Halloween week en een nieuw huis

Zo dat was weer het weekje wel. Maandagmiddag kwam ik thuis vanuit Peru; net op tijd voor Halloween. Ook op tijd om de kinderen uit school op te halen, wat ik heel weinig doe en daarom extra leuk is (voor mij en de kids). Het is leuk om te zien dat Kevin echt een schoolknul is geworden, en om een overenthousiaste en zeer trotste Aimée te kunnen vangen (“My Daddy! My Daddy! That is my Daddy!”).

Thuis werd er vroeg gegeten en vervolgens werden de kids in hun kostuums gehesen. Kevin, verrassend , als Luigi, het hulpje van Mario (van Mario Bros). Aimée, veel minder verrassend, als prinses. Vorig jaar kwam Halloween nog een beetje als een verrassing; nu hadden de kids er behoorlijk naar toegeleefd.

We hadden afgesproken bij de ouders van Kathleen om daar de buurt af te gaan. En inderdaad was het een goede buurt; voor elke Trick or Treat kregen de kids handenvol snoep. Op het moment dat we een grote boodschappentas vol hadden, besloten we dat het genoeg was. We gingen bij de ouders van Kathleen een glas wijn drinken. De kids speelden en gingen later in bad. Toen Aimée in een pyjama van Kathleen werd gehesen, was voor haar één ding duidelijk; ik blijf vanavond gezellig bij Kathleen slapen. Occupy Kathleen’s kamer zeg maar. Daar had niemand op gerekend, dus moesten we haar uiteindelijk in ME-houding wegslepen uit het huis van Kathleen. Arm meisje.

Woensdag was het Isabelle’s tijd om er eens uit te vliegen. En voor een goed doel, namelijk om ons nieuwe huis in Nederland in ontvangst te nemen. Tja dan zitten we nu met twee huizen in Nederland, terwijl wij in Canada zitten. Niet ideaal…

Ik werd dus even superpappa. Donderdag bracht ik de kinderen weg en kwam ik ze ook weer ophalen, om met z’n allen een griepprik te halen. Of eigenlijk een griepspray, want in plaats van een naald kan je het hier ook met een soort neusspray krijgen. Schijnt net zo effectief te zijn. Een beetje egoïstisch, maar ons lijkt het wel erg goed om de kids tegen griep in te enten. Niet alleen voor henzelf, maar ook voor de simpele reden dat we geen Oma’s hier hebben om op een ziek kind te passen. Dus bij ziekte moeten we of thuis blijven of een betaalde oppas vinden. Het ritje naar de kinderdokter kreeg nog een vervelende afloop; ik vergat volledig tot stilstand te komen bij een stopbord en dat leverde me loeiende sirenes, $110 boete en drie strafpunten op…..

Vrijdag bracht ik de kinderen weer weg, maar kwam Renée ze ophalen. Kevin kreeg ook al zijn eerste rapport mee, wat uitstekend was. Enige echte verbeterpuntjes is focus en gedrag bij muziek en gym. En in Nederland nam Isabelle de sleutel in ontvangst van ons nieuwe huis. Op de foto’s die ik kreeg zag het er mooi uit. Lekker ruim, ook al zijn we hier in Canada verwend met een nog groter huis….