderen;
vooral Kevin is gek op kleine diertjes zoals insecten en hij ziet ook alles.
Tussendoor bezochten we weer het leuke zwembadje en ’s
avonds gingen we uiteindelijk voor de topattractie van Tortuguero; grote
zeeschilpadden bekijken die eieren komen leggen op het strand. Het was volle
maan, dus kon je op verschillende plekken de schilpadden aan land zien komen,
want hun schilden schitterden in het maanlicht. Helaas had het volle maanlicht
ook het effect dat uiteindelijk geen enkel beest eieren ging leggen deze avond.
Het is zo geregeld dat je in kleine groepen van 10 personen pas bij een
schilpad mag staan als ze eieren legt (wanneer ze in een soort trance raakt) of
wanneer ze het opgeven en terug naar zee hobbelen. Wij konden uiteindelijk drie
grote zeeschilpadden terug naar zee begeleiden. De kinderen hebben regelematig
een discussie over hun “favoriete dier” en tot nu toe kon ik de vraag “wat is
je favoriete dier” niet goed beantwoorden. Maar vanaf vandaag is het antwoord;
grote zeeschildpadden. Ze zijn indrukwekkend, ze zijn groot, mooi, kwetsbaar en
hebben iets wat lijkt de komen uit de tijd van dinosaurussen. En ze worden
bedreigd; laten we alsjeblieft deze prachtige dieren beschermen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten