Gewoon een vrijdagmiddag commute naar huis

Het is vrijdagmiddag, dus na de vrijmibo is het tijd om naar huis te reizen. Helaas betekent dat een reisje van een kleine 22 uur. Tja, je moet niet klagen als je net een weekje heb mogen werken in het prachtige Patagonie aan het einde van de wereld.

Afgelopen maandagavond zette het slechte weer door en kregen we een behoorlijke sneeuwstorm. Het weer hier is compleet onvoorspelbaar, want de dagen daarna knapte het snel op naar zonnig, blauwe lucht en ’s middags een lekker temperatuurtje van 16, wat hoog is voor deze omgeving.

De leuke uitstapjes waren echter voorbij. Dinsdag en woensdag werkte ik vanuit ons lokale kantoortje. We hebben hier twee Argentijnen in dienst die op een geweldige manier onze klanten ontvangen en opvangen. Het kantoortje is klein, maar beschikt over alle faciliteiten. En wat heb je tegenwoordig meer nodig dan een snelle internetlijn?

Woensdag liep de Ocean Nova binnen, ons kleinste schip (76 bedden). In tegenstelling tot de Kapitan Khlebnikov, begon de Ocean Nova haar seizoen pas vrijdag, dus waren twee dagen uitgetrokken om het schip te bevoorraden en klaar te maken. Dat lukte prima en donderdagmiddag kon ik ons team aan boord apart nemen voor een sessie. Zeer goede feedback en de interactie werd enorm gewaardeerd. ’S Avonds nam ik het hele team uiteten, waarmee we een plaatselijk restaurantje behoorlijk vulden. Het eten hier is geweldig. De steaks zijn van de buitencategorie en onweerstaanbaar, net zoals een lekkere Malbec om erbij te drinken.

Vrijdagochtend had ik een leuke ervaring, omdat ik een interview gaf voor een Amerikaans TV station (ben de naam al weer vergeten, het was zeker geen CNN ;-) ). Spannend want ik had nog nooit een TV interview gedaan (uitzondering het spontane interview afgelopen juni na mijn poolduik). Bovendien was het in het Engels. Maar goed ik redde me er goed uit, kreeg de complimenten, was een “natural” en we zullen de resultaten wel over een paar weken terug kunnen kijken.

Na nog even een paar uurtjes op kantoor te hebben gewerkt was het tijd om te vertrekken. Het vliegveld ligt direct naast het stadje en is erg klein, dus je staat zo van kantoor in je vliegtuig. En nu dus op weg naar huis. En ja, huis en thuis is Toronto.