Het
natuur-reservaat van Masphi is als regenwoud / cloud forest één van de natste gebieden in Ecuador, met gemiddeld
zes meter regenval per jaar. Maar wij hadden gedurende de twee dagen die we
hier doorbrachten heel veel geluk met het weer. Woensdagochtend maakten we echter
kennis met het wolken-bos, want het
was mistig met een lichte motregen. Dat hield ons uiteraard als Hollanders niet
tegen om een laatste activiteit te doen; met onze gidsen liepen we door het bos
naar het “life center”. Hier was ooit
een boerderij, maar de mensen lieten zich graag uitkopen omdat hun gewassen
(fruit) steeds opgegeten werden door wilde dieren. Tegenwoordig is het een
unieke plek, omdat het redelijk open is en daardoor zijn dieren (met name
vogels) makkelijk te zien. En de dieren komen nog steeds af op de fruitbomen.
De boerderij zelf
is vervangen door een overdekte vlindertuin en -kwekerij. Boordevol prachtige
vlinders. En sommige vlinders waren net zo geinteresseerd in ons als wij in
hen. Zo had ik opeens een vlinder zo groot als mijn hand, die op mijn neus
landde.
Terug in de lodge
werden we weer feestelijk onthaald met een nieuw vers sapje. Er zijn hier
genoeg fruitsoorten om eindeloos mee te varieren. Volgens de manager krijg je
als je 10 dagen lang elke dag 2-3 activiteten per dag doet, elke keer een ander
sapje aangeboden.
Na de wederom
voortreffelijke lunch was het helaas tijd om afscheid te nemen van Mashpi. De
kinderen vonden het erg jammer; Aimee vroeg of we echt niet nog een dagje
konden blijven en Kevin vroeg twee keer of hij niet droomde! Interessant; de
kleinschalige maar unieke lodgde maakte bij hen meer indruk dan een mega-resort
met zwemparadijs en grote speeltuinen.
We verlieten het
resort in de stromende regen, volgens het personeel “normaal weer”. Ja we
hadden echt geluk gehad met het weer. Drie-en-half uur later stonden we weer in
(het droge) Quito, voor een laatste nacht in hotel Casa Gangotena.
Donderdagochtend
waren we al vroeg wakker dankzij de ijver van de plaatselijke klokkenluider van
het kerkje naast het hotel, die vanaf vijf uur ’s ochtends behoorlijk driftig
zijn klokken begon te luiden. Na een snel ontbijt werden we vroeg opgehaald voor
onze transfer naar het vliegveld. Het vliegveld ligt hemelsbreed niet ver van
het centrum van Quito, maar door canyons, bergen en heel veel verkeer doe je er
toch lang over; deze ochtend ruim een uur en een kwartier. Het is de reden
waarom we op de terugreis hebben gekozen voor een hotel dichtbij het vliegveld.
We vlogen in
drie-en-half uur, inclusief een korte tussenstop in Guayaquil (aan de kust van
Ecuador) naar het Galapagos eiland Baltra. Hier blijven we twee dagen in het
eco-resort Finch Bay, voordat we zaterdag onze cruise beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten