Als je op Baltra
aankomt, vraag je je eerst af of je wel op één van de belangrijkste
natuurgebieden ter wereld bent aangekomen. Het is een droog vulkanisch gebied,
het landschap is namelijk dor en kaal, het eiland onbewoond. Het vliegveld ligt
hier dankzij de ijverige Amerikanen die hier in de tweede wereldoorlog een
vliegveld aanlegden om daarmee het Panamakanaal te verdedigen. Vanaf het
vliegveld moet iedereen de openbare bus nemen voor een ritje van 10 minuten
naar een haventje, waarvan je in vijf minuten de oversteek maakt naar het eiland
Santa Cruz.
We werden
opgehaald door een gids die ons naar de andere kant van het eiland bracht. We
stopten onderweg eerst bij Los Gemelos (de
tweeling), twee vulkanische kraters. Inmiddels was het landschap omgeslagen in
een groen landschap met lage bomen en struiken. Even later kwamen we in
micro-klimaat nummer drie met bomen en hoge grassen. Hier maakten we kennis met
de eerste geweldige Galapagos “bucket
list” dieren, namelijk de enorme landschildpadden. Deze pre-historische reuzen kan je rustig op een afstand van twee meter
bewonderen, terwijl ze de sappige grassen tot zich nemen. Gaaf!
De rit werd
vervolgd naar het plaatsje Puerto Ayora, waar we in een paar minuten met een
bootje de overtocht maakten naar het Finch Bay hotel. Onderweg zagen we nog een
zeeleeuw en een succesvolle duik van een enorme pelikaan, die een lekker visje verschalkte.
Finch Bay en het plaatsje Puerto Ayora staan op de 3% grond in de Galapagos,
die niet toebehoren aan het national park. Gelukkig wordt dus 97% beschermd.
Het Finch Bay
hotel is een kleinschalig hotel met relatief eenvoudige kamertjes, maar
uiteraard in een unieke omgeving, aan een strandje tussen de mangroven. http://www.finchbayhotel.com/ Voor de kids met een zwembad, wat direct uitgecheckt en goedgekeurd werd. In
dit hotel hadden Kevin en Aimée voor het eerst een eigen kamer zonder tussendeur. Wel direct naast onze
kamer uiteraard. Deze nieuwe mijlpaal werd gevierd met een party. En ja hoor, toen Isabelle en ik even later door het raam
gluurden zagen we ze in de kamer dansen op muziek uit hun iPad.
Vrijdag hielden
we een relaxdag in het kleine eco-resort. Het ontdekken van de Galapagos doen
we vanaf zaterdag . Hoewel je ook in en om het hotel al een beetje meekrijgt
dat dit een bijzondere wild-locatie is. De pelikanen vliegen lager over, de
wilde eenden landen in het zwembad en de grote meeuwen en andere brutale vogels
paraderen langs de stoelen.
Aan het einde van de dag maakte ik nog een kort
wandelingetje naar Las Grietas. Door
een bizar landschap, met grote lava-brokken en meters hoge cactussen, liep ik
naar dit bijzondere natuurverschijnsel.
Las Grietas is namelijk een scheur in de aarde, nu gevuld met een combinatie
van zee- en regenwater. http://www.galapagosislands.com/blog/visitor-point-las-grietas-%E2%80%93-santa-cruz-island/.
Het zicht er is ongeloofelijk goed. In het heldere
water kon je veel kleine en een paar grotere vissen zien. Het deed me nog het
meeste denken aan de Mexicaanse Cenotes, omdat gedeelten onder de grond verder
lopen. http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/2012/01/piramides-van-coba-en-cenotes.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten